«جن‌گیر؛ مومن» (The Exorcist: Believer) محصول سال ۲۰۲۳، ششمین فیلم از فرانچایز مشهور جن‌گیر است که اولین فیلم آن در سال ۱۹۷۳ روی پرده رفت و به یکی از آثار کلاسیک ژانر وحشت تبدیل شد. اما این اثر تازه به هیچ وجه نتوانسته نظر منتقدان را به خود جلب کند.
«جن‌گیر؛ مومن» (The Exorcist: Believer) محصول سال ۲۰۲۳، ششمین فیلم از فرانچایز مشهور جن‌گیر است که اولین فیلم آن در سال ۱۹۷۳ روی پرده رفت و به یکی از آثار کلاسیک ژانر وحشت تبدیل شد. اما این اثر تازه به هیچ وجه نتوانسته نظر منتقدان را به خود جلب کند.
به گزارش فرادید، داستان این فیلم تازه از این قرار است: مردی به نام ویکتور فیلدینگ در طول ۱۲ سالی که از مرگ همسرش در زلزلۀ هائیتی گذشته، به تنهایی دختر خردسالشان آنجلا را سرپرستی کرده است. اما یک روز آنجلا و دوستش کاترین موقع بازی در جنگل غیبشان می‌زند و سه روز بعد برمی‌گردند، بدون اینکه هیچ چیز از اتفاقاتی را که برایشان افتاده به خاطر بیاورند.
این آغاز یک زنجیره از حوادث شوم می‌شود؛ حوادثی که ویکتور را مجبور می‌کنند برای مقابله با این هجوم اهریمنی به سراغ تنها کسی برود که قبلا تجربۀ چنین موقعیتی را داشته است: کریس مک‌نیل (همان زنی که در اولین فیلم جن‌گیر دخترش به تسخیر شیطان درمی‌آید).
با اینکه طبق معمول طرفداران ژانر وحشت انتظارات بسیار بالایی از فیلم تازۀ این فرانچایز داشتند، اما منتقدانی که فیلم را قبل از شروع اکران رسمی‌اش دیده‌اند، در مجموع آن را ناامیدکننده و سطح پایین ارزیابی کرده‌اند. در اینجا گزیده‌ای از نظرات برخی منتقدان را ملاحظه خواهید کرد.
این فیلم پر قیل و قال و پرهیاهو حتی ارزش کمترین توجه را هم ندارد.
امتیاز: ۲ از ۴
واقعا خجالت‌آور است که چه تخیل اندکی در همه جای این فیلم دیده می‌شود؛ صحنه‌های کم‌رمق این فیلم فقط به زور و ضرب موسیقی کمی تقویت شده‌اند. کیفیت این اثر حتی به اندازۀ بدترین فیلم‌های قبلی این فرانچایز هم نیست.
امتیاز: ۱ از ۵
تاریخ اکران اولیۀ این فیلم به خاطر همزمانی با پخش مستند مربوط به تیلور سوییفت به تعویق افتاد.ای کاش تیلور سوییفت هر هفته یک مستند جدید عرضه می‌کرد!
امتیاز ۲.۵ از ۱۰
این فیلم ابلهانه فاقد هرگونه اصالت و خلاقیت است و واقعا هیچ روایت و داستانی را به طور کامل و گیرا گسترش نمی‌دهد؛ بعضی بازی‌های فیلم قابل قبول هستند، اما کلیت اثر یک گندکاری کامل است!
امتیاز: ۱ از ۵
این فیلم نه جذابیتی دارد و نه نیرویی که بتواند به زیر پوست مخاطب نفوذ کند. هیچگونه بحث جدی دربارۀ ایمان در این اثر وجود ندارد و تنها چیزی که هست یک داستان کلیشه‌ای با تقلیدی سطحی از فیلم‌های قبلی است.
این فیلم ما را متقاعد می‌کند که دیگر هیچ فیلمی در این فرانچایز به پای «جن‌گیر» سال ۱۹۷۳ نخواهد رسید. این فیلم آش شلم‌شوربایی از کلیشه‌های جن‌گیری، صحنه‌های بی ربط و شخصیت‌های ناپخته است.
