بسیاری از مخاطبان معتقدند این بازیگر‌ها برای بازی در این نقش‌ها ساخته شده بودند، اما این امکان هم وجود داشت که از سوی خالقان کار پسند نمی‌شدند و بازیگران دیگری به جایشان انتخاب می‌شدند.
عوامل مختلفی در انتخاب بازیگران آثار نمایشی بزرگی همچون فیلم‌های «هری پاتر» دخیل است. این انتخاب‌ها اغلب به قدری درست اند که مخاطبان رابطه‌ی قوی‌ای با شخصیت‌ها برقرار می‌کنند، رابطه‌ای که تمیز دادن بازیگر از نقشش را دشوار می‌سازد. برای مثال، می‌توانید شخصیت هری پاتر را با بازی کسی به غیر از دنیل رادکلیف یا شخصیت هرماینی را بدون اِما واتسون تصور کنید؟
گرچه بسیاری از مخاطبان معتقدند این بازیگر‌ها برای بازی در این نقش‌ها ساخته شده بودند، اما این امکان هم وجود داشت که از سوی خالقان کار پسند نمی‌شدند و بازیگران دیگری به جایشان انتخاب می‌شدند.
در ادامه از بازیگرانی خواهیم گفت که قرار بود نقش‌های مهم فیلم‌های «هری پاتر» را ایفا کنند.
بعد از مرگ ریچارد هریس، بازیگر نقش آلبوس دامبلدور در میانه‌ی ساخت فیلم‌های «هری پاتر»، از سِر ایان مک کلن که بیشتر با بازی فوق العاده اش در نقش گندالف در فیلم‌های «ارباب حلقه ها» (The Lord of the Rings) شناخته می‌شود، برای بازی در نقش مدیر مدرسه‌ی هاگوارتز دعوت شد. این پیشنهاد، مک کلن را در دوراهی دشواری قرار داد.
ماجرا از این قرار بود که ریچارد هریس یک بار پیش از مرگش گفته بود گرچه ایان مک کلن را به لحاظ تکنیک بازیگر درخشانی می‌داند، اما بازیگری او فاقد شور و احساس است. حالا مک کلن باید در مورد میراث دار شدن کسی تصمیم می‌گرفت که او را به عنوان یک بازیگر قبول نداشت. مک کلن در نهایت تصمیم به رد این پیشنهاد گرفت و گفت که نمی‌تواند نقش بازیگری را برعهده بگیرد که او را قبول نداشت. نقش دامبلدور در نهایت به مایکل گمبون رسید.
سرشه رونان، بازیگر مشهور و محبوب این روز‌های هالیوود، بازیگری را از کودکی آغاز کرده است. کمتر کسی می‌داند، اما او برای بازی در نقش لونا لاوگود تست بازیگری داده بود، با این حال، موفق به گرفتن این نقش نشد. ایفای نقش لونا لاوگود در نهایت به ایوانا لینچ سپرده شد که خالق داستان‌های «هری پاتر»، جی. کی. رولینگ او را شخصاً انتخاب کرد. رولینگ، لینچ را بهترین فرد برای بازی در این نقش می‌دانست.
با این حال، رونان که حالا ۳ نامزدی اسکار در کارنامه‌ی بازیگری اش دارد، اذعان کرده انتخاب نشدنش برای نقش لونا لاوگود او را حسابی مأیوس کرده بود. او در مصاحبه‌ای در اینباره گفته: «خیلی سنم کم بود. ولی آن وقت‌ها فکر می‌کردم که خیلی دوست دارم در فیلم‌های “هری پاتر” باشم. آن زمان به نظرم بازیگر‌های “هری پاتر” بهترین شغل دنیا را داشتند.»
در ابتدا قرار بود نقش هری پاتر را لیام ایکن، بازیگر فیلم‌های «مجموعه حوادث ناگوار» (A Series of Unfortunate Events) ایفا کند. با این حال، جی. کی. رولینگ بار دیگر با نظر خود همه چیز را تغییر داد. رولینگ می‌خواست تمام بازیگران «هری پاتر» اهل انگلیس باشند. همین امر به کنار گذاشتن ایکن انجامید و در را به روی دنیل رادکلیف برای گرفتن نقش هری پاتر گشود، امری که مسیر بازیگری آینده‌ی رادکلیف را در زمانی که تنها ۱۱ سال داشت، تعیین کرد.
رولینگ حتی شخصاً با کارگردان فیلم‌های «هری پاتر»، کریس کلمبوس که وظیفه‌ی ساخت اقتباسی سینمایی از کتاب‌های او را برعهده گرفته بود، تماس گرفت تا مطمئن شود ایکن نقش «هری پاتر» را نمی‌گیرد. تصور می‌شود دلیل اصرار رولینگ به انگلیسی بودن بازیگران این بود که او می‌خواست مطمئن شود که فیلم‌های «هری پاتر» به کتاب هایش وفادار خواهند ماند.
این بار نیز جی. کی. رولینگ بر عدم استفاده از بازیگران آمریکایی اصرار کرد. او که خود اهل انگلیس است، تهیه کنندگان کار را تحت فشار گذاشت تا به خواست او عمل کنند. در نهایت او به خواسته اش رسید و برای همه‌ی نقش‌های «هری پاتر» از بازیگران انگلیسی استفاده شد، امری که حس و حال ویژه‌ای هم به این فیلم‌ها داده است. به همین دلیل، علاوه بر لیام ایکن، رابین ویلیامز هم که برای بازی در نقش روبئوس ویلیامز انتخاب شده بود، کنار گذاشته شد و این نقش در نهایت به رابی کالترین رسید.
در ابتدا قرار بود نقش بلاتریکس لسترنج را هلن مک کروی، بازیگر نقش عمه پالی در سریال «پیکی بلایندرز» (Peaky Blinders) ایفا کند. از آنجایی که مک کروی اهل انگلیس بود، احتمال وتوی این انتخاب از سوی جی. کی. رولینگ وجود نداشت. با این حال، باردار شدن مک کروی مانع بازی او در نقش بلاتریکس لسترنج شد. در نهایت، هلنا بونهام کارتر جایگزین او شد که توانست یکی از بهترین نقش آفرینی‌های فیلم‌های «هری پاتر» را داشته باشد. با این حال، این اتفاق پایان حضور مک کروی در فیلم‌های «هری پاتر» نبود و او بعداً توانست با بازی در نقش نارسیسا مالفوی در ۳ فیلم پایانی این پروژه حضور یابد.
پیش از آنکه هنری کویل حتی در خیالاتش به بازی در نقش سوپرمن که در نهایت مخاطبان زیادی را در سرتاسر دنیا طرفدار او ساخت، فکر کند، اوضاع چندان بر وفق مراد او نبود. در حقیقت، کویل نه فقط یکی، بلکه ۲ نقش را به رابرت پتیسنون باخت. اولی را کمتر کسی می‌داند. کویل برای نقش سدریک دیگوری در فیلم «هری پاتر و جام آتش» (Harry Potter and the Goblet of Fire) تست بازیگری داد، اما پذیرفته نشد. دومین نقشی که او به پتینسون باخت، ماجرای معروف تری دارد.
کویل به گرفتن نقش ادوارد کالن در فیلم‌های «گرگ و میش» (Twilight) بسیار نزدیک بود. در حقیقت، او انتخاب اول نویسنده‌ی کتاب‌های «گرگ و میش»، استفانی میر بود. با این حال، این نقش هم در نهایت به پتینسون رسید. کویل حالا این رد شدن‌ها را اتفاق خوبی در زندگی خود می‌داند و معتقد است که هر چیزی در زمان مناسبش رخ خواهد داد و هرگز نباید عجله کرد.
نقش هرماینی گرنجر تهیه کنندگان «هری پاتر» را در دوراهی دشواری میان انتخاب دو بازیگر کودک قرار داد که هر دو به یک اندازه برای این نقش مناسب بودند: هتی جونز، بازیگر فیلم «مادلین» (Madeline) و اِما واتسون که آن زمان بازیگر شناخته شده‌ای نبود. جالب است که تصمیم در اینباره در نهایت بر اساس برداشت ذهنی جنت هارشنسن، مسئول انتخاب بازیگر پروژه، از اِما واتسون گرفته شد. هارشنسن معتقد بود که واتسون می‌تواند حس و حال متفاوتی که نیاز بود را به تمام فیلم دهد. حالا تصمیم او کاملاً درست به نظر می‌رسد، چرا که واتسون توانست با نقش هرماینی قلب تماشاگران را تسخیر کند و دیگر نمی‌توان این نقش را با بازیگر دیگری جز او تصور کرد.
کمتر کسی می‌داند، اما جیمی کمپل باور که در هر دو فیلم «هری پاتر و یادگاران مرگ – قسمت اول» (Harry Potter and the Deathly Hallows – Part ۱) و «جانوران شگفت انگیز: جنایات گریندلوالد» (Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald) نقش جوانی شخصیت گریندوالد را برعهده داشت، پیش از گرفتن این نقش، برای بازی در نقش تام ریدل، نوجوانی شخصیت لرد ولدمورت در فیلم ششم «هری پاتر» تست بازیگری داده بود. در نهایت او به دلیلی نامعلوم برای این نقش انتخاب نشد و نقش تام ریدل نوجوان برعهده‌ی فرانک دیلین گذاشته شد.
همچون جیمی کمپل باور، ادی ردمین هم موفق نشد نقش تام ریدل، جوانی شخصیت لرد ولدمورت را به دست آورد. با این حال، سال‌ها بعد برای بازی در تقش نیوت اسکمندر، یکی از شخصیت‌های اصلی فرانشایز «جانوران شگفت انگیز و زیستگاه آن ها» (Fantastic Beasts and Where to Find Them) انتخاب شد و توانست فرصت حضور در اسپین آف فیلم‌های «هری پاتر» را به دست آورد.
ردمین در مصاحبه‌ای گفته با آنکه بعد از شرکت در تست بازیگری نقش تام ریدل خبری از سوی عوامل «هری پاتر» نشد، اما کماکان در سال‌های بعدی در اعماق وجودش امیدوار بود که دست کم برای بازی در نقش یکی از اعضای خانواده‌ی ویزلی انتخاب شود. این اتفاق هرگز رخ نداد، اما او بالاخره توانست نقشی در دنیای خلق شده توسط جی. کی. رولینگ به دست آورد. نقش تام ریدل جوان در فیلم «هری و پاتر و تالار اسرار» (Harry Potter and the Chamber of Secrets) را در نهایت کریستین کولسن ایفا کرد.
نقش پروفسور سیبل تریلانی را اِما واتسون، بازیگر برنده‌ی اسکار ایفا کرد. با این حال، این نقش در ابتدا به دیگر بازیگر برنده‌ی اسکار، تیلدا سوینتن پیشنهاد شده بود که او آن را رد کرد. این تصمیم او شاید عجیب به نظر برسد، اما سوینتن در مصاحبه‌ای دلیل آن را توضیح داده است. او که خود تجربه‌ی تحصیل در مدارس شبانه روزی را دارد گفته که معتقد است فیلم‌های «هری پاتر» تصویری تلطیف شده و غیر واقعی از زندگی در مدارس شبانه روزی را به نمایش می‌گذارند و او دلش نمی‌خواست نقشی در این امر داشته باشد. او دراینباره گفته: «به نظرم فضای مدارس شبانه روزی برای اینکه بچه‌ها در آن رشد کنند خیلی بی رحمانه است و فکر نمی‌کنم که شکل آموزش در این مدارس برای بچه‌ها مفید باشد.»
جیسون آیزکس که حالا با ایفای نقش لوسیوس مالفوی شناخته می‌شود، در ابتدا می‌خواست نقش کاملاً متفاوتی را در فیلم‌های «هری پاتر» ایفا کند: گیلدوری لاکهارت دورگه (نیمه جادوگر نیمه ماگل). با این حال، تهیه کنندگان «هری پاتر» آیزکس را برای نقش پدر دراکو مالفوی مناسب‌تر می‌دانستند و نقش گیلدروی لاکهارت را به کنت برانا سپردند.
آیزکس در آن زمان در نسخه‌ی غیر انیمیشنی سال ۲۰۰۳ «پیتر پن» (Peter Pan) نقش کاپیتان هوک را ایفا کرده بود و به همین دلیل نمی‌خواست تصویر شخصیت‌های شرور فیلم‌های کودکانه با او بماند. به همین دلیل در ابتدا پیشنهاد بازی در نقش لوسیوس مالفوی را رد کرد. خوشبختانه خانواده‌ی آیزکس پادرمیانی کردند و او را متقاعد ساختند ایفای این نقش را برعهده گیرد. او در مصاحبه‌ای با خنده در اینباره گفته: «تمام آخر هفته، هر کسی که مرا می‌شناخت بهم زنگ زد: خواهرزاده و برادرزاده هایم، فرزندخوانده هایم (فرزندخوانده‌های تعمیدی) و بعد هم پدر و مادر آن ها. همه شان تلاش کردند مرا راضی کنند این نقش را قبول کنم، نه فقط به خاطر اهمیتی که برایشان داشتم، بلکه هم برای اینکه می‌خواستند خودشان با من بیایند سر فیلمبرداری!»
وقتی مجموعه فیلم «هری پاتر» که یکی از محبوب‌ترین فرانشایز‌های زمان خودش بود، داشت به پایان خود نزدیک می‌شد، تهیه کنندگانش به این فکر کردند که این مجموعه فیلم باید به بهترین شکل از طرفداران خود خداحافظی کند. آن‌ها می‌خواستند همه چیز در کار بی عیب و نقص باشد، از جمله پیدا کردن بازیگر زنی که بتواند بزرگی نقش هلنا ریونکلا را به خوبی به تصویر بکشد، شخصیتی که نقش کوتاه، اما بسیار مهمی در داستان داشت. اولین انتخاب آن‌ها برای این نقش کیت وینسلت بود، اما ایجنت وینسلت فیلمنامه را رد کرد حتی پیش از آنکه ببیند آیا خود او علاقه‌ای به حضور در این پروژه دارد یا خیر. اینگونه شد که در نهایت وظیفه‌ی ایفای نقش هلنا ریونکلا به کلی مک دونالد سپرده شد.
توماس برودی سنگستر، بازیگر نقش جوجن رید در سریال «بازی تاج و تخت» (Game of Thrones) یک بار فاش کرد که خیلی دوست داشت نقش رون ویزلی را ایفا کند. اما علاوه بر آن، او واقعاً هم یک بار برای آن تلاش کرده بود، اما این نقش را به روپرت گرینت باخته بود. با این حال، به گفته‌ی برودی، علیرغم رد شدنش در تست بازیگری نقش رون ویزلی، این اتفاق که اولین تجربه‌ی سخت او از رد شدن در صنعت سرگرمی بود باعث شد او هنگام شرکت در تست‌های بازیگری نگاه خوشبینانه تری نسبت به نقش‌های آینده‌ی خود داشته باشد، چرا که پایان شب سیه همیشه سپید است.
حالا شاید باورنکردنی به نظر برسد، اما تام فلتون پیش از تبدیل شدن به دراکو مالفوی، برای نقش رون ویزلی و حتی هری پاتر تست بازیگری داده بود. به گفته‌ی فلتون، علیرغم رد شدنش برای هر دو نقش، هرگز هیچ حس حسادت یا رقابتی نسبت به رادکلیف و گرینت نداشت. برعکس، او بسیار قدردان بود که اصلاً توانسته فرصت حضور در فیلم‌های «هری پاتر» را پیدا کند. او در اینباره گفته: «من حتی بیشتر قدردان بودم که توانسته بودم نقش دراکو را بگیرم. یک حس خیلی خوبی از جزء یک تیم بودن داشتم.» و همانطور که فلتون نیز گفته، حالا انتخاب بازیگران این ۳ نقش کاملاً درست به نظر می‌رسد.
جی. کی. رولینگ و جرالدین سامرویل، بازیگر نقش لیلی پاتر با یکدیگر بی شباهت نیستند و شاید به همین دلیل بود که تهیه کنندگان «هری پاتر» در ابتدا از رولینگ خواستند نقش مادر هری پاتر را در فیلم «هری پاتر و سنگ جادو» (Harry Potter and the Philosopher’s Stone) ایفا کند، چرا که به عقیده‌ی آن‌ها او کاملاً به این نقش می‌آمد. با این حال، رولینگ این پیشنهاد را مؤدبانه رد کرد. او در اینباره گفته: «تهیه کننده‌ها از من خواستند که در فیلم اول نقش لیلی پاتر را بازی کنم، اما من واقعاً توانایی بازیگری ندارم، حتی در این حد که یک جا بایستم و دست تکان دهم. حتماً خرابکاری می‌کردم.»
منبع:روزیاتو
