یک مطالعه جدید حکایت از آن دارد که سکا‌های باستانی، عشایری که به خاطر شیوه‌های جنگی‌شان شهرت داشتند، از پوست انسان به عنوان چرم بهره می‌بردند.
سکا‌های باستانی، قبیله‌ای جنگجو و کوچ‌نشین که در استپ‌های اروپا و آسیا به دامداری می‌پرداختند، پوست انسان را به چرم تبدیل می‌کردند. این کشف، ادعای مطرح شده توسط هرودوت، مورخ باستانی و صاحب‌نام یونانی را تائید می‌کند. او مدعی شده بود که سکاها (که بین سال‌های ۸۰۰ قبل از میلاد تا ۳۰۰ بعد از میلاد مسیح زندگی می‌کردند)، از پوست انسان به‌عنوان چرم استفاده می‌کرده‌اند.
به گزارش خبرآنلاین، طبق مقاله‌ای که اخیرا در این رابطه منتشر شده، محققان برای انجام این بررسی، ۴۵ نمونه چرمی که از ۱۸ قبر در ۱۴ مکان در جنوب اوکراین به دست آورده بودند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این اشیای چرمی در چند دهه گذشته در زمان‌های مختلفی کاوش شده‌اند.
اعضای این تیم متوجه شدند که دو نمونه چرم یافت شده (که هر دو به عنوان تیرکش یعنی محل قرار دادن تیر استفاده می‌شده)، از پوست انسان ساخته شده‌اند. البته از چرم حیواناتی از جمله گوسفند، بز، گاو و اسب نیز در ساخت تیرکش استفاده می‌شده. این تیرکش‌ها در کورگان‌ها (که تپه‌هایی هستند که فرمانروایان یا دیگر افراد بلندپایه در آنجا دفن می‌شدند) مدفون شده بودند و قدمت آن‌ها به حدود ۲۴۰۰ سال قبل یعنی دوران حکمرانی سکاها برمی‌گردد.
مارگاریتا گلبا، یکی از نویسندگان این مقاله و استادیار باستان‌شناسی دانشگاه پادووا در ایتالیا در این باره گفته: «با توجه به اینکه این تیرکش‌ها عناصر مهمی از هویت جنگجویان سکایی بودند، به احتمال زیاد به همین دلیل همراه با صاحبانشان دفن شده‌اند.»
اعضای تیم، این چرم‌ها را با استفاده از اثر انگشت توده پپتیدی تجزیه و تحلیل کردند. تکنیکی که پروتئین‌های خاص را در نمونه‌های ارگانیک مورد بررسی قرار می‌دهد تا مشخص شود که از کدام گونه ساخته شده است. نتایج این بررسی نشان داد که هرودوت که حدود سال‌های ۴۸۴ تا ۴۲۵ قبل از میلاد مسیح زندگی می‌کرده، ارزیابی کتبی دقیقی از تغییرکاربری پوست انسان توسط سکاها داشته.
هرودوت دراین باره نوشته بود که سکاها با استفاده از دنده گاو، لایه‌ای نازک از گوشت و پوست انسان را تراشیده و آن را با دستان‌شان خمیر کرده و تبدیل به ماده‌ای انعطاف‌پذیر می‌کردند و مثل یک حوله دست از آن مراقب کرده و به افسار اسبی که سوار می‌شدند بسته و البته به آن افتخار می‌کردند. هرکسی که بیشترین پوست را به شکل حوله‌های دستی در اختیار داشت، مرد بهتری بود.»
در بخش دیگری از نوشته‌های هرودوت می‌خوانیم: «بسیاری از سکاها، حتی از این پوست‌ها، لباس‌هایی برای پوشیدن می‌ساختند و آن‌ها را به هم دوخته و به شکل کتی از جنس پوست در می‌آوردند. خیلی از آن‌ها نیز پوست، ناخن و دیگر اجزای دست راست دشمنان‌شان را خارج کرده و آن‌ها را به شکل زیورآلاتی برروی تیرکش‌هایشان مورد استفاده قرار می‌دادند.»
حالا اعضای تیم تحقیقاتی در مجله‌شان نوشته‌اند: «نتایج به دست آمده، ادعای هرودوت را تائید می‌کند.»
بری کانلیف، استاد بازنشسته باستان‌شناسی اروپا در دانشگاه آکسفورد که در این تحقیق مشارکت نداشته در حال بررسی این موضوع است که آیا دلایل دیگری به جز آنچه هرودوت به آن‌ها اشاره کرده، در مورد دلیل استفاده سکاها از چرم انسانی وجود داشته است یا خیر؟
او دراین رابطه گفت: «ابهام من اینجاست که چه چیزی پشت ذهنیت مالکیت بر بخش‌هایی از بدن موجودی که شکار می‌کنید وجود دارد؛ حالا چه انسان باشد و چه حیوان.. آیا با این کار احساس قدرت بیشتری می‌کنید؟ هرودوت می‌گفت که سکاها اسب‌هایشان را با سر‌های دشمنان‌شان تزئین می‌کردند. آیا ممکن است این باور وجود داشته که این سرها، نه تنها نشانه شجاعت شما بودند، بلکه شما را به سمت شکارتان هدایت می‌کردند؟»
