برخی از جانوران نیش‌های دردناکی دارند و با ذیک بار نیش زدن به انسان می‌توانند او را به کام مرگ بفرستند.
مار، عنکبوت و حشرات، اوه، خدای من! بسیاری از چیز‌ها در طبیعت، به عنوان راهی برای محافظت از خود یا شکار کردن – آن مایع زشت و شیطانی که ما آن را زهر می‌نامیم را پیدا کرده اند. چه در دهانشان باشد، چه در مقعدشان، چه در پنجه هایشان، بسیاری از موجودات از بی مهرگان گرفته تا موجوداتی که ممکن است پستاندار باشند یا نباشند، توانایی تزریق زهر را به ما پیدا کرده اند که می‌تواند عواقب هولناکی در پی داشته باشند؛ از پوسیدن و فاسد شدن پوست گرفته تا آب کردن اندام‌های درونی بدنمان که تنها با یک بار نیش زدن رخ می‌دهد.
به گزارش روزیاتو، آن‌هایی که آن قدر بدشانس هستند که یک نیش یا یک گاز از این موجودات زهرآگین دریافت می‌کنند، ممکن است از یک تورم کوچک تا مرگ و هر وحشت عجیب و غریبی مابین آن‌ها را تجربه کنند. هیچ کدام از ما حقیقتاً از دندان‌های نیش توخالی خشم طبیعت در امان نیستیم و از آنجا که تنها گزینه‌های مقابله با این دانش، جیغ کشیدن‌های بی پایان و یا زندگی در یک طبیعت کاملاً سالم و عاری از موجودات سمی و علاقه نداشتن به ترسناک‌ترین جنبه‌های طبیعت است، در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ مورد از دردناک‌ترین نیش‌ها و زهر‌های موجود در طبیعت آشنا کنیم.
قصه‌ای هست که بسیاری از ما در مورد عنکبوت قهوه‌ای منزوی شنیده ایم که چیزی شبیه به این است: یک دختر کوچولو موهایش را در آرایشگاه به شکلی پیچیده بافته بود. یک روز او شروع به شکایت از سردرد می‌کند، سردردی که آنقدر بد می‌شود که نمی‌تواند جلوی گریه اش را بگیرد، بنابراین مادرش او را به اورژانس می‌برد تا چیزی برای دردش پیدا کرده و علت سردردش را پیدا کند. پزشکان شروع به باز کردن موهایش می‌کنند تا ببینند آیا علت فیزیکی وجود دارد یا نه، و بر اساس این افسانه، تمام پوست سر او با دست هایشان کنده شد. پزشکان که شوکه و وحشت زده شده بودند، پوست سر و موهایش را روی زمین می‌اندازد و گروهی از عنکبوت‌های قهوه‌ای منزوی از موهایش بیرون می‌ریزند. این عنکبوت‌های سمی در تمام این مدت در موهایش زندگی کرده، پوست سر او را گاز گرفته و باعث پوسیدگی آن شده اند. در حالی که این داستان چیزی بیشتر از یک افسانه شهری نیست، اثرات نیش عنکبوت قهوه‌ای منزوی کاملاً واقعی است.
زهر این عنکبوت حاوی پروتئینی است که باعث می‌شود بافت شما به خودش حمله کند و از درون به بیرون فاسد شود، همه چیز از ناحیه اطراف نیش شروع می‌شود. هنگامی که پوسیدگی شروع شد (۲ تا ۳ روز پس از گزیدگی) تنها گزینه این است که ناحیه پوسیده شده را ببرید، زخم را استریل کنید و پیوند پوست انجام دهید.
کبرا‌ها مار‌های بامزه‌ای به نظر می‌رسند. با این حال، چیزی که خنده دار یا دوست داشتنی نیست، کاری است که زهر آن‌ها می‌تواند با شما انجام دهد. اول اینکه کبرا حتی مجبور نیست شما را نیش بزند تا بدن بیچاره و فانی شما را مسموم کند. یک مار کبرا در سلامت کامل و حال بد می‌تواند زهر خود را از فاصله ۲ متری به درون چشمان شما تف کند! زهر مار کبرا وقتی به چشم‌های شما وارد می‌شود تنها شما را کور نمی‌کند، بلکه به شدت دردناک و آزار دهنده نیز هست. حتی بدتر از آن، اگر این زهر وارد جریان خون شما شود (چه از طریق تف کردن و چه از طریق یک گزیدگی معمولی)، شاید ۳۰ دقیقه وقت برای کمک گرفتن داشته باشید وگرنه از خفگی خواهید مرد. مشخص شده که زهر مار کبرا روش جدیدی برای کشتن فرد گزیده شده بیچاره دارد: زهر خود را به گیرنده‌های مسئول حرکت دیافراگم شما (ماهیچه‌ای که ریه هایتان را حرکت می‌دهد) متصل می‌کند و اساساً از دریافت دستور حرکت از مغز شما جلوگیری می‌کند. اگر کم‌تر از یک سوم گیرنده‌ها به کنترل این پروتئین دربیایند، تنفس تان متوقف می‌شود… و در اثر خفگی جان خود را از دست می‌دهید.
آیا می‌دانستید که ماهی‌هایی وجود دارند که می‌توانند شما را به طرز دردناکی بکشند؟ نه کوسه‌ها و نه هر چیز دیگری که دندان داشته باشد، ما در مورد یک ماهی ساده، بسیار متواضع و زشت صحبت می‌کنیم که در کف اقیانوس می‌خزد و خیلی ساده به نام ماهی سنگی شناخته می‌شود، چون بسیار شبیه یک سنگ است. اشتباه گرفتن آن‌ها با یک سنگ دقیقاً همان چیزی است که طبیعت و تکامل می‌خواهد، زیرا با ستون فقرات بسیار سمی خود شما را گزیده و به کام مرگ می‌برد. اگر به طور اتفاقی روی یکی از این ماهی‌ها پا بگذارید، با مرگی آزار دهنده در اعماق دریای آبی مواجه می‌شوید. زهر سنگ ماهی، از طریق مکانیسمی که دانشمندان ظاهراً هنوز به طور کامل درک نکرده اند، پروتئینی را به درون جریان خون شما آزاد می‌کند که شبیه به زهر کبرا است. با این حال، ماهی سنگی نه تنها با از کار انداختن ریه‌ها شما را خفه می‌کند، بلکه باعث درد شدید، تشنج، اسپاسم شدید عضلانی، آسیب قلبی و سپس فلجی می‌شود.
شیر ماهی اگر چه به اندازه ماهی سنگی مرگبار نیست، اما هنوز هم تلاش می‌کند تا چند لیتر اشک از قربانیان خود دربیاورد. بسته به این که چند تا تیغ روی ستون فقراتشان به بدن شما می‌خورد، این ماهی‌های زیبا، اما بدعنق شما را دچار درد می‌کنند، به شدت عرق می‌کنید، برای نفس کشیدن با مشکل مواجه خواهید شد و اگر واقعا بدشانس باشید… دچار فلج موقت شده و در نهایت غرق می‌شوید!
اگر خود را گرفتار بسیاری از خار‌های وحشتناک و تیز ستاره دریایی موسوم به تاج خار‌ها یافتید (که بر اساس مستندات توان سوراخ کردن لباس‌ها و دستکش‌های غواصی را دارد) به سرعت دردی ناتوان کننده را تجربه کرده و به دنبال آن خونریزی و تورم قابل توجهی ایجاد می‌شود. در حالی که معمولاً علائم زهر ستاره دریایی از حدود ۳۰ دقیقه تا ۳ ساعت بعد خود را نشان می‌دهند، اگر بدشانس بوده و حجم بالایی از زهر وارد بدنتان شود، دچار بی حسی، تهوع، سردرد شدید و در مواردی نادر، فلج شدگی خواهید شد.
عقرب که جایی بین یک خرچنگ و یک عنکبوت قرار گرفته و برای جدید بودن، مقداری قدرت مار نیز به این ملغمه افزوده شده، درست از بدترین کابوس‌های انسان بیرون آمده و وارد دنیای بیداری شد تا ما را بترساند. عقرب پوسته نشین آریزونا بدترین بدترین هاست، هم از نظر ظاهر و هم زهر. در حالی که بیشتر عقرب‌ها غیر از ایجاد کمی درد و خارش برای انسان بی ضرر هستند، عقرب پوسته نشین آریزونا اگر تصمیم بگیرد از زهر خود بر روی شما استفاده کند، می‌تواند آسیب زیادی به شما وارد کند. زهر عقرب پوسته نشین آریزونا می‌تواند باعث درد شدید، تورم، بی حسی، کف کردن دهان و مشکل در تنفس و همچنین تشنج، لرزش و گاهی اوقات خفگی شود.
اگرچه زهر هیولای گیلا نسبتا ملایم است، اما نحوه تزریق آن به قربانی هولناک است. برخلاف مار‌های سمی معمول، هیولا‌های گیلا دندان‌های زیرپوستی ندارد. در عوض، زهر از طریق کانال‌هایی در دندان‌های کوچک مارمولکی شان جاری می‌شود. برای اینکه واقعاً آن تف سمی به سیستم شما وارد شود، هیولای گیلا نه تنها گاز می‌گیرد، بلکه هر بخشی از شما که در دهانش گیر افتاده باشد را جویده و به آن می‌چسبد، اغلب عقب و جلو می‌رود تا زخم را پاره کند تا بتواند زهر را به منطقه وسیعی از بدن زخم شده تزریق کند. خود زهر هم فوق العاده دردناک است و هیچ پادزهر شناخته شده‌ای برای آن وجود ندارد. این زهر هرگز باعث مرگ انسان نشده، اما بدون شک از زهر آن رنج و درد خواهید کشید.
جالب اینجاست که عنکبوت بیوه سیاه در واقع برای یک حشره قاتل کوچک و وحشتناک بسیار رام و سربزیر است. برای نیش زده شدن توسط این موجود عجیب زیبا، باید به شدت آن را تحریک کنید. با این حال، وقتی این کار را انجام می‌دهید، ساعات بسیار بسیار بدی را سپری خواهید کرد. بیوه سیاه یکی از قوی‌ترین زهر‌ها را در دنیای عنکبوتیان دارد، در غلظت‌هایی به اندازه کافی بالا که یک انسان بالغ سالم را با یک گاز بکشد، و نحوه کشتن آن بسیار وحشتناک است. گاز این عنکبوت زهری را در خون و سپس در سیستم عصبی آزاد می‌کند، که کاملاً اعصاب شما را به گروگان می‌گیرد. پس از چند دقیقه از گاز گرفتگی، شما دیگر کنترلی بر بدن خود ندارید و به شکل دسته اول خواهید دید که جمود نعشی چیست، در حالی که عضلات کل بدنتان به شکلی دردناک منقبض می‌شوند، اتفاقی که که حتی با درمان هم می‌تواند تا ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد. البته اگر به موقع از پزشک کمک بگیرید، می‌توانید بهبود پیدا کنید، اما آن دسته از افراد بدشانس که نمی‌میرند و مرگی بسیار هولناک و دردناک را تجربه می‌کنند.
زنبور رتیل خوار هیولای ترسناکی در قالب یک حشره است. نام Tarantula Hawk به معنای عقاب رتیل خوار یا عقاب شکارچی رتیل به این دلیل به آن داده شد که رتیل‌ها را شکار کرده و می‌خورد (و در بدن آن‌ها تخم می‌گذارد). اما وحشت واقعی نه از کاری که می‌توانند با حشرات دیگر بکنند بلکه از کاری که می‌توانند با انسان بکنند می‌آید. با اینکه زهر آن‌ها کشنده نیست، اما به قدری دردناک است که حتی یک بار گزیدگی نیز می‌تواند انسان را ناتوان و درمانده کند. به گفته جاستین اشمیت، شناخته شده‌ترین متخصص در مورد گزش و نیش دردناک حشرات (او عامدانه نیش و گزیدگی هر حیوانی سمیی را تست کرده و نتایج را ثبت نموده است) تنها کاری که پس از گزیده شدن توسط این زنبور می‌توانید انجام دهید این است که روی زمین دراز بکشید و جیغ بکشید تا درد تمام شود.
بیولوژی پلاتیپوس خود به اندازه کافی ترسناک و عجیب است. مو دارد، اما منقار هم دارد. تخم می‌گذارد، اما شیر هم تولید می‌کند (علی رغم نداشتن نوک پستان)؛ و اگر همه این‌ها کافی نبود، این حیوانات فرانکنشتاینی سیخک‌هایی بیش از یک سانتی در پا‌های کوچکشان دارند که زهر تولید می‌کنند. نه شبیه هیچ زهر دیگری، بلکه ماندگارترین و دردناک‌ترین زهر در قلمرو حیوانات! به گفته افرادی که توسط یک پلاتیپوس عصبانی گزیده شده اند، این درد فوری، به شدت ویرانگر و بی پایان است. بدتر از آن، هیچ مسکنی نمی‌تواند درد آن را کاهش دهد. حتی مورفین هم نمی‌تواند درد را متوقف کند، هیچ کاری برای متوقف کردن آن جز بی حس کردن کامل ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته نمی‌توان انجام داد. عضلات ناحیه مسموم شده رفته رفته تحلیل می‌روند، و شما خواهید دید که می‌لرزید، عرق می‌کنید، و از درد و زهر بالا می‌آورید. بدتر از همه این است که این درد آزار دهنده تا ۳ ماه طول می‌کشد. شما هر روز به مدت ۹۰ روز طولانی از درد رنج می‌برید، استفراغ می‌کنید و فلج می‌شوید. نمی‌میرید، اما آرزو می‌کنید کاش مرده بودید.
