ورود مهاجران، مخصوصا مهاجران افغانستانی به ایران این روزها به بحث داغ شبکههای اجتماعی تبدیل شده است.
به گزارش همشهری ، هرچند بسیاری معتقدند که با ورود این پناهجویان، باید سازوکارهایی برای ساماندهی آنها اندیشه شود، اما برخی تلاش میکنند با مطرحکردن ادعاهای دروغین، اینطور القا کنند که مهاجران افغانستانی بیشترین سهم در وقوع جرائم در کشور را دارند. اما آیا این ادعاها حقیقت دارد؟
ماجرا از این قرار است که در ایران نیز مانند هر کشور دیگری، اتباع بیگانه و مهاجران سهمی در وقوع جرائم دارند، اما بهگفته یک منبع آگاه، اینکه گفته شود بیشترین آمار جرائم در کشور مربوط به اتباع خارجی و مهاجرانی افغان است، حقیقت ندارد. بهگفته وی، بیشترین جرائمی که از سوی مهاجران و اتباع خارجی در کشور رخ میدهد، سرقت است و مثلا در استانی مانند کرمان که یکی از مقاصد مهاجران افغان است و آمار زیادی از اتباع ایرانی در آنجا سکونت دارند، سهم سرقتی که از سوی آنها رخ میدهد، کمتر از ۳۰ درصد نسبت به کل جرائم استان است.
از سوی دیگر، براساس آخرین آمار ارائهشده از سوی مسئولان سازمان زندانها، تعداد زندانیان ایرانی در زندانهای کشور حداقل ۲۰۰ هزار نفرند که با یک حساب سرانگشتی، میتوان گفت به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر، ۲۵۰ نفر در زندان بهسرمیبرند. این در شرایطی است که مدتی پیش معاون حقوقبشر و امور بینالملل وزیر دادگستری اعلام کرده بود که حدود ۶ هزار تبعه افغان در ایران در زندان بهسرمیبرند. حال اگر جمعیت مهاجران افغان در ایران را ۵ میلیون نفر درنظر بگیریم، نتیجه میگیریم که تعداد زندانیان افغان در ایران به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر، ۱۲۰ نفر است که این مسئله نشان میدهد ادعای اینکه اتباع بیگانه در ایران سهم بیشتری از جرائم در کشور را دارند کاملا غلط و نادرست است. این، اما تنها نکته مهم درباره میزان جرائم اتباع خارجی در ایران نیست. یکی از مهمترین جرائمی که وقوع آن در هر جامعهای ممکن است باعث ایجاد جو ناامنی و هراس در میان مردم شود، قتل است. حال آنکه بررسیها نشان میدهد درصد بالایی از قتلهایی که از سوی اتباع خارجی در کشورمان رخ میدهد، بهدلیل اختلافات خانوادگی و طایفهای رقم میخورد؛ تا جایی که براساس آخرین آمار ارائهشده، حدود ۷۰ درصد قربانیان قاتلان افغانستانی، هموطنانشان هستند. برای روشنتر شدن موضوع، قتلهایی را که اخیرا در پایتخت از سوی مهاجران افغان رخ داده، مرور میکنیم.
همین چند روز پیش بود که خبر آتشزدن یک ساختمان قدیمی که محل استراحت ۱۵ کارگر افغان بود، تیتر یک صفحه حوادث روزنامهها شد. ماجرا از این قرار بود که جوان افغانستانی که خودش قبلا در این ساختمان زندگی میکرده، بهدنبال اختلافاتی که با بقیه هموطنانش پیدا کرده بود، شبانه وارد آنجا شده و ساختمان را به آتش کشیده بود که در این حادثه ۷ تبعه افغان جان باختند. چهارم مهرماه نیز رئیس پلیس آگاهی تهران خبر از دستگیری مرد افغانستانی داد که بهدنبال اختلاف با برادرش، او را در جنوب تهران به قتل رساند.
هفتم شهریورماه حادثه مرگباری در ماهدشت کرج رقم خورد که در جریان آن مرد افغانستانی بهدنبال سوءظن به همسرش وی را به قتل رساند و کمی بعد از سوی پلیس دستگیر شد. کافیاست تقویم را همینطور عقب برویم تا متوجه شویم بیشتر جنایاتی که از سوی اتباع خارجی در کشور رخ داده، علیه هموطنان خودشان و با انگیزههای اختلافات خانوادگی و انتقامجویی بوده و درصد بسیار کمی از این قربانیان ایرانی هستند. کنار هم قراردادن همه این شواهد از این حکایت دارد که پشتپرده انتشار اخبار و ادعاهای دروغین درباره سهم بیشتر افغانها از جرائم کشور، ایجاد ترس، هراس و جوی از ناامنی در کشور است تا منتشرکنندگان این اخبار به اهداف شوم خود برسند.