گم شدن بخش‌هایی از لبه‌های این مُهر نقره‌ای ۲۹ میلی‌متری، خواندن نوشته‌های روی لبه‌ها را دشوار کرده بود. اما مردی که به طور اتفاقی تصویر مهر را در توییتر دیده بود توانست این معمای هفتصد ساله را حل کند.
معمای نوشته‌های روی یک مُهر نقره‌ای قرون وسطایی که به واسطه قرار گرفتن در آتش‌سوزی آسیب دیده بود، توسط یک مرد آمریکایی در توییتر (شبکه اجتماعی ایکس) حل شد. اَلِکس کورتِز از کالیفرنیا در فضای مجازی از دست‌سازه‌ای باخبر شد که در نورفولک انگلستان پیدا شده و آنقدر آسیب دیده بود که نوشته‌های روی لبه‌های آن قابل‌خواندن نبودند.
به گزارش فرادید، او پس از تحقیقات موشکافانه به این کشف رسید که نوشته‌های روی مهر نشات‌گرفته از یک سرود مذهبی در کتاب مقدس است. طرح آثار باستانی قابل‌حمل انگلستان اعلام کرد از اکتشاف این مرد آمریکایی بسیار خرسند و سپاسگزار است.
این مهر قرن سیزدهم یا چهاردهمی حاوی یک نگین حکاکی‌شده‌ی رومی است که در منطقۀ گیِتون توسط یک جستجوگر آماتور و با استفاده از فلزیاب کشف شد.
کارشناسان حروف احتمالی نوشته‌های روی مهر را حدس زده بودند، اما متصدی اکتشافات نورفولک، دکتر هِلِن گریکاین می‌گوید این نوشته‌ها شبیه یک شعار عمومی به نظر نمی‌رسیدند و ما امیدوار بودیم یک محقق لاتین بتواند آن را رمزگشایی کند. آقای کورتز از آلامِدا که علاقمند باستان‌شناسی است، اما هرگز به طور رسمی این رشته را مطالعه نکرده است، توییتی درباره‌ی این اکتشاف می‌خواند و تصمیم می‌گیرد برای رمزگشایی پیام حک‌شده روی مهر تلاشش را بکند.
او پس از تحقیقات مفصل به این نتیجه رسید که نوشته‌ی روی مهر در واقع آیۀ ۳۶:۲۷ از کتاب مزامیر است «Declina a Malo, a fac bonum». مزامیر بخشی از مجموعۀ عهد عتیق در کتاب مقدس است که در اسلام از آن با عنوان زبور حضرت داوود یاد شده است.
به عقیده‌ی دکتر گریک این حدس با مزمور ۳۷ کتاب مزامیر مطابقت دارد و معنای آن این است: «از شیطان دوری کن و نیکی کن».
کورتز که متخصص تدارکات صنعتی است می‌گوید: «من عاشق معما‌های خوب هستم، بنابراین شروع کردم به جستجوی سایت‌های خبری و سایت‌های باستان‌شناسی انگلیسی تا ببینم می‌توان این معما را حل کنم. شانس با من یار بود، چون یک مقاله‌ی خبری پیدا کردم درباره‌ی قطعه‌ای مشابه؛ قطعه‌ای که در مقاله درباره‌اش خواندم، نوشته‌ای داشت که بخشی از یک مزمور به زبان لاتین بود، اینجا بود که من حدس زدم که شاید این نوشته در قرن سیزدهم رایج بوده است. این که یک تکه سنگ قدیمی حکاکی‌شده را بردارند و آن را با نقره بیارایند و یک سرود مذهبی را روی آن حکاکی کنند. بر مبنای همین حدس، عکس‌ها با دقت زیاد بررسی کردم و کتاب مزامیر (سرود‌های مذهبی) لاتین را گشتم تا اینکه به یک مورد مشابه رسیدم.»
آقای کورتز از این که توانسته به حل این معما کمک کند بسیار خرسند است و می‌گوید: «من حرفه‌ای نیستم، پس امیدوارم این اتفاق اثبات کرده باشد که هر کسی که به باستان‌شناسی علاقه‌ی فراوان داشته باشد و مایل به فعالیت در این حیطه باشد قادرست به رمزگشایی از تاریخ کمک کند. این تجربه واقعاً انگیزه‌ی مرا برای این کار بیشتر کرد.»
دکتر گریک امیدوار است آقای کورتز برای صد‌ها مهر رمزگشایی‌نشده‌ی دیگر هم بتواند وقت بگذارد تا ببیند آیا می‌تواند رمز آنها را هم بگشاید.
