این اسکلت که قدمت آن به حدود قرن ۱۷ یا ۱۸ برمی‌گردد، می‌تواند اطلاعات تازه‌ای را از یک گروه نسبتاً ناشناختۀ قومی در اختیار محققان بگذارد.
اسکلتی که به تازگی در یک پناهگاه صخره‌ای در درّۀ هویزاخال (Huizachal) در منطقه تامائولیپاس مکزیک کشف شده است، احتمالاً با یک فرهنگ نسبتاً ناشناخته موسوم به فرهنگ جانامبره (Janambre) پیوند دارد.
به گزارش فرادید، جانامبره یک گروه قومی کوچ‌نشین و شکارچی-گردآورنده بودند که در طی قرن‌های ۱۷ و ۱۸ میلادی علیه مستعمره‌سازی شمال شرقی مکزیک توسط اسپانیا مبارزه می‌کردند.
اسکلت کشف شده که در شرایط بسیار خوبی حفظ شده است، متعلق به یک مرد حدوداً ۳۵ تا ۴۰ ساله است که در بخش میانی یک پناهگاه صخره‌ای و در عمق حدوداً ۲۰ سانتیمتری دفن شده بود. جسد این فرد در هنگام دفن در کفنی از جنس الیاف گیاهی و ترکه‌های چوبی منعطف پیچیده شده است.
همراه با این اسکلت سه سرنیزۀ سنگی نیز یافت شده که نشان‌دهنده وجود نوعی صنعت تراش سنگ در میان این مردم بوده است. به علاوه این شیوۀ دفن و وجود این‌اشیاء می‌تواند نشانه‌ای از جایگاه بالای فرد در قبیله‌اش باشد.
بررسی ظاهری اسکلت نشان می‌دهد که این مرد حدود ۱۶۵ سانتیمتر قد و بدنی نسبتاً فربه داشته است. به علاوه از آثار بر جای مانده روی اسکلت می‌توان به فعالیت‌های شدید فیزیکی او پی برد. آثار پوسیدگی شدید دندان نیز قابل مشاهده است.
به گفته باستان‌شناسان مکزیکی تا کنون داده‌های باستان‌شناسی کمی از این گروه قومی به دست آمده بود و این کشف یک مورد منحصر به فرد محسوب می‌شود که می‌تواند اطلاعات تازه‌ای را دربارۀ ویژگی‌های فیزیکی و ظاهری مردم جانامبره و فرهنگ آن‌ها در اختیار محققان بگذارد.
