تکنیک‌های علمی جدید به ما کمک می‌کنند چهره انسان‌های گذشته را با جزئیات عجیب و غریبی بازسازی کنیم.
مردمان گذشته گنجینه‌ای از نشانه‌ها درباره زندگی‌شان را به جا گذاشته‌اند، از بنا‌های یادبود عظیم گرفته تا تکه‌ها و قطعاتی از اقلام شخصی و استخوان‌های خودشان. اما کسانی که این نشانه‌ها را به جا گذاشتند، خودشان در حاله‌ای از ابهام هستند.
به گزارش فرادید، حالا به لطف تکنیک‌های علمی و فناوری، محققان می‌توانند چهره واقعی آنها را بازسازی کنند. در ادامه برخی از بهترین این بازسازی‌ها را معرفی می‌کنیم.
باستان‌شناسان بقایای مومیایی یخ‌زده‌ی یک دختر جوان اینکایی که آن را از قله کوهی در پرو پیدا کرده بودند، اسکن کردند و اسکن‌ها را در اختیار هنرمند پزشکی قانونی گذاشتند که تصویری از چهرۀ او را بازسازی کرد. بازسازی کاملا واقع‌نمای چهره این دختر که محققان نام آن را خوآنیتا یا دوشیزه یخ گذاشتند، دارای موی واقعی انسان و لباسی است که شبیه لباس خود دختر مومیایی است که ۵۰۰ سال پیش مرده است.
سال ۱۹۹۷، باستان‌شناسان در اسکاتلند اسکلت یک زن از عصر برنز را در حالت خمیده درون یک گور یافتند. اطلاعات کمی از این زن در دست است و محققان نام آن را بر اساس گور سنگی محل دفن او، «زن لارجی بالا» گذاشتند. محققان با کمک یک هنرمند پزشکی قانونی، با استفاده از جمجمه پرینت‌شده سه‌بعدی و خاک رس، چهره او را بازسازی کردند.
وقتی باستان‌شناسان تحلیل سه‌بعدی بقایای اسکلتی یک مرد قرون وسطایی که در لهستان پیدا شده را بررسی کردند، دریافتند که او دچار نوعی کوتولگی بوده است. یک هنرمند پزشکی قانونی توانست چهره این مرد را که بین قرن‌های نهم و یازدهم می‌زیسته بازسازی کند. نتیجه نهایی نشان داد سر این مرد بیش از حد غیرعادی بوده و به عقیده محققان، این ویژگی مشترک کسانی است که دیسپلازی استخوانی (ناهنجاری رشدی استخوانی) دارند، یک اختلال ژنتیکی نادر که موجب غیرعادی شدن رشد استخوان‌ها و غضروف‌ها میشود.
بقایای ۸۳۰۰ ساله این پسر که بیش از یک قرن پیش پیدا شد، به بازسازی سه‌بعدی او کمک کرد. حاصل کار در موزه‌ای در جنوب نروژ به نمایش گذاشته شده است. ویستگوتن (نامی که برای این پسر جوان گذاشته شده) هنگام مرگ ۱۵سال داشته و احتمالاً تنها درون غار بوده است. این نوجوان آثاری از اسکافوسفالی داشته است؛ یک بیماری که در آن، جمجمه پیش از موعد جوش می‌خورد و شکل آن غیرعادی میشود.
سال ۱۶۲۸، یک کشتی جنگی سوئدی معروف به واسا در نخستین سفر خود غرق شد. شخصی که محققان نامش را «جی» گذاشتند در میان قربانیان بود. محققان مدرن در آغاز تصور می‌کردند او مرد است و در سال ۲۰۰۶، صورت سه‌بعدی او در ۴۵ سالگی (سن تخمینی مرگش) بازسازی شد. با این حال، یک تحلیل دی‌ان‌ای اخیر نشان که جی زن بوده است. آزمایشات جدید نشان داد که او هنگام مرگ، احتمالاً ۲۵ تا ۳۰ سال سن داشته، چشمانش آبی بوده، مو‌های بلوند و پوست روشن داشته است. بازسازی سال ۲۰۲۳ او را با کلاهی نشان می‌دهد که احتمالاً موقع غرق شدن کشتی جنگی به سر داشته است.
باستان‌شناسان از علم پزشکی قانونی برای جمع‌آوری نشانه‌ها درباره این زن اسرارآمیز عصر برنز که در اسکاتلند دفن شده بود و نامش را اوا گذاشتند، استفاده کردند. آنها از طریق تحلیل دی‌ان‌ای مشخص کردند که او به احتمال زیاد چشمان قهوه‌ای، مو‌های مشکی و پوست تیره‌ای داشته، در حالی که اندازه‌گیری‌های درشت‌نی او نشان داد که او بلند بوده و ۱.۷۱ قد داشته است. هنرمندان با استفاده از این داده‌ها و اسکن‌های جمجمه ۳۸۰۰ساله اوا صورت او را بازسازی کردند.
در طول سالیان، مدل‌سازی‌های صورت زیادی از توت‌عنخ‌آمون، فرعون مصری ساخته شد، با این حال، در تازه‌ترین نسخه، ویژگی‌های منحصربفرد صورت این شخصیت تاریخی مشخص شده است. محققان از اسکن‌های سی‌تی و همینطور اشعه ایکس جمجمه شاه جوان استفاده کردند و پس از تحلیل آنها دریافتند جمجمه او نه تنها کمی کشیده‌تر از حد متوسط بوده بلکه حجم مغزش نیز بسیار بزرگ بوده است. برای مثال، حجم مغز یک مرد متوسط حدوداً ۱۲۳۴ سانتی‌متر مکعب است، اما حجم مغز توت‌عنخ‌آمون ۱۴۳۲ سانتی‌متر مکعب بوده است.
رمز و راز این دختر ۱۶ساله که در انگلستان مدفون بود و یک صلیب طلایی مزین به یاقوت پوشیده بود از زمان کشف آن در سال ۲۰۱۱، باستان‌شناسان را گیج کرده است. اما حالا یک بازسازی صورت جدید ما را با چهره این نوجوان آنگلوساکسونی و نوکیش مسیحی آشنا کرده است.
باستان‌شناسان سال ۲۰۰۳، درون غاری در اندونزی، بقایای فردی را یافتند که از طبقه انسان فلورنسی است؛ شاخه کوچکتری از هومو ارکتوس، جد منقرض‌شده انسان. این فرد ۱۰۶ سانتی‌متر قد دارد و نامش را هابیت گذاشتند. محققان برای بازسازی چهره او از اسکن‌های جمجمه استفاده کردند.
این جمجمه که درون غاری در ملادتش در جمهوری چک یافت شد و در آغاز به اشتباه تصور شد متعلق به یک مرد است، در واقع متعلق به یک زن ۱۷ساله از عصر حجر بود که حدود ۳۱۰۰۰ سال پیش می‌زیست. محققان باور دارند که او در دوره پارینه‌سنگی زبرین معروف به اوریگنیشن می‌زیسته و یکی از قدیمی‌ترین انسان‌های امروزی است که در اروپا یافت شده است.
بقایای این دو مرد در یک سردابه کلیسای قرون وسطایی در اسکاتلند کشف شدند. هنرمند پزشکی قانونی کار بازسازی را با اسکن سه بعدی هر جمجمه آغاز کرد و این بازسازی‌های واقع‌نام و جالب از کشیش و اسقف را ساخت.
چهره این سه مرد که بیش از ۲۰۰۰ سال پیش در شهر مصر باستان ابوصیر می‌زیستند با این بازسازی احیا شد. داده‌های دی‌ان‌ای از مومیایی آنها گرفته شد و در پروسه‌ای به نام تعیین فنوتیپ دی‌ان‌ای استفاده شد که از تحلیل ژنتیکی برای پیش‌بینی شکل صورت و جنبه‌های دیگر ظاهر فیزیکی فرد استفاده می‌کند. این اطلاعات به دانشمندان کمک کرد چهره این سه مرد را در ۲۵ سالگی بازسازی کنند.
بقایای این مرد ۵۵ساله در گریسوُلد آمریکا پیدا شد، در حالی که استخوان‌های ران او به صورت صلیبی روی سینه‌اش قرار گرفته بودند؛ علامتی که نشان میداد محلی‌ها او را خوش‌آشام تصور می‌کردند. از نظر تاریخی، مردم باور داشتند کسانی که از مانند این مرد از مرض سل می‌میرند، خون‌آشام هستند و ممکن است به نوعی با بیرون آمدن از قبر به دیگران آسیب بزنند.
مجسمه‌ساز سوئدی، اسکار نیسلون حدود ۲۲۰ ساعت را صرف بازسازی دقیق عضلات صورت آوگی کرد. اطلاعات زیادی درباره زندگی آوگی ۱۸ساله در دست نداریم، فقط اینکه استخوان‌هایش در غاری در مرکز یونان کشف شدند و حدود ۹۰۰۰ سال قدمت دارند.
این پرتره بسیار واقع‌گرایانه نگاهیست اجمالی به ۴۰ هزار سال قبل. اینجا ما صورت زن جوان نئاندرتالی را می‌بینیم که ساکن گیبرالتار بوده است. این زن ۲۰ساله همراه یک نوزاد کوچک روی سینه‌اش دفن شده بود، نشانه غم‌انگیزی از مرگ نوزاد هنگام تولد در دوران نوسنگی.
