همه ما زمانی در زندگی خود با ترک‌خوردن لب‌ها مواجه می‌شویم. چیلیتیس نوعی التهاب است که در آن لب‌ها قرمز، خشک، ترک‌خورده، پوسته، متورم و خارش‌دار می‌شوند و گاهی با احساس سوزش همراه‌اند. بافت خود لب، حاشیه لب‌ها و پوست اطراف لب همگی ممکن است دچار این التهاب شوند.
ترک‌خوردگی لب‌ها دلایل گوناگونی دارد. خوشبختانه شما می‌توانید با راهکار‌های ساده و در دسترس این عارضه را تسکین دهید.
دلایل زیادی وجود دارد که چرا لب‌هایتان خشک و ترک‌خورده می‌شوند. این فاکتور‌ها شامل هوای گرم یا سرد، زبان زدن لب‌ها، کمبود آهن و ویتامین B، آلرژی، اختلال تیروئید و درماتیت تماسی می‌شوند. اما یکی از عوامل رایج ترک‌خوردن لب‌ها، باور کنید یا نه استفاده از بالم لب‌هایی است که در داروخانه‌ها بفروش می‌رسد. این محصولات می‌توانند باعث شوند لب‌ها رطوبت طبیعی خود را از دست بدهند، بنابراین لب‌ها خشک‌تر احساس می‌شوند نه نرم‌تر. سپس فکر می‌کنید باید بیشتر بالم لب بزنید و در نتیجه وارد یک سیکل معیوب می‌شوید.
بسیاری از بالم لب‌های معروف دارای ترکیباتی هستند که به طور بالقوه تحریک‌کننده‌اند مانند منتول، کافور یا فنول و البته اسانس. ضمناً خوب است بدانید اسانس‌های اوکالیپتوس و اسید سالیسیلیک نیز لب‌ها را خشک می‌کنند.
یکی از نکته‌هایی که به کارتان می‌آید این است که اگر بالم لبتان عطروطعم دارد پس به‌احتمال زیاد لب‌ها را تحریک و خشک می‌کند.
وقتی لب‌هایتان ترک می‌خورند مطمئناً باید فکری برایشان بکنید؛ اما مراقب باشید که در استفاده از بالم لب زیاده‌روی نکنید. بالم لب برای هوای سرد بیرون خوب است؛ اما بدن شما باید خودش هم تا حدودی چربی تولید کند. وقتی از بالم لب استفاده می‌کنید، ترکیبات آن را چک کنید، مثلاً شی‌باتر و وازلین ترکیبات خوبی هستند، اما بالم لب اسانس‌دار مناسب نیست.
وازلین مانند سدی در برابر عوامل محیطی که باعث ترک‌خوردن لب‌ها می‌شوند عمل می‌کند. شما چه مستقیماً از خود وازلین استفاده کنید و چه از پماد حاوی وازلین فرقی نمی‌کند و بستگی به سلیقهٔ شخصی شما دارد.
گرما و پرتو‌های فرابنفش خورشید می‌توانند به لب‌هایتان آسیب بزنند. به همین دلیل مهم است که از بالم لبی استفاده کنید که SPF داشته باشد. SPF ۳۰ برای بالم لب مناسب است.
در زمستان که هوای بیرون سرد است و هوای داخل با سیستم گرمایشی گرم می‌شود، رطوبت داخل کم شده و هوا خشک می‌شود. در نتیجه پوست شما از جمله لب‌هایتان ممکن است خشک و کم آب شوند.
از عادت‌هایی که ترک‌خوردگی لب‌ها را بدتر می‌کنند اجتناب کنید، مثلاً کندن پوسته‌های لب با دندان یا انگشتان. کندن پوست لب باعث می‌شود پوست تازه در معرض عوامل محیطی قرار بگیرد درحالی‌که هنوز آمادهٔ ظاهرشدن و دفاع نیست.
وقتی رژ لب برای طولانی‌مدت روی لب‌هایتان می‌ماند پوست لب را خشک می‌کند. اگر لب‌هایتان ترک خورده است باید بدانید که بعضی از رژ لب‌ها خشکی پوست لبتان را بدتر می‌کنند پس ایدهٔ خوبی است که رژ لبتان را عوض کنید. برق لب ممکن است گزینهٔ بهتری باشد که هر چند کاملاً آب‌رسان نیست؛ اما مثل رژ لب هم خشک نمی‌کند. هنگام پاک‌کردن رژ لب نیز از پاک‌کنندهٔ آرایش ملایم استفاده کنید و لب‌ها را نسابید.
اگر از طرف‌داران چیپس و چوب‌شور و اسنک هستید پس دلیل پوسته‌شدن لب‌هایتان ممکن است همین عادت‌ها باشد. با خوردن غذا‌های پرنمک خصوصاً آن‌هایی که سطحشان نمک زیادی دارند، نمک روی لب‌هایتان می‌نشیند و پوست آن را خشک می‌کند. نمک، آب را حبس می‌کند و اجازه نمی‌دهد به لب‌ها آب برسد. غذا‌های تند و فلفلی نیز همین اثر را روی لب‌ها دارند و پوست را تحریک و کم آب می‌کنند. مدتی خوردن غذا‌های شور و تند را کنار بگذارید و اجازه دهید لب‌هایتان ترمیم شوند.
برخی از دارو‌ها می‌توانند به‌راحتی باعث خشکی و پوسته‌شدن لب‌ها شوند و این مشکل برای خیلی از افرادی که از دارو‌های آکنه استفاده می‌کنند پیش می‌آید.
دارو‌های دیگری که می‌توانند لب‌ها را خشک کنند شامل موارد زیر می‌شوند:. دارو‌های شیمی‌درمانی. ترکیبات مراقبت از پوست مانند رتینول، اسید سالیسیلیک و بنزویل پروکسید. دارو‌های ضدافسردگی. آنتی‌هیستامین‌ها. آنتی‌بیوتیک‌ها. برخی از دارو‌های OTC
اگر لب‌هایتان اغلب ترک خورده‌اند بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت بررسی شود. آکتینیک چیلیتیس یک عارضهٔ پیش سرطانی است که می‌تواند به کارسینوما که نوعی سرطان پوست است تبدیل شود. به علائمی مانند زمخت شدن لب و پینه‌های خشک و بدرنگ روی لب‌ها توجه کنید.
منبع: تبیان
