پنجمین روز از شهریور برای شمیرانی‌ها روزی خاص است. روزی که در تقویم به نام داروسازی ثبت شده، برای موسفیدان شمال تهران یادآور نخستین داروخانه شمیران و «حاج ابوالقاسم خلیلی» داروخانه‌چی نیکوکار و مردمدار تجریش است. کسی که بیش از نیمی از عمرش را وقف ساخت داروهای گیاهی و خدمت‌رسانی به اهالی شمیران کرد.
پنجمین روز از شهریور برای شمیرانی‌ها روزی خاص است. روزی که در تقویم به نام داروسازی ثبت شده، برای موسفیدان شمال تهران یادآور نخستین داروخانه شمیران و «حاج ابوالقاسم خلیلی» داروخانه‌چی نیکوکار و مردمدار تجریش است. کسی که بیش از نیمی از عمرش را وقف ساخت داروهای گیاهی و خدمت‌رسانی به اهالی شمیران کرد.
چند دهه پیش، شمیران و محله‌های اعیانی امروزش، روستا‌ها و آبادی‌های کوچکی بودند در شمال شهر تهران. آن روز‌ها که نه خبری از خودرو بود و نه خیابان‌های عریض و طویل امروزی، دسترسی به تهران و امکانات دارالاخلافه برای شمیرانی‌ها دشوار بود. همان روز‌ها یکی از اهالی نیکوکار شمیران که علاقه بسیاری به طب داشت، آستین همت بالا زد و سال ۱۲۸۵ نخستین داروخانه شمیران را در محدوده سر پل تجریش و درست روبه‌روی در شرقی آستان مقدس امامزاده صالح (ع) راه‌اندازی کرد.
حاج ابوالقاسم علاوه بر اینکه موسس نخستین داروخانه بود، برای اهالی شمیران الگوی سبک زندگی سالم محسوب می‌شد. او سال ۱۲۵۴ در تجریش متولد شد و حدود یک قرن نیز از خداوند عمر گرفت. به گفته فرزندانش، راز طول عمر پدرشان، استفاده از غذای سالم، پرهیز از پرخوری و رهانکردن پیاده‌روی صبحگاهی بود. قاعده‌ای که حاج ابوالقاسم هرگز از آن تخطی نمی‌کرد تا داروخانه‌چی محبوب محله به الگویی برای سبک زندگی سالم تبدیل شود.
نان رایگان در زمان قحطی جنگ جهانی
«حاج ابوالقاسم خلیلی» هنوز هم نامی آشنا برای شمیرانی‌هاست. کسی که علاوه بر تاسیس اولین داروخانه این منطقه، به نیکوکاری و مردمداری معروف بود و هنوز روایت کار‌های نیک او سینه‌به‌سینه میان شمیرانی‌ها نقل می‌شود. اگرچه موسفیدان شمیران خاطرات بسیاری از مردمدای و خوشرویی و خوش‌خلقی حاج ابوالقاسم دارند، اما ماجرای دستگیری او از نیازمندان در زمان قحطی جنگ جهانی دوم گل سرسبد آن خاطره‌هاست. آنها می‌گویند وقتی همزمان با وقوع جنگ جهانی قحطی تهران را فراگرفت، حاج ابوالقاسم در تنور خانگی‌اش نان می‌پخت و به رایگان میان نیازمندان شمیران توزیع می‌کرد.
