اینکه بسیاری از هواداران و اعضای حزب دموکرات ترامپ را خطری برای دموکراسی در ایالات متحده می‌دانند به‌کنار، اما ضعف‌های پرشمار بایدن در عرصه سیاسی و شخصی باعث شده تا بسیاری از آمریکایی‌ها از حالا دوباره به جمهوری‌خواهان و شخص ترامپ روی آورند
هرمز شریفیان در هم میهن نوشت: پیروزی قاطع «دونالد ترامپ» در ایالت «آیووا» و پیشی گرفتن او از سایر نامزد‌های حزب جمهوری‌خواه و همچنین پیشی گرفتن‌های او در اکثر نظرسنجی‌ها، نه‌تن‌ها نسبت به رقبای هم‌حزبی‌اش بلکه حتی نسبت به «جو بایدن» رئیس‌جمهور کنونی، صدای پای او را رساتر از همیشه برای رسیدن دوباره به کاخ سفید به گوش می‌رساند.
اینکه بسیاری از هواداران و اعضای حزب دموکرات او را خطری برای دموکراسی در ایالات متحده می‌دانند به‌کنار، اما ضعف‌های پرشمار بایدن در عرصه سیاسی و شخصی باعث شده تا بسیاری از آمریکایی‌ها از حالا دوباره به جمهوری‌خواهان و شخص ترامپ روی آورند.
نقاط ضعف بایدن به‌خصوص در سیاست خارجی و همچنین رسوایی‌های مالی فرزند او یکی از عمده‌ترین دلایل روی‌گردانی آمریکایی‌ها نه‌تن‌ها از او بلکه حزب دموکرات شده تا جایی که حتی اگر ترامپ، نامزد نهایی جمهوری‌خواهان برای انتخابات پیش‌روی آمریکا در اواخر پاییز سال ۲۰۲۴ (۱۴۰۳) نشود بازهم شهروندان این کشور به کاندیدای جمهوری‌خواهان رای دهند.
با نگاهی به همین ۵۰ سال گذشته در انتخابات آمریکا این پیشینه وجود دارد یعنی زمانی که «جیمی کارتر» آنقدر عملکرد ضعیفی به‌ویژه در عرصه سیاست خارجی از خود نشان داد که شکست سختی از «رونالد ریگان» و در همان دوره نخست انتخابش در سال ۱۹۸۰ خورد؛ به‌طوری‌که نه‌تن‌ها رقیب دموکرات ریگان در سال ۱۹۸۴ حریف او نشد بلکه پس از ۸ سال ریاست‌جمهوری، بازهم در سال ۱۹۸۸ یک جمهوری‌خواه دیگر یعنی «بوش پدر» به ریاست‌جمهوری رسید تا کاخ سفید ۱۲ سال در اختیار جمهوری‌خواهان باقی بماند.
پس از ۱۲ سال نوبت به «بیل کلینتون» دموکرات رسید و با اینکه او توانست دو دوره در کاخ سفید بماند، اما رسوایی‌های اخلاقی او و رابطه نامشروعش با «مونیکا لووینسکی» باعث شد تا رای‌دهندگان آمریکایی دوباره به جمهوری‌خواهان روی آورند و «جورج بوش پسر» را راهی کاخ سفید کنند و اگر جنگ‌های او در افغانستان و عراق کلید نمی‌خورد، بعید نبود که برای دوره بعدی هم باز جمهوری‌خواهان راهی کاخ سفید شوند.
گویا تاریخ دوباره در حال تکرار است و این بار نوبت بایدن است که پس از سال‌ها مانند کارتر به رئیس‌جمهور یک‌دوره‌ای تبدیل شود و با این سطح از ناکارآمدی و رسوایی‌های مالی خانوادگی، بعید نیست که کاخ سفید بازهم برای دست‌کم دو دوره یا شاید بیشتر در اختیار جمهوری‌خواهان قرار بگیرد.
جمهوری‌خواهان همیشه بر این باورند که رقیب‌شان باعث ضعف دولت ایالات متحده در سطح جهانی می‌شود و از همین رو برای اثبات اقتدار بزرگترین قدرت سیاسی، اقتصادی و سیاسی جهان در صورت لزوم دست به هرکاری از جمله جنگ و لشکرکشی می‌زنند، چنان‌که بیشتر جنگ‌های این کشور به‌ویژه از جنگ جهانی دوم به این سو، در دوران جمهوری‌خواهان در گرفته است.
همچنین جمهوری‌خواهان پیوند‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی بسیار بیشتری نسبت به دموکرات‌ها با اسرائیل دارند و در صورتی‌که این کشور کوچک که در بین دشمنان عرب و مسلمان خود قرار گرفته احساس خطر کند، دولت و ارتش ایالات متحده به‌صورت تمام‌قد چه به‌لحاظ سیاسی، اقتصادی و چه نظامی از آنان حمایت می‌کنند.
تمامی رؤسای‌جمهور در آمریکا پیش از انتخابات و در کارزار‌های آن تلاش می‌کنند تا حمایت یهودیان این کشور که اکثر «کارتل‌ها» و «تراست‌ها» را تشکیل می‌دهند به‌دست آورند. با توجه به اختلاف‌نظر‌های عمیق «نتانیاهو» نخست‌وزیر کنونی و تندرو اسرائیل با بایدن به‌خصوص در جریان جنگ اخیر آنان با «حماس»، به احتمال زیاد جامعه یهودیان آمریکا و «آی‌پک» از نامزد جمهوری‌خواهان حمایت خواهند کرد و برای همین پیش‌بینی می‌شود که جمهوری‌خواهان، پیروز انتخابات امسال (سال میلادی) در این کشور شوند. پیروزی یا شکست یکی از دو حزب آمریکا در انتخابات ریاست‌جمهوری آنچنان بر سایر جهان تاثیرگذار است که رؤسای بیشتر کشور‌ها از حالا تلاش می‌کنند تا به‌اصطلاح «روی اسب برنده» شرط‌بندی کنند و در نتیجه لابی‌های متعدد چه در حوزه اقتصادی و چه سیاسی از حالا با حزب جمهوری‌خواه برقرار شده است.
برای همین «علم سیاست» و همچنین تجربه در این عرصه برای تمام کشور‌ها ایجاب می‌کند تا حتی در صورت مخالفت با این دولت، روابط خود را با آنان تنظیم کنند؛ به‌ویژه دولت‌مردان جمهوری اسلامی، زیرا نباید اندکی شک کرد که در صورت پیروزی جمهوری‌خواهان چه ترامپ یا هر کاندیدای دیگری از این حزب، سخت‌گیری‌ها در خصوص حکومت جمهوری اسلامی دوباره آغاز خواهد شد.
در عادی‌ترین حالت، تحریم‌های یک‌جانبه ایالات متحده دوباره برقرار خواهند شد و مماشاتی که در دوران بایدن شاهد آن بودیم دیگر وجود نخواهد داشت. ضمن اینکه در همین دوره مماشات و نادیده گرفتن برخی تحریم‌ها و برگشت ۶ میلیارد دلار از سرمایه‌های ایران، نه‌تن‌ها تاثیری در وضعیت معیشتی و اقتصادی ملت ایران روی نداد بلکه تورم و گرانی همینطور سیر صعودی خود را طی کرد و ثابت شد که سهل‌گیری در مورد تحریم‌ها گشایشی در وضعیت معیشتی و اقتصادی ایرانیان به‌وجود نیاورد.
توصیه کارشناسانی که تجربه‌ای در سیاست و دستی از دور بر این آتش دارند، این است که حکومت جمهوری اسلامی بهتر است از همین امروز تدبیری در حوزه سیاست خارجی و برای مهار سیاست‌های رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه آینده ایالات متحده اندیشه کنند، زیرا احتمال کمی دارد که دولت بعدی آمریکا راه‌های به اشتباه رفته دولت بایدن را دوباره طی کند.
