معاون اول رئیس جمهوری، گفت: ایران سرزمین فرصت‌ها و ظرفیت‌های کم نظیر در منابع طبیعی، نیروی انسانی متخصص، ظرفیت‌های صنعتی، معدنی، ترانزیتی، انرژی و فناوری است.
معاون اول رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، در نشست شورای نخست‌وزیران شانگهای، ایران را سرزمین فرصت‌های لجستیکی و ترانزیتی توصیف کرد و هر گونه سرمایه‌گذاری در ظرفیت‌های اقتصادی ایران را کنشی هوشمندانه دانست.
به گزارش ایسنا، متن کامل سخنرانی محمد مخبر در بیست و دومین نشست نخست‌وزیران سازمان همکاری شانگهای به شرح زیر است:
«جناب آقای رئیس.
نخست وزیران و وزرای محترم.
دبیر کل محترم سازمان همکاری شانگهای.
رؤسای محترم هیأت‌های بلندپایه
در ابتدا مایلم راجع به مهم‌ترین مسأله جهانی و انسانی با شما صحبت کنم.
این اجلاس در شرایطی برگزار می‌شود که مردم بی‌دفاع و به معنای واقعی، مظلوم غزه، بدون آب و غذا، زیر شدیدترین حملات وحشیانه رژیمی غاصب به سر می‌برند. رژیم صهیونیستی با اقدامات غیر انسانی اخیر خود بر علیه مردم بیگناه غزه، ماهیت پلید و اهداف شوم خود را بصورت آشکار و علنی به نمایش جهانی گذاشته است. این رژیم، انتقام شکست خود در میدان نبرد را از غیرنظامیان غزه می‌گیرد و در اقدامی بی‌شرمانه راه ورود آب، غذا، سوخت، برق و دارو به غزه را بسته است. اقدامی که بیان گر جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت است. باید یکی از مهم‌ترین دستورکار‌های مجامع بین‌المللی، پایان دادن فوری به کشتار مردم مظلوم، ارسال کمک‌های بشردوستانه و رفع محاصره غزه باشد.
عالیجنابان و همکاران گرامی.
ایران سرزمین فرصت‌ها و ظرفیت‌های کم نظیر در منابع طبیعی، نیروی انسانی متخصص، ظرفیت‌های صنعتی، معدنی، ترانزیتی، انرژی و فناوری است.
هر گونه سرمایه‌گذاری در ظرفیت‌ها و فرصت‌های اقتصادی ایران، کنشی هوشمندانه خواهد بود.
عالیجنابان؛ خانم‌ها و آقایان
همان‌گونه که می‌دانید، نظام بین‌الملل در حال عبور از یک نظم سنتی و یکجانبه گرا به یک نظم جدید مبتنی بر چندجانبه گرایی با نقش‌آفرینی همه کشور‌ها و بازیگران جدید است.
جمهوری اسلامی ایران، با عنایت به اهداف سیاست خارجی خود در جهت کمک به پی‌ریزی یک نظام بین‌المللی عادلانه و مبتنی بر مشارکت جمعی، حضور فعال در ترتیبات چندجانبه از جمله سازمان همکاری شانگهای، بریکس، سازمان همکاری اقتصادی اکو و کشور‌های حاشیه دریای خزر را با جدیت در دستور کار قرار داده است.
برای نقش‌آفرینی در نظم نوین جهانی جهت همکاری با کشور‌های عضو سازمان شانگهای، محور‌های زیر را تأکید می‌نماییم:
اول: کریدورها.
ایران سرزمین فرصت‌های لجستیکی و ترانزیتی است و بر همین اساس، آمادگی ایجاد یک کریدور ترانزیتی فراگیر جهت اتصال کشور‌های عضو را دارد. ایران، در این زمینه، گام‌های مهمی را در قالب کریدور شمال-جنوب برداشته که با تحقق کامل آن دسترسی‌های تجاری و اقتصادی از حوزه جنوب و شرق آسیا به کشور‌های حوزه آسیای میانه، قفقاز، روسیه، دریای سیاه و اروپا تسهیل خواهد شد.
مشارکت در ایجاد زیرساخت کریدور شمال-جنوب و نیز کریدور «شرق-غرب-آسیا-دریای مدیترانه» را می‌توان به عنوان یک راهکار پیشنهادی در قالب سازمان شانگهای دنبال نمود.
دوم: اقتصاد.
برای شکل‌دهی به یک نظام اقتصادی عادلانه بین‌المللی، باید تجارت با ارز‌های ملی و یا ارز مشترک به‌طور جدی در دستور کار قرار گیرد. با توجه به این موضوع، جهت ایجاد یک الگوی توسعه اقتصادی متعادل، هماهنگ و فراگیر با همکاری برد-برد باید به دنبال گسترش استفاده از ارز‌های ملی به ویژه ارز‌های مبتنی بر فناوری‌های نوین در بین کشور‌های عضو باشیم.
همچنین، گسترش همکاری اعضای سازمان در حوزه‌های انرژی، فناوری، صنعت، کشاورزی و تجارت از طریق ساز و کار مبادلات بین بانکی و تأمین مالی سازمان همکاری شانگهای نقش مهمی در تحقق این الگو دارد.
از همین فرصت استفاده نموده و لازم می‌دانیم، آمادگی خود برای میزبانی کارگروه سرمایه گذاری و نشست وزرای صنعت را برای سال آینده میلادی اعلام نماییم.
سوم: فناوری‌های نوظهور.
با توجه به روند‌های جهانی، کشور‌های عضو سازمان، ناگزیر به توسعه فناوری‌های نوظهور به‌خصوص هوش مصنوعی برای پایدارسازی زیرساخت‌های اقتصادی و صنعتی خود هستند. از این رو جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد می‌کند که سازمان، اقدام به: «تأسیس صندوق توسعه فناوری و نوآوری برای تأمین مالی پروژه‌های فناورانه مشترک بین اعضاء»، «تشکیل کنسرسیوم مشترک تولید محصولات فناورانه»، «ایجاد استاندارد‌های مشترک فناوری و نوآوری» و «تشکیل کارگروه هوش مصنوعی» نماید.
چهارم: امنیت غذایی، محیط‌زیست و تغییر اقلیم.
بزرگ‌ترین تهدید برخاسته از تغییرات اقلیمی، «تهدید امنیت غذایی» و «بحران آب» است. به منظور کاهش تأثیر شوک‌های آب و هوایی باید با همکاری متقابل و «توسعه کشت فراسرزمینی» در مناطق حاصلخیز کشور‌های عضو، این پدیده جهانی را مدیریت نماییم.
در این راستا، کاربست دیپلماسی آب را با طرح ایجاد سازوکار‌های چندجانبه از جمله تشکیل کارگروه‌های مشترک برای مدیریت و توزیع عادلانه منابع آبی پیشنهاد می‌گردد.
پنجم: امنیت انرژی.
ما آماده هستیم در چارچوب ابتکار پیشنهادی رئیس جمهوری اسلامی ایران موسوم به «ابتکار گاز در خدمت بازیابی اقتصاد جهانی در دوره پس از کرونا»، استفاده از ظرفیت‌های ترانزیتی گاز را توسعه دهیم.
پیشنهاد می‌کنیم «صندوق تأمین مالی مشترک پروژه‌های بالادستی و پایین‌دستی پتروشیمی» بین کشور‌های علاقمند به سرمایه‌گذاری ایجاد گردد.
همچنین، برای صدور خدمات فنی و مهندسی و ساخت تجهیزات نفتی، گازی و پتروشیمی اعلام آمادگی می‌کنیم.
پیشنهاد می‌کنیم یک هاب منطقهای «انرژی شانگهای»، با هدف تجارت، تبادل و امنیت انرژی شامل سوخت‌های فسیلی، برق و انرژی‌های تجدیدپذیر در دستور کار سازمان شانگهای قرار گیرد.
ششم: امنیت منطقهای، مبارزه با تروریسم و افراط‌گرایی.
برای نیل به امنیت منطقهای درون‌زا، از ظرفیت‌های عظیم «همسایگی و همگرایی» باید استفاده کرد تا انگیزه‌های حضور و نفوذ قدرت‌های بیگانه و سلطه‌گر را کاهش داده و به همسایگان خود متکی شویم و هدف «منطقه عاری از تروریسم، افراط‌گرایی و جدایی‌طلبی» که سه اصل بنیادین تشکیل این سازمان هستند را محقق سازیم.
در پایان، از همه مسئولان عالی رتبه و دست اندرکاران برگزاری این اجلاس، بویژه دولت و ملت عزیز قرقیزستان، صمیمانه تشکر می‌کنم. همین طور، به دولت محترم پاکستان برای میزبانی و ریاست دور بعدی شورای نخست وزیران شانگهای تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم نتایج آن باعث افزایش روزافزون همبستگی، رفاه و آرامش ملت‌های ما و موجبات نقش آفرینی و ارتقای جایگاه سازمان شانگهای را در نظام بین‌الملل فراهم آورد.»
