از زمانی که جهان توجه خود را به COP ۲۸ در دبی معطوف کرد، یک روایت محوری در آسیای مرکزی، به‌ویژه در قزاقستان که در آن مبارزه با تغییرات اقلیمی نه‌تن‌ها یک دستور کار سیاسی بلکه یک واقعیت زنده است، آشکار می‌شود. آسیای مرکزی که اغلب در بحث‌های جهانی نادیده گرفته می‌شود، اکنون به‌عنوان بازیگر کلیدی در عرصه آب‌وهوایی ظاهر شده است. در این منطقه افزایش دما دوبرابر میانگین جهانی است. این واقعیت تلخ به معنای چیزی بیش از تابستان‌های گرم‌تر است. این امر تغییرات شدیدی را در ساختار بارش ایجاد می‌کند که بر دسترسی به آب و قابلیت زیست کشاورزی تاثیر می‌گذارد و خطر آواره شدن میلیون‌ها نفر را به همراه دارد.
زلفیا سلیمانوا؛ مشاور و نماینده ویژه رئیس‌جمهور قزاقستان برای همکاری‌های بین‌المللی محیط‌زیستی به ترجمه دنیای اقتصاد نوشت: در پاسخ، قزاقستان مصمم است تا اقدامی انجام دهد و در تلاش‌های جهانی مربوط به آب‌وهوا مشارکت کند. تعهد ما برای دستیابی به کربن صفر تا سال ۲۰۶۰، نقشه راهی برای آینده‌ای پایدار است. متعهد شده ایم تا سال ۲۰۳۰ انتشار کربن را تا ۱۵درصد بدون قید و شرط کاهش دهیم. علاوه بر این، هدف کاهش ۲۵درصدی را مشروط به سرمایه‌گذاری در آب‌وهوا و انتقال فناوری تعیین کرده ایم.
این تعهدات جزئی جدایی‌ناپذیر از حرکت تحول‌آفرین ما به سوی قزاقستانی سبزتر است. ابتکارات زیست‌محیطی قزاقستان پیامد‌هایی دارد که به فراتر از مرز‌های ما می‌رسد. از لحاظ تاریخی، اقتصاد قزاقستان به‌شدت به سوخت‌های فسیلی از جمله نفت، گاز و زغال‌سنگ متکی بوده است.
با این حال، استراتژی‌ها و اقدامات ما با هدف ترویج انتقال سبز با کربن کم، بینش‌های ارزشمندی را در مورد چگونگی ایجاد تعادل بین شیوه‌های پایدار با رشد اقتصادی ارائه می‌کند. این استراتژی‌ها به‌ویژه برای کشوری که به طور سنتی به صنایع استخراجی وابسته است حیاتی است و طرحی را برای سایر کشور‌ها ارائه می‌دهد. با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، استراتژی‌های کربن‌زدایی و شیوه‌های پایدار، می‌خواهیم نشان دهیم که گذار به اقتصاد سبز هم امکان پذیر و هم سودمند است؛ حتی برای کشور‌هایی که اقتصادشان عمیقا در نفت و گاز ریشه دارد.
سیستم ملی تبادل انتشار گاز‌های گلخانه‌ای قزاقستان (ETS) یک عنصر حیاتی در کاهش انتشار کربن است. این سیستم که در سال ۲۰۱۳ تاسیس شد، در حال حاضر ۴۳درصد از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای کشور را در بر می‌گیرد و برای توسعه بیشتر برنامه‌ریزی شده است. تلاش‌ها برای بهبود روش‌های اندازه گیری، گزارش دهی، تایید و معیار ادامه دارد. علاوه بر این، ما در حال بررسی گسترش این سیستم هستیم تا بخش ها، تاسیسات و گاز‌های جدید را در خارج از محدوده ETS در بر گیرد. در راستای مکانیزم تنظیم مرز کربن، کار برای همسویی ETS ملی ما با ETS اتحادیه اروپا آغاز شده است. گذار در بخش انرژی به همان اندازه حیاتی است. زغال‌سنگ به میزان قابل‌توجهی به انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در بخش انرژی ملی کمک می‌کند.
با تلاش‌های توکایف، رئیس‌جمهور قزاقستان، یک تغییر تدریجی و پایدار مسوولانه از استفاده از زغال‌سنگ می‌تواند به طور قابل‌توجهی به دستیابی به اهداف جهانی آب‌وهوا کمک کند. استراتژی ما شامل حذف تدریجی نیروگاه‌های زغال سنگ قدیمی در میان مدت تا بلندمدت، همراه با معرفی فناوری‌های جذب و استفاده کربن برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای از منابع باقی مانده است. ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر ما در حال حاضر به ۴.۸درصد افزایش یافته است و قصد داریم در کنار توسعه هیدروژن، این رقم را تا سال ۲۰۳۰ حداقل سه‌برابر کنیم.
در سال ۲۰۲۶، در نظر داریم میزبان اجلاس منطقه‌ای آب‌وهوا تحت نظارت سازمان ملل متحد و سایر سازمان‌های بین‌المللی باشیم. این رویداد قرار است به یک رویداد برجسته برای بسیج اقدامات منطقه‌ای و متحد کردن صدای منطقه به سمت چشم‌انداز مشترک برای اقدام و تاب‌آوری آب‌وهوا تبدیل شود. نقش قزاقستان و آسیای مرکزی در گفتمان جهانی آب‌وهوا بسیار مهم است. قزاقستان و آسیای مرکزی صرفا ناظران تغییرات اقلیمی نیستند، بلکه شرکت‌کنندگان فعال در نظارت بر محیط زیست هستند. ما با هم می‌توانیم مسیری را به سوی آینده‌ای پایدارتر و انعطاف‌پذیرتر بسازیم.
