کمکهای خارجی میتواند به عنوان وسیلهای برای تقویت نفوذ جهانی ایالات متحده، مقابله با چالشهای جهانی و پیشبرد ارزشهای مشترک ارزیابی شود.
بر اساس دادههای آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده، کشورهای آفریقایی در سال ۲۰۲۱ بیشترین کمک خارجی مالی را در بین سایر مناطق دریافت کردند.
به گزارش تجارتنیوز، کنگره ایالات متحده آمریکا هر ساله کمک خارجی را بر اساس منافع ملی، تجاری و بشردوستانه تخصیص میدهد.
ایالات متحده در سال ۲۰۲۱ بیش از ۵۰ میلیارد دلار به بیش از ۱۵۰ کشور و منطقه، صندوقهای منطقهای و سازمانهای غیردولتی کمک کرد.
در این نقشه، USAFacts از دادههای آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده (USAID) کشورهایی که بیشترین سهم را از کمکهای مالی خارجی دریافت کردهاند را نشان میدهد.
در سال ۲۰۲۱، ایالات متحده کمکهای خود را به کشورهایی که با درگیریهای داخلی و بحرانهای انسانی دست و پنجه نرم میکنند، هدایت کرد.
پس از خروج نیروهای آمریکایی در همان سال، افغانستان به عنوان دریافتکننده اصلی کمکهای قابل توجه ظاهر شد و سالانه میلیاردها دلار به عنوان بخشی از پاسخ بشردوستانه دریافت میکرد.
کشورهای مختف در قاره آفریقا نیز از کمک خارجی ایالات متحده بهرهمند میشود. این کشورها هم با قحطی و هم با درگیریهای داخلی دست و پنجه نرم میکنند. شایان ذکر است، کلمبیا با دریافت میلیونها دلار برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر در بین ۱۰ کشور اول قرار دارد.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، ایالات متحده بیش از ۳.۷۵ تریلیون دلار کمک خارجی (تعدیلشده بر اساس تورم) پرداخت کرده است.
در سالهای پس از جنگ، کمکهای خارجی عمدتاً به دلیل طرح مارشال به اوج خود رسید. هدف این ابتکار کمک به بازسازی زیرساختهای اقتصادی اروپای پس از جنگ بود.
در سال ۱۹۴۹، کمکهای خارجی ایالات متحده در مجموع نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار بود.
اسرائیل تا کنون بزرگترین دریافتکننده کمکهای خارجی ایالات متحده بوده است. از دهه ۱۹۴۰، اسرائیل بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار دریافت کرده که بیشتر آن از طریق حمایت نظامی، کمک به این کشور در توسعه سیستم دفاع موشکی و پروژههای دیگر است.
دلیل اصلی این کمکهای خارجی تضمین منافع ایالات متحده در منطقه بوده است.
پس از ۲ دهه درگیری که جان میلیونها ویتنامی و تقریباً ۵۸ هزار آمریکایی را گرفت، ویتنام دومین دریافتکننده بزرگ حمایت مالی واشنگتن به شمار میآید.
این منابع مالی برای همکاریهای اقتصادی و فناوری، پشتیبانی نظامی و حتی برای کمک به پاکسازی ناشی از استفاده ارتش ایالات متحده از عامل نارنجی (یکی از ۶ سم گیاهکش آمریکایی (Rainbow Herbicides) بوده که نوعی سم قوی است. ارتش آمریکا این سم را در جنگ ویتنام از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۱ برای از بین بردن جنگلهای پناهگاه ویتکنگ به کار برد.) در ویتنام و در طول جنگ استفاده میشد.
از سال ۱۹۷۵، مصر به عنوان بخشی از تلاشهای دیپلماتیک برای کاهش تنشها در زمینه اعراب و اسرائیل، دریافتکننده قابل توجهی از کمکهای خارجی از سمت ایالات متحده بوده است.
واشنگتن همچنین در طول جنگ سرد بستههای کمکی بزرگی را به ویتنام جنوبی، کره جنوبی و دیگر کشورها ارسال کرد.
از سال ۲۰۰۳، بیشتر پول به عراق، افغانستان و پاکستان اختصاص یافته است.
طبق گزارش اخیر سرویس تحقیقات کنگره، کمکهای خارجی میتواند به عنوان وسیلهای برای تقویت نفوذ جهانی ایالات متحده، مقابله با چالشهای جهانی و پیشبرد ارزشهای مشترک ارزیابی شود.
با این وجود، همین گزارش نشان میدهد که برخی از آمریکاییها و اعضای کنگره کمکهای خارجی را هزینهای میدانند که کشور قادر به پرداخت آن نیست، با توجه به کسری بودجه جاری و اولویتهای بودجه رقابتی.
در سال ۲۰۲۱، کمک ایالات متحده به سایر کشورها حدود ۰.۷ درصد از کل هزینههای دولت فدرال را تشکیل میداد.