قرن‌ها قبل هنرمندانی بودند که با تکه‌های سفال یا سنگ، تصاویری موزاییکی بر روی دیوار‌های قصر‌ها یا کلیسا‌ها ترسیم می‌کردند؛ حالا هنرمندانی هستند که شبیه همین کار را با دانه‌هایی که از دل زمین سر برآورده‌اند انجام می‌دهند. با دقت به این آثار نگاه کنید تا ببینید دانه‌های مختلف را با چه ظرافت خارق‌العاده‌ای کنار هم قرار داده‌اند.
ایالت مینه‌سوتای آمریکا فعال‌ترین جامعۀ هنرمندانی را دارد که نام فعالیت هنری‌شان seed art یا «هنر بذر» است. این هنر شامل استفاده از دانه‌های مختلف غلات و گیاهان به جای رنگ‌های معمولی برای خلق آثار هنری است.
به گزارش فرادید، در ایالت مینه‌سوتا الان چندین دهه است که نمایشگاه‌ها و مسابقاتی در زمینۀ هنر بذر برگزار می‌شود. این مسابقات قواعد خاصی هم برای خودشان دارند؛ مثلا هنرمندان فقط باید از دانه‌ها و بذر‌هایی که در خود ایالت کاشت و برداشت می‌شوند استفاده کنند؛ این به نوعی پاسداشت فعالیت‌های پر رونق کشاورزی در این ایالت نیز به شمار می‌آید.
هنر بذر شاید یک شاخۀ جدید هنری به نظر برسد، اما در واقع این سبک ریشه در برخی سبک‌های قدیمی‌تر هنر دارد که برای مثال از خرده‌های شیشه، سفال یا سنگ برای خلق موزاییک‌های زیبا استفاده می‌کردند؛ هنری که قدمت آن به قرون وسطی و حتی روم باستان نیز می‌رسد.
فرایند خلق آثار در این هنر معمولا به این صورت است که ابتدا تصویری با دست بر روی یک صفحۀ مقاوم در برابر چسب کشیده می‌شود، سپس آن صفحه با چسب آغشته شده و کار چسباندن دانه‌ها بر روی آن آغاز می‌شود.
شاید مهم‌ترین مهارتی که یک هنرمند بذر باید به آن تسلط داشته باشد، انتخاب دانه‌هایی با رنگ متناسب است که بتوانند در کنار هم تصویر مورد نظر را شکل بدهند. چسباندن دانه‌ها در جای درست و دقیق هم البته نیاز به مهارت و صبر و حوصلۀ زیادی دارد. گاهی هنرمندان برای اینکه بتوانند تصویر دقیقی به دست بیاورند مجبور می‌شوند دانه‌هایشان را با استفاده از چاقو‌های ظریف با دقت برش بزنند.
موضوعاتی که هنرمندان مینه‌سوتا برای آثارشان انتخاب می‌کنند بسیار متنوع هستند؛ از چهره‌های مشهور و شخصیت‌های داستانی گرفته تا تقلید از آثار بزرگ و معروف هنری مثل نقاشی مونالیزا.
البته آثار این هنر معمولا دوام زیادی ندارند و این به ماهیت مواد به کار رفته در آنها برمی‌گردد. اما به قول یکی از هنرمندانی که با بذر کار می‌کند، شاید همین زودگذر بودن را بتوان یک جنبۀ شاعرانه به حساب آورد؛ درست مثل تصاویر زودگذری که راهبان بودایی با استفاده از شن‌های رنگی خلق می‌کنند.
