آیا کره شمالی می‌تواند امیدوار باشد که از تهدیدات و اقدامات نظامی برای پیشبرد برنامه خود در حالی که کره جنوبی به سمت انتخابات جدید پیش می‌رود استفاده کند؟ "را جونگ ییل" معتقد است که کره شمالی از روابط نزدیک‌تر خود با روسیه به خوبی استفاده کرده و احساس می‌کند که دیگر به اندازه چند سال پیش در صحنه جهانی منزوی نیست".
فرارو- کره شمالی سال جدید را با تهدید به خشونت و سه روز مانور توپخانه‌ای در نزدیکی دو جزیره کره جنوبی آغاز کرده است. ارتش کره جنوبی گزارش داده که بیش از ۲۰۰ گلوله توپ به سمت دریا شلیک شد و به غیرنظامیان جزایر یون پیونگ و بانگ نیونگ دستور تخلیه و جستجوی سرپناه داده شده است. این یکی از شدیدترین رگبار‌های کره شمالی در منطقه از نوامبر ۲۰۱۰ میلادی به این سو بوده است.
به گزارش فرارو به نقل از دویچه وله، ارتش کره جنوبی در آخر هفته با گلوله‌های توپخانه‌ای به سمت دریا پاسخ داد. در حالی که هیچ گزارشی مبنی بر شلیک بیش‌تر در روز دوشنبه منتشر نشده تحلیلگران گفته اند که سال ۲۰۲۴ احتمالا سال پرتنشی در شبه جزیره کره خواهد بود. آنان پیش بینی می‌کنند که پیونگ یانگ می‌تواند از تهدیدات نظامی به عنوان ابزاری برای فشار به منظور کاهش تحریم‌ها استفاده کند و با تضعیف دولت "یون سوک یول" رئیس جمهور کره جنوبی بر نتیجه انتخابات آتی قانونگذاری کره جنوبی که قرار است در ۱۰ آوریل ۲۰۲۴ برگزار شود تاثیر بگذارد. انتظار می‌رود که انتخابات با رقابت نزدیک برگزار شود.
"لیم ائول چول" استاد اقتصاد و سیاست کره شمالی در موسسه مطالعات خاور دور در دانشگاه کیونگنام در سئول می‌گوید:"کره شمالی از سیاست‌های تحریم محور دولت یون به شدت ناراضی است". لیم می‌افزاید:"هدف ابراز این نارضایتی از طریق چنین اقداماتی توجیه ماهیت هسته‌ای اقدامات کره شمالی و ایجاد افکار عمومی منفی در کره جنوبی علیه سیاست‌های یون است".
کره شمالی پیش‌تر از تهدیدات و اقدامات نظامی در تلاش برای پیشبرد برنامه خود استفاده کرده است. یون سیاستمداری محافظه کار در ۲۰۲۲ میلادی منصب ریاست جمهوری را از مون جائه این سلف چپگرای حود تحویل گرفت و موضع بسیار محکم تری علیه کره شمالی اتخاذ کرده است. این موضع شامل ایجاد یک اتحاد امنیتی سه جانبه با ایالات متحده و ژاپن بود. پیونگ یانگ در ماه نوامبر با لغو قراردادی که در سال ۲۰۱۸ با سئول برای کاهش تنش‌های نظامی در امتداد مرز طراحی شده بود اعتراض خود را نشان داد.
از آن زمان تاکنون کره شمالی نیرو‌های بیش تری را به منطقه مرزی اعزام کرده و اولین ماهواره شناسایی خود را پرتاب کرد. کیم از جلسه دفتر سیاسی خود برای اعلام برنامه پرتاب حداقل سه ماهواره دیگر در سال آینده استفاده کرد. او همچنین به بخش مهمات و خطوط تولید سلاح‌های هسته‌ای خود دستور داد تا آماده سازی جنگ را تسریع بخشند. کیم با اعلام این که دو بخش شمالی و جنوبی کره دیگر یک ملت نیستند بلکه به دو کشور و ملت متخاصم تبدیل شده اند بر شکافی که بین دو کره ایجاد شده تاکید کرد.
"را جونگ ییل" دیپلمات سابق و رئیس بخش اطلاعات کره جنوبی که مسئول نظارت بر تحرکات کره شمالی بوده با این استدلال موافق است که پیونگ یانگ احتمالا به افزایش فشار‌ها پیش از انتخابات ۱۰ آوریل در کره جنوبی ادامه خواهد داد.
او می‌افزاید: "آنان (مقام‌های کره شمالی) امیدوارند که نامزد‌های متمایل به برقراری روابط بهتر با کره شمالی سیاستمدارانی که ممکن است مایل به کنار گذاشتن برخی از تحریم‌ها باشند انتخاب شوند. این عملا به معنای مداخله کره شمالی در روند انتخابات کره جنوبی می‌باشد که امر مطلوبی نیست بلکه چیزی است که ما در گذشته مجبور به تحمل آن بوده ایم".
این که تهدیدات نظامی کره شمالی تا چه اندازه پایدار باقی خواهد ماند به قدرت قابلیت‌های نظامی آن کشور و هم چنین آمادگی آن برای استقرار آن قابلیت‌های بستگی دارد. برخی از تحلیلگران معتقدند جای نگرانی وجود دارد. آنان اشاره می‌کنند علیرغم آن که کره شمالی دارای یک ارتش قدیمی مختل شده، اما دارای نیرو‌های مسلح در مقیاسی نامتناسب است و هم چنین سرمایه گذاری عظیم کره شمالی بر روی تسلیحات هسته‌ای و موشک‌های بالستیک به آن کشور این امکان را داده تا بتواند اهدافی را در هر نقطه از کره جنوبی هدف قرار دهند و حتی به سرزمین اصلی ایالات متحده برسند.
گفته می‌شود که کره شمالی دارای یک ارتش اجباری متشکل از نزدیک به ۱.۳ میلیون مرد و زن همراه با حدود ۵۶۰۰۰۰ نیروی ذخیره است. تانک‌ها و هواپیما‌های جنگنده آن ارتش قدیمی هستند و در دهه ۱۹۶۰ میلادی از اتحاد جماهیر شوروی خریداری شده بودند. با این وجود، این گمانه زنی وجود دارد که پیونگ یانگ در ازای موشک‌ها و گلوله‌های توپخانه‌ای که برای جنگ در اوکراین فراهم می‌کند هواپیما‌های مدرن تری از روسیه دریافت کرده است.
کره شمالی مدت هاست که باور دارد دفاع ملی آن کشور بر تهدید قوی ناشی از زرادخانه هسته‌ای رو به رشدش متکی است. تخمین زده می‌شود که ۳۰ کلاهک هسته‌ای مونتاژ شده در زرادخانه آن کشور وجود داشته باشد. این کلاهک‌ها را می‌توان در مجموعه‌ای از موشک‌های بالستیک از جمله برنامه موشکی نوپای پرتاب از زیر دریایی نصب کرد. کره شمالی هم چنین سرمایه گذاری زیادی روی سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی انجام داده و مشخص است که ارتشی از هکر‌های ریانه‌ای ماهر را در اختیار دارد.
"را جونگ ییل" معتقد است که کره شمالی از روابط نزدیک‌تر خود با روسیه به خوبی استفاده کرده و احساس می‌کند که دیگر به اندازه چند سال پیش در صحنه جهانی منزوی نیست".
"لیف اریک ایزلی" استاد دانشگاه او‌ها وومنز در سئول خاطرنشان می‌سازد علیرغم آن که مانور‌های نظامی معمولا توسط کره شمالی در این برهه زمانی از سال انجام می‌شود اکنون احساس متفاوتی درباره آن وجود دارد.
او می‌افزاید: "آن چه مانور امسال را متفاوت می‌سازد آن است که دو کره اخیرا از توافق نامه اعتمادسازی نظامی عقب نشینی کرده اند و کیم به صورت علنی آشتی و اتحاد با کره جنوبی را رد کرده است".
او می‌افزاید:"خطر این است که هرگونه درگیری در امتداد مرز می‌تواند به سرعت تشدید شود و از آنجایی که دو طرف در تماس مستقیم با یکدیگر نیستند به یک درگیری عمومی تبدیل شود. اگرچه دولت یون متعهد شده به هر حمله‌ای پاسخ قاطع بدهد، اما پیونگ یانگ ممکن است دچار این خطای محاسباتی شده باشد که سلاح‌های هسته‌ای اش توانایی کنترل تشدید تنش در صورت وقوع یک حادثه مرگبار را به آن کشور می‌بخشد".
