آمار‌های جدید نشان می‌دهد تقاضا برای نفت و گاز در حال کاهش است، زیرا جهان برای مقابله با بحران آب‌وهوایی اقدام می‌کند. این امر باعث نگرانی در مورد پیامد‌های اقتصادی و سیاسی برای کشور‌های نفتی می‌شود که به شدت به درآمد نفت و گاز وابسته هستند.
امارات متحده عربی یکی از ده‌ها کشور نفتی است که در معرض خطر از دست دادن بیش از نیمی از درآمد مورد انتظار خود از سوخت‌های فسیلی است، زیرا جهان به سمت انرژی پاک می‌رود.
به گزارش تجارت نیوز، آژانس بین المللی انرژی (IEA) پیش بینی کرده است تقاضای جهانی برای سوخت‌های فسیلی ممکن است قبل از پایان سال ۲۰۳۰ به اوج خود برسد. این بدان معناست که درآمد کشور‌های نفتی که اقتصاد خود را بر تولید و صادرات سوخت‌های فسیلی متمرکز کرده‌اند، در معرض خطر جدی است.
برای ۲۸ تولیدکننده پرهزینه مانند امارات و عربستان سعودی، بیش از نیمی از درآمد مورد انتظار آنها می‌تواند حتی در یک سناریوی انتقال انرژی از بین برود.
تقاضا برای نفت و گاز در حال کاهش است، زیرا جهان برای مقابله با بحران آب‌وهوایی اقدام می‌کند دولت‌ها در سراسر جهان در واکنش به آتش‌سوزی‌های بی‌سابقه، موج‌های گرما، سیل‌ها و خشکسالی‌ها، سیاست‌های اقلیمی سخت‌تر را اتخاذ می‌کنند.
آژانس بین المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند تقاضا برای نفت که در سال ۲۰۱۹ به ۱۰۰ میلیون بشکه در روز رسید در سال ۲۰۵۰ به ۹۲.۵ میلیون بشکه در روز و تا سال ۲۰۵۰ به ۵۴.۸ میلیون بشکه در روز کاهش خواهد یافت.
گزارش جدید Carbon Tracker، چهل کشور با وابستگی اقتصادی بالا به درآمد نفت و گاز را تجزیه و تحلیل می‌کند. براساس این گزارش ۲۸ دولت نفتی بیش از نیمی از درآمد مورد انتظار خود را از دست خواهند داد. این کشورها عبارتند از:
۴۰ درصد درآمد دولت امارات به نفت و گاز متکی است، اما درآمد تولید می‌تواند ۶۰ درصد کمتر از حد انتظار باشد.
عربستان بزرگترین صادرکننده نفت جهان، با وضعیت مشابه امارات مواجه است.
شش کشور آفریقایی از جمله نیجریه، آنگولا، چاد، کنگو، گینه استوایی و گابن به شدت آسیب پذیر هستند و بیش از ۶۰ درصد از کل بودجه آنها در خطر است. در همه کشورها به جز گابن، درآمد نفت و گاز می‌تواند بیش از ۷۰ درصد کمتر از حد انتظار باشد.
ونزوئلا یکی از کشور‌هایی است که در خطر انتقال انرژی ضروری است. منابع مالی دولت ونزوئلا کاملاً به درآمد‌های سوخت فسیلی وابسته است و ممکن است بیش از ۸۰ درصد کمتر از آنچه انتظار می‌رود باشد
دلایل کاهش درآمد دولت‌های نفتی
دلایل کاهش درآمد دولت‌های نفتی عبارتند از:
کاهش تقاضا برای نفت و گاز به دلیل افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر
کاهش قیمت نفت و گاز به دلیل مازاد عرضه
با کاهش تقاضا در راستای کاهش قیمت‌ها به دلیل مازاد عرضه، تا ۴۰ ایالت نفتی ممکن است شاهد کاهش درآمد نفت و گاز از ۱۷ تریلیون دلار به تنها ۹ تریلیون دلار در سال‌های منتهی به ۲۰۴۰ باشند.
دولت‌های نفتی برای کاهش آسیب‌های ناشی از انتقال انرژی، باید اقدامات زیر را انجام دهند
تنوع بخشیدن به اقتصاد و سرمایه‌گذاری در بخش‌های جدید
پایان دادن به یارانه‌های انرژی
گسترش پایه مالیاتی
جامعه بین‌المللی نیز می‌تواند با حمایت مالی و فنی از دولت‌های نفتی، به آنها در کاهش آسیب‌های ناشی از انتقال انرژی کمک کند. این کاهش درآمد می‌تواند منجر به ناآرامی‌های اجتماعی شود، زیرا دولت‌ها برای تأمین نیاز‌های مردم خود با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند. به عنوان مثال، ممکن است دولت‌ها مجبور شوند حقوق کارگر یا خدمات دولتی را کاهش دهند.
دولت‌های نفتی برای کاهش خطر درگیری در پی انتقال انرژی باید اقداماتی را برای تنوع بخشیدن به اقتصاد خود و کاهش وابستگی خود به درآمد‌های سوخت فسیلی انجام دهند.
این اقدامات می‌تواند شامل سرمایه گذاری در بخش‌های جدید اقتصادی مانند گردشگری، فناوری و انرژی‌های تجدیدپذیر باشد. جامعه بین المللی نیز باید برای حمایت از دولت‌های نفتی در این فرآیند تلاش کند.
این حمایت می‌تواند شامل ارائه کمک‌های مالی و فنی برای سرمایه گذاری در بخش‌های جدید اقتصادی و کمک به دولت‌ها برای کاهش وابستگی خود به درآمد‌های سوخت فسیلی باشد.
با همکاری بین دولت‌ها و جامعه بین المللی، می‌توان خطر درگیری در پی انتقال انرژی را کاهش داد و آینده‌ای پایدارتر برای همه ایجاد کرد.
