شهاب‌سنگ‌ها که به عنوان ستاره‌های در حال پرتاب نیز شناخته می‌شوند، از ذرات به جا مانده از دنباله‌دار‌ها و سیارک‌های شکسته می‌آیند.
«آوی لوب» فیزیکدان شکارچی بیگانگان پس از تحقیق در مورد صدای عجیبی که روز ۲۰ اکتبر در نیوانگلند شنیده شد، تحقیق کرد و دریافت که این صدا ناشی از حرکت یک شهاب‌سنگ بوده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، ساکنان نیوانگلند در غروب ۲۰ اکتبر صدای عجیبی شنیدند که خانه‌ها و پنجره‌ها را برای حداقل ۱۲ ثانیه لرزاند. تجهیزات ستاره‌شناسی «دانشگاه هاروارد» این صدا را ضبط کردند و دریافتند که شبیه به صدای پرندگان، هواپیما یا باد نیست.
«آوی لوب» (Avi Loeb) فیزیکدان شکارچی بیگانگان و رئیس سابق بخش ستاره‌شناسی دانشگاه هاروارد تصمیم گرفت در مورد منبع این صدا که احتمال می‌رفت یک «شیء پرنده ناشناس» یا «یوفو» باشد، تحقیق کند. لوب گفت این یوفو که انرژی انفجار آن معادل ۲۴۰۰ پوند TNT بود، از شعاع بیش از ۱۰ مایلی شناسایی شده است.
هنگامی که یک رصدخانه در کمبریج ماساچوست شیء مورد نظر را شناسایی کرد، دریافت سرعت حرکت صدای آن ۱۱۱۵ فوت در ثانیه است.
لوب به این نتیجه رسید که منبع انرژی احتمالا یک شهاب‌سنگ به وسعت یک مایل بوده و در جریان بارش شهابی جباری که در ۲۱ اکتبر در این منطقه به اوج خود رسیده، آمده است.
«رصدخانه پروژه گالیله» (Galileo Project observatory) با استفاده از یک میکروفن غول‌پیکر و فوق حساس که روی بام ساختمانی در محوطه دانشگاه هاروارد نصب شده بود، این رخداد را ثبت کرد. «اندی مید» (Andy Mead) طراح و سازنده این سیستم موسوم به «آموس» (AMOS)، پس از اینکه متوجه ثبت یک مورد عجیب توسط حسگر‌ها شد، روز ۲۱ اکتبر با لوب تماس گرفت.
مید در این تماس گفت: امروز صبح پیام‌هایی را درباره یک صدای ویروسی دریافت کردم که در سراسر نیوانگلند شنیده شد. موضوع قابل توجه این است که «رصدخانه مونت واشنگتن» (MWObs) یک پست در مورد آن منتشر کرد، زیرا پرس‌وجو‌های زیادی در مورد آن شده بود. آن پست اکنون بیش از ۴۰۰۰ واکنش، ۱۰۰۰ نظر و ۷۵۱ اشتراک‌گذاری دارد که بسیاری از آنها صدا را شنیده و داستان را دنبال کرده‌اند.
رصدخانه پروژه گالیله
گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌دادند صدا از مونت واشنگتن، بوتبی هاربر و استوربریج عبور کرده است و مردم صدای انفجار را روز ۲۰ اکتبر در حوالی ساعت ۷:۴۳ بعدازظهر به وقت منطقه زمانی شرقی بر فراز خانه‌هایشان شنیده‌اند.
مید به لوب گفت که او آموس را بررسی کرده و صدای بسیار جالبی را یافته که ۱۲ ثانیه طول کشیده است. سپس لوب، وب‌سایتی را برای جمع‌سپاری گزارش‌های منتشرشده از مکان‌های دیگر ایجاد کرد تا فاصله منبع مرموز را محدود کند. این فیزیکدان در یک پست نوشت: با توجه به ماموریت پروژه گالیله، یک پرسش به ذهنم خطور کرد. آیا این یک «پدیده ناهنجار ناشناس» (UAP) است و بیگانگان از فناوری‌های پیشرفته در نزدیکی زمین استفاده می‌کنند؟
سیگنال کوتاه بود، اما آزاد شدن ناگهانی انرژی را به همراه داشت که موجی را به جو زمین فرستاد. لوب دریافت تا زمانی که آموس صدا را تشخیص داد، موج فشار ضعیف شده بود، زیرا ۱۱۱۵ فوت در ثانیه در حال حرکت بود. او نوشت: فشار اندازه‌گیری‌شده، معادل انتشار انرژی حاصل از انفجار ۲.۴ کیلوتن TNT است. انرژی و فاصله به دست آمده، شهاب‌سنگ‌هایی را یادآوری می‌کنند که به ساخت موسیقی خود در ارتفاعات معروف هستند.
بارش شهابی جباری که هر سال پاییز رخ می‌دهد، در ۲۱ اکتبر با پرتاب حداکثر ۲۵ ستاره در هر ساعت به اوج خود رسید.
شهاب‌سنگ‌ها که به عنوان ستاره‌های در حال پرتاب نیز شناخته می‌شوند، از ذرات به جا مانده از دنباله‌دار‌ها و سیارک‌های شکسته می‌آیند. هنگامی که دنباله‌دار‌ها به دور خورشید می‌رسند، غباری از خود ساطع می‌کنند که به تدریج به صورت یک دنباله از گرد و غبار در اطراف مدار آنها پخش می‌شود.
هر سال زمین از میان این مسیر‌های حاوی ذرات به جا مانده می‌گذرد که با جو آن برخورد می‌کنند و از هم می‌پاشند و رگه‌های آتشین و رنگارنگی را در آسمان به وجود می‌آورند. از آنجا که این یک رویداد سالانه است، ساکنان نیوانگلند گزارش دادند که در سال ۲۰۲۱ و همچنین در ۲۰ اکتبر سال جاری، همان صدا را شنیدند.
