امیر قلعه‌نویی، سرمربی کنونی تیم ملی فوتبال ایران، یکی از مربیانی بود که در زمان حضور کارلوس کی‌روش در تیم ملی ایران، منتقد جدی او بود. کم نیست مصاحبه‌هایی از امیر که با طعنه و کنایه درباره این مربی پرتغالی و حامیانش حرف زده است. اگرچه در بخش زیادی از انتقادات او، به‌ویژه آن‌هایی که مربوط به نقد‌های فنی است، حق کم‌و‌بیش با امیر قلعه‌نویی بود؛ ولی به‌تازگی اتفاق عجیبی رخ داده که نشان می‌دهد برخلاف آن انتقاد‌های دیروز، قلعه‌نویی هم از روی دست کارلوس کی‌روش کپی کرده است.
این یکی مربوط به فهرست بازیکنانی است که امیر برای حضور در جام ملت‌های آسیا به تیم ملی فراخوانده است. او در این مقطع ۲۷ بازیکن را دعوت کرده که به طرز عجیبی ۱۵ نفر از آن‌ها در همان تیم کارلوس کی‌روش برای جام ملت‌های قبلی بودند. علیرضا بیرانوند، پیام نیازمند، رامین رضاییان، مجید حسینی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، احسان حاج‌صفی، میلاد محمدی، روزبه چشمی، امید ابراهیمی، مهدی طارمی، علیرضا جهانبخش، کریم انصاری، سردار آزمون، سامان قدوس و مهدی ترابی بازیکنانی هستند که دوره گذشته نیز در فهرست کارلوس کی‌روش برای جام‌ملت‌های ۲۰۱۹ امارات حضور داشتند. کار به همین‌جا خاتمه پیدا نمی‌کند. درواقع اگر مصدومیت مرتضی پورعلی‌گنجی یا وحید امیری نبود، این فهرست شبیه‌تر هم می‌شد.
نکته درخورتوجه دیگر اینکه از این فهرست تقریبا از همین حالا ۹ نفر در ترکیب اصلی تیم ملی بازی خواهند کرد. پس در عرض چهار سال، قلعه‌نویی احتمالا فقط با دو تغییر در مقایسه با تیم کارلوس کی‌روش قرار است به مصاف رقبا برود. تغییراتی که شاید بخشی از آن از سر ناچاری و به دلیل مصدومیت بازیکنان باشد. حالا پرسشی که در‌این‌میان مطرح است، این است که چرا قلعه‌نویی که نقد‌های زیادی از کی‌روش داشت، همان شیوه را در پیش گرفته است. نکته عجیب‌تر اینکه این بازیکنان در مقایسه با دوره قبلی چهار سال مسن‌تر شده‌اند و جای نقد بر تصمیم قلعه‌نویی را دوچندان می‌کند.
امیر از روزی که زمام امور در تیم ملی را به دست گرفت، وعده بازی با سبکی متفاوت را که مبتنی بر حمله باشد، داد؛ ولی نوع بازی‌های تیم ملی که ثبات و انسجام لازم در آن دیده نمی‌شد، بخشی از نگرانی‌ها را رقم زده است. ضمن اینکه تیم او در این مدت با حریف چندان دندان‌گیری هم مسابقه نداده تا عیار واقعی تیم ملی ایران در عصر این مربی ایرانی سنجیده شود.
داستان تغییر نسل در تیم ملی پس از حضور قلعه‌نویی هم که کلا نقش بر آب شد. قلعه‌نویی به‌تازگی مدعی شده جوان‌گرایی کار او نیست و این مورد باید در باشگاه‌ها انجام شود؛ ولی در‌این‌میان چشمش را به روی جوانانی که در لیگ حضور داشته و درخشیده‌اند، هم بسته است. انتخاب تنها سه نفر زیر ۲۳ سال برای فهرست نهایی تیم ملی، بیانگر بخش دیگری از نگرانی‌ها است.
حالا شاید تنها تفاوتی که قلعه‌نویی بخواهد آن را در مقایسه با چهار سال گذشته رقم بزند، سبک و سیاق بازی تیم ملی است. کارلوس با احتیاط زیادی به مصاف رقبا می‌رفت و تیمش سخت گل می‌خورد و هم‌زمان سخت هم گل می‌زد؛ ولی قلعه‌نویی در این مدت نتوانسته آن‌طور که باید و شاید رضایت مخاطبان را فراهم کند. او دو دیدار دوستانه دیگر پیش از شروع جام ملت‌ها در دستور کار گذاشته که اولی مقابل بورکینافاسو است و دیگری برابر اندونزی پشت در‌های بسته. واقعیت این است که این دو رقیب هم نمی‌توانند متر و معیار خوبی برای تعیین عیار تیم ملی قبل از جام ملت‌ها باشند.
شرایط گروه ایران هم به گونه‌ای است که رقیب سرسختی در آن دیده نمی‌شود. پس به طور معمول، قلعه‌نویی تا قبل از رسیدن به یک رقیب گردن‌کلفت در جام ملت‌های آسیا، پنج بازی فرصت دارد تا آخرین چکش‌کاری‌های لازم را در تیم ملی انجام دهد تا نشان دهد دست‌کم از لحاظ سبک و نوع بازی و نه مهره‌هایی که برای بازی‌کردن برگزیده، با کی‌روش پرتغالی متفاوت است.
