گفتن از توقیف ده سال سریال «سرزمین مادری» موضوع تکراری است، اما یک مساله مهم در این میان وجود دارد که بار‌ها توسط اهالی فرهنگ به آن پرداخته شده است و آن بی مهری ملموس سازمان صداوسیما به عنوان مالک اثر به این سریال خوش ساخت و قابل تامل است.
تقریبا بیش از ۳۰ قسمت از سریال «سرزمین مادری» می‌گذرد و این روز‌ها فصل دوم سریال در حال پخش است. دیگر از وضعیت ده ساله توقیف این سریال گفتن شاید کاری عبث باشد، اما یک مساله مهم در این میان وجود دارد که بار‌ها توسط اهالی فرهنگ به آن پرداخته شده است و آن بی مهری ملموس سازمان صداوسیما به عنوان مالک اثر به این سریال خوش ساخت و قابل تامل است.
به گزارش فارس، «سرزمین مادری» قرار است در ۶۰ قسمت روایتی از تاریخ معاصر ایران از دوره پهلوی دوم تا دوران انقلاب را بازگو کند. تیم کارگردانی قوی و بازیگرانی سرشناس در این سریال ایفای نقش کردند که دیگر جمع‌شدنشان در قاب سیما امری محال به نظر می‌رسد با این حال انتظار این بود که در آغاز پخش این سریال کار اثرگذار تبلیغاتی خوبی برایش صورت بگیرد تا مخاطبان صداوسیما از پخش آن به نحو شایسته مطلع شوند، اما شروع آن با تلوبیون بود تا به اصطلاح حساسیت‌های موجود درباره سریال تست شود و بعد از آن به شیوه عادی روی آنتن رود امری که اتفاق افتاد و هیچ حساسیتی هم رخ ندارد، ولی خب انگار سریالی معمولی در حال پخش از آنتن رسانه ملی است.
تاکنون آثار متعددی درباره انقلاب اسلامی ساخته شده که برخی ازآن‌ها نیز آثار در خور شایسته‌ای بودند، اما «سرزمین مادری» اثری بدون لکنت دربیان وقایع تاریخ معاصر و مرتبط با انقلاب اسلامی است. روایت از حوادث ۳۰ تیر و کودتای ۲۸ مرداد تاکنون به این صراحت و درست بیان نشده بود. همه اجزای تاریخ در سریال بدون انگ زدن با بیانی درست و مطابق با واقعیت و بدون لگدزدن‌های مرسوم بیان شد و مخاطب هرآنچه تاکنون درباره این وقایع خوانده بود را به صورت نمایشی در قاب سیما می‌دید. یکی از مسایل مهم درباره حکومت پهلوی ارتباط ناگسستنی آن با فرقه شوم بهاییت است که این مساله تاکنون به هیچ مدل درستی در سریال‌ها نمود نداشته است، اما سرزمین مادری با بازی شهاب حسینی در دو قسمت چنان این نفوذ و پیوستگی با بهاییت را به تصویر کشید که هر هرآنکس هم شک داشت دیگر شکسش به یقین تبدیل شد.
از قسمت‌های آتی که خبر نداریم، اما در همین دو قسمت اخیر که پخش شد مهم‌ترین وقایع مرتبط با انقلاب روایت شد. یکی اش ماجرای لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی و دیگر حمله به حوزه علمیه فیضیه بود. این بخش‌ها چنان با دقت و ظرافت قصه خود را تعریف کردند که در سال‌های اخیر نمونه اش گفته نشده بود. مساله اصلی و مهم‌تر این دوقسمت روایتی از مقابله جریان مذهبی با حرکت و مبارزه امام با حکومت پهلوی‌ها بود. آن خون دلی که امام از متعصبین و متحجرین خوردند را در این قسمت اخیر دیدیم که حتی روحانیتش به دلیل فلسفه گفتن امام از همراهی با او ابا داشتند و مذهبی‌هایش این کار را باعث هدر رفتن خون مسلمین می‌دانستند.
القصه این‌ها که گفتیم برای این بود که در این ۳۰ قسمتی که از سریال پخش شد هیچ برنامه تبلیغی و توجهیی برای بیان مسائل تاریخی سریال از صداوسیما پخش نشد. این سریال قابلیت داشت بعد از هر قسمتی که پخش می‌شود میزگردی تبیینی برگزار کند و مسائل مطرح شده در سریال را به صورت مشروح برای مردم توضیح دهد. برای مردم توضیح دهد که چرا امام با لایه انجمن‌های ایالتی و ولایتی مخالف بود و مساله بهاییت در دوره پهلوی چقدر خطرناک شده بود. هر بخش این سریال قابلیت دارد به صورت کلیپ و گلچین پخش شود. جمع شدن این همه بازیگر سرشناس خودش بهترین اهرم تبلیغی را در اختیار صداوسیما قرار داده است تا این تولید ارزشمند را برای مخاطب بهتر و بیشتر معرفی کند، اما هر چه نگاه می‌کنی برهوت هست. گویی دستی تعمدا در صداوسیما ترمز تبلیغ برای این اثر را کشیده است و نمی‌خواهد دیده شود.
هر چه است «سرزمین مادری» بهترین اثری است که صداوسیما در برهه کنونی در اختیار دارد و بهترین فرصت است تا بخشی از مخاطبان از دست رفته اش را به قاب تلویزیون بازگرداند. این سریال علاوه بر سرگرمی که برای مردم ایجاد می‌کند روشنگری و بینش هم برایشان به همراه می‌آورد و بهترین فرصت برای آنچه که رهبر انقلاب جهاد تببین‌اش خوانده است در اختیار مسئولان صداوسیما قرار داده است.
