همراه با این تصور گسترده که بایدن برای یک دوره دیگر خیلی پیر شده است و این واقعیت که او اغلب از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در نظرسنجی‌های ایالتی عقب می‌افتد، شبهات جدی‌ای را درباره اینکه آیا بایدن برای رهبری حزب در ماه نوامبر آمادگی دارد، به‌وجود آورده و این سوال مطرح شده است که آیا دموکرات‌ها نیاز به یک طرح جایگزین و اضطراری دارند یا نه؟
تاکنون، دموکرات‌ها به‌شدت از هرگونه بحث درباره طرح جایگزین (Plan B) برای نامزد ریاست‌جمهوری خود اجتناب کرده‌اند. اما گزارش بازپرس ویژه رابرت هور ممکن است آن‌ها را مجبور کرده باشد به آن فکر کنند. به گزارش پولیتیکو، منصفانه بوده باشد یا نه، توصیف تند هور از جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، به‌عنوان «مردی خوش‌نیت، سالخورده با حافظه ضعیف» و «توانایی ضعیف»، سن و آمادگی ذهنی رئیس‌جمهوری را وارد مباحثات جدی کرده است.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ همراه با این تصور گسترده که بایدن برای یک دوره دیگر خیلی پیر شده است و این واقعیت که او اغلب از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در نظرسنجی‌های ایالتی عقب می‌افتد، شبهات جدی‌ای را درباره اینکه آیا بایدن برای رهبری حزب در ماه نوامبر آمادگی دارد، به‌وجود آورده و این سوال مطرح شده است که آیا دموکرات‌ها نیاز به یک طرح جایگزین و اضطراری دارند یا نه؟
به‌دلیل موانع رویه‌ای و سیاسی، تعویض او به سادگی آسان نخواهد بود. محتمل‌ترین نتیجه این است که بایدن در کورس رقابت باقی بماند. اما می‌توان سناریو‌های مختلفی را نیز متصور شد که در آن حزب واقعا فردی غیر از بایدن را در کنوانسیون ماه اوت خود نامزد می‌کند یا حتی گزینه دیگری را برای رقابت در یک انتخابات عمومی برمی‌گزیند.
حقیقت این است که یک استراتژی پشتیبان تنها در صورتی می‌تواند به‌کار گرفته شود که بایدن داوطلبانه کناره‌گیری کند یا از نظر فیزیکی نتواند برای انتخابات نامزد شود. در حال حاضر، با وجود اضطراب درون حزب، هیچ اختلافی وجود ندارد: «بایدن در مسیر نامزدی دموکرات‌ها قرار دارد.» رقیب دیرینه او، نماینده دین فیلیپس، ماه‌ها درباره خطرات نامزدی بایدن هشدار داده؛ اما نتوانسته است مورد توجه قرار گیرد.
دموکرات منتخب مینه‌سوتا به‌دلیل مطرح کردن این موضوع حساس تا حد زیادی از حزب طرد شده است. با این حال ورود دراماتیک یک شوالیه سفیدپوش که نامزدی دموکرات‌ها را بر عهده بگیرد هنوز به‌عنوان یک گزینه جدی مطرح نشده است؛ حتی اگر فعلا تنها سه هیات نمایندگی به بایدن اختصاص پیدا کرده باشد.
افزون بر این تا پایان این ماه، مهلت ثبت‌نام برای دسترسی به رای اولیه در همه ایالت‌ها به جز شش ایالت و ناحیه کلمبیا (مونتانا، نبراسکا، نیوجرسی، نیومکزیکو، اورگان و داکوتای جنوبی) به پایان خواهد رسید.
صرف نظر از ناتوانی یا شورش بسیار بعید در سطح کنوانسیون از سوی نمایندگانی که قبلا به بایدن قول داده بودند و به رئیس‌جمهور وفادار بودند، تنها یک طرح عملی جایگزین وجود دارد. آن موافقت خود بایدن با واگذاری کلید قدرت است. او مردی مغرور است که منیتش با تجربه پیروزی در انتخابات سنا در ۲۰سالگی شکل گرفته است و پس از آن چندین‌بار شکست در ریاست‌جمهوری، سرانجام آن مقام را هم به دست آورد.
متقاعد کردن او که به‌طور فزاینده‌ای در موقعیت غیرقابل دفاعی قرار دارد و نیاز به کناره‌گیری دارد، باز هم آسان نخواهد بود. اما راهی وجود دارد که او را قادر می‌سازد تا با عزت و با شروط، پست خود را ترک کند. این کار با اجازه دادن به برگزاری مبارزات مقدماتی دموکرات‌ها آغاز می‌شود و در ۴ ژوئن، تاریخی که آخرین گروه از ایالت‌ها، انتخابات مقدماتی خود را برگزار می‌کنند، به پایان می‌رسد. بایدن احتمالا پیروز تمام این نبرد‌ها خواهد شد و رای ۱۹۶۸هیات نمایندگی را به‌دست خواهد آورد.
سپس بایدن اعلام کند که نامزدی را نمی‌پذیرد و این‌گونه دست هیات نمایندگان خود را برای حمایت از نامزد دیگری باز خواهد کرد.
او می‌تواند اصرار داشته باشد که هنوز هم برای یک دوره دیگر مناسب است؛ اما نگرانی‌های مردم را درباره رئیس‌جمهوری که در پایان دوره دوم ۸۶ساله خواهد شد، می‌پذیرد. او می‌تواند به این موضوع توجه کند که اقتصاد در مسیر درست قرار دارد و بگوید که یک‌بار ترامپ را شکست داده و از دموکراسی آمریکایی محافظت و به وظیفه خود عمل کرده است.
با ورود به این کنوانسیون، بایدن همچنان یک فرد «تاج‌بخش» باقی خواهد ماند. اگر بقیه انتخابات مقدماتی مانند کارولینای جنوبی و نوادا برگزار شود، اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان کنوانسیون به بایدن متعهد خواهند بود. آن‌ها از نظر قانونی ملزم به حمایت از رئیس‌جمهور - یا هر کسی که رئیس‌جمهور به‌طور بالقوه از او حمایت خواهد کرد - نیستند، اما این افراد توسط کارزار بایدن مورد بررسی قرار گرفته‌اند و اگر او از یک نامزد حمایت کند، احتمالا بسیاری از او پیروی خواهند کرد.
دردسرسازترین موضوع، کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهور خواهد بود. نمایندگان بایدن به‌طور خودکار لزومی ندارد به او وابسته شوند. محبوبیت پایین او و عملکرد وی در انتخابات مقدماتی۲۰۲۰ باعث اعتماد به نفس پایین شده است. اما حزب کاملا از خطرات بیگانه کردن رای‌دهندگان سیاه‌پوست آگاه خواهد بود.
دیگر افراد بالقوه برای نامزدی پیش از این، بازی طولانی خود را در انظار عمومی برای چنین لحظه‌ای انجام داده‌اند، برند‌های ملی خود را ایجاد کرده و شهرت خود را به‌عنوان بازیکنان تیم پررنگ کرده‌اند. گاوین نیوسام، فرمانداران ایالت آبی از کالیفرنیا و جی‌بی پریتزکر از ایلینوی از جمله پرانرژی‌ترین جانشینان هستند که به خوبی می‌توانند جایگزین بایدن شوند و نمایندگان در کنوانسیون به آن‌ها روی خوش نشان خواهند داد.
فرماندار گرچن ویتمر یک مدافع سرسخت بایدن است و با آمریکایی‌های عرب‌تبار در میشیگان ارتباط خوبی دارد و می‌تواند در آنجا مسیر را برای جانشینان بایدن تضمین کند. در این شرایط کنوانسیون دموکرات‌ها که معمولا آرام برگزار می‌شود، پر از رویداد‌های دراماتیک خواهد شد.
درحالی‌که دموکرات‌ها پس از سال۲۰۱۶ اکثر قدرت خود را از به اصطلاح «ابر هیات نمایندگان» گرفته‌اند، این‌بار نیز می‌توانند به جایگزین بایدن رای دهند. این امر به آن‌ها قدرت قابل توجهی در انتخاب یک نامزد در مبارزات می‌دهد؛ اما شاید منجر به ایجاد بحث‌هایی شود که در سال۲۰۱۶ مطرح شد. برنی سندرز در سال۲۰۱۶، ابر هیات نمایندگان را متهم به جانبداری کرد و آن‌ها را عامل مهمی در انتخاب‌نشدنش خواند.
اگر بایدن تردید‌ها را برطرف کند و در اواخر اوت در کنوانسیون نامزد شود، اما نتواند در انتخابات نوامبر رقابت کند، چه می‌شود؟ قوانین کنوانسیون می‌گوید در صورت «مرگ، استعفا یا ناتوانی» نامزد، جیمی هریسون، رئیس حزب، «با رهبری دموکرات... کنگره و انجمن فرمانداران دموکرات مشورت خواهد کرد و به حدود ۴۵۰عضو کمیته ملی دموکرات که نامزد جدیدی را انتخاب می‌کنند، گزارش خواهد داد.» آن‌ها اگر بلیت خوشبختی را به کامالا هریس بدهند، آن وقت مجبورند یک معاون برای او انتخاب کنند. خروج دیرهنگام بایدن از رقابت‌ها، یک کابوس لجستیک برای ایالت‌ها خواهد بود.
قرار است برگه‌های رای خارج از کشور در برخی مکان‌ها تنها چند هفته پس از پایان کنوانسیون منتشر شود و رای‌گیری حضوری زودهنگام از ۲۰سپتامبر در مینه‌سوتا و داکوتای جنوبی آغاز می‌شود. درست است که آمریکایی‌ها از نظر فنی به هیات انتخاب‌کنندگان رأی می‌دهند، نه نامزد‌های ریاست‌جمهوری، اما هرگونه تلاش پس از کنوانسیون برای جایگزینی بایدن احتمالا به دادگاه ختم می‌شود؛ اگر رأی‌هایی با نام «جوزف آر. بایدن جونیور» روی برگه‌های رای آمده باشد.
اگرچه در حال حاضر نگاه‌ها خیره به بایدن است، اما جمهوری‌خواهان با سوالات مشابهی روبه‌رو هستند. نامزد احتمالی، ترامپ، خودش ۷۷سال سن دارد و مستعد لغزش‌های لفظی و لحظات گاف‌ده است و با مسائل حقوقی بی‌شماری مواجه است که پرسش‌هایی را درباره عملی بودن نامزدی او ایجاد می‌کند.
