اگر چه نقل است که ناصرالدین شاه به دلیل هوای خوش و مطبوع طرشت برای نخستین بار این روستا را «طرح رشت» نامید، ولی در اسناد تاریخی طرشت به نام درشت و دوریست معروف بوده است. روستایی با هویت غنی که تاریخی چند صد ساله را در خود نهان دارد.
بقعه شیخ عبدالله طرشتی در این محله قدیمی حکایت از حضور عالمان و اندیشمندان زیادی در آن دارد به خصوص در دوره حکومت آل‌بویه که طرشت یکی از مراکز بزرگ علم و دانش شیعه بود.
به گزارش همشهری آنلاین، محمدبن احمد درشتی، نخستین محدث و فقیه و عالم بزرگ شیعه اولین کسی است که در طرشت مرکز علمی اسلامی شیعه تأسیس کرده است. همچنین شخصیت‌های مهمی همچون حاج غلامحسین زاهد و ابوجعفر دوریستی و شیخ عبدالله دورستی در طرشت می‌زیستند. حضور این عالمان در طرشت باعث شده بود تا حاکمان و درباریان علاقه‌مند به دانش به این روستا علاقه نشان دهند.
قاضی نورالله شوشتری در کتاب ارزشمند مجالس‌المؤمنین به معرفی سه عالم شیعه دوریستی (طرشتی) پرداخته است. او در معرفی خواجه جعفر دوریستی رازی (از نوادگان حذیفه بن یمان) به حضور خواجه‌نظام‌الملک طوسی، صدراعظم مقتدر عصر سلجوقی، در قریه طرشت اشاره می‌کند.
نقل است خواجه نظام‌الملک طوسی، وزیر معروف و مقتدر سلجوقی و بنیانگذار مدارس نظامیه، هر دو هفته یک‌بار، با وجود راه سخت و دشوار، برای حضور در محضر عالمان طرشتی از ری به مدرسه دینی طرشت رفت و آمد می‌کرد.
قاضی نورالله در این کتاب از دو فرزند ابوجعفر یعنی شیخ عبدالله و خواجه حسن نام می‌برد. مزار شیخ عبدالله طرشتی (شیخ عبدالله بن جعفر بن محمد معروف به ابومحمد دوریستی) در بوستان معروف محله طرشت قرار دارد. در کنار مقبره عالم طرشتی مقبره‌های قدیمی وجود داشت که گواه از قدمت و تاریخ این محله دارد.
