منفی‌نگر‌ها حتی در موقعیت‌های شاد یا لحظات آرام راهی برای نگرانی در مورد آینده یا تمرکز بر گذشته پیدا می‌کنند.
مواجهه با موج منفی از سوی یکی از نزدیکانتان از چالش‌برانگیزترین چیز‌هایی است که می‌توانید در زندگی خود تجربه کنید.
به گزارش روزیاتو، ممکن است سعی کرده باشید که آنها را شاد کنید، مثبت باشید یا حتی در حالی که ناراحتی‌های خود را تخلیه می‌کنند، به آنها گوش داده باشید. اما انگار که چیزی تغییر نمی‌کند.
در ادامه نحوه شناسایی ۷ الگوی رفتاری معمول از افرادی آمده که همیشه منفی‌نگر هستند.
افرادی که همیشه منفی‌نگر هستند، اغلب روی جنبه‌های منفی موقعیت‌های مختلف تمرکز می‌کنند.
ممکن است که یک روز آفتابی باشد، اما آنها از گرما شکایت خواهند کرد.
ممکن است که در یک مهمانی با دوستانشان شرکت کنند، اما روی فردی تمرکز خواهند کرد که آنها را آزار می‌دهد.
این الگوی تمرکز روی نکات منفی و بی توجهی به جنبه‌های مثبت یا خنثی، یک ویژگی مشترک در میان کسانی است که همیشه منفی‌نگر هستند.
مثل این است که آنها یک فیلتر ویژه در مغز خود دارند که به طور خودکار هر جنبه مثبتی را از دید آنها دور می‌کند.
این فقط نارضایتی گاه به گاه نیست، بلکه یک عادت ریشه‌دار است.
افرادی که همیشه منفی‌نگر هستند، توقعی درونی برای اشتباه پیش رفتن همه چیز دارند.
قبل از این که اتفاقی بیفتد، از قبل بدترین سناریو را پیش‌بینی می‌کنند.
حتی وقتی چیزی را با آنها برنامه‌ریزی می‌کنیم، حس شک و تردید وجود دارد، انگار که آنها تنها منتظر شکست هستند.
این انتظار دائمی شکست یا ناامیدی بار سنگینی روی دوش افراد منفی‌نگر است.
مثل این است که آنها همیشه خود را برای فاجعه بعدی آماده می‌کنند، حتی در عادی‌ترین و پیش پا افتاده‌ترین شرایط.
برای افراد منفی‌نگر فرقی ندارد که موضوعی چقدر کوچک و ناچیز باشد، آنقدر موضوعات و مشکلات کوچک را بزرگ می‌کنند که چیز دیگری را نمی‌توانند ببینند.
یک اختلاف ساده با یک همکار در ذهن آنها به یک توطئه تمام عیار علیهشان تبدیل می‌شود.
یک شکست جزئی در برنامه هایشان، یک مانع غیر قابل عبور تصور می‌شود.
در افراد منفی‌نگر، شکایت کردن و غر زدن جایگزینی برای حل مشکلات است.
برای مثال، اگر از شغل خود ناراضی باشند، ممکن است ساعت‌ها در موردش شکایت کنند.
اما وقتی از آنها سؤال می‌شود که چه اقداماتی برای بهبود وضعیت یا یافتن شغل جدید انجام می‌دهند، اغلب پاسخی ندارند.
این یک الگوی رفتاری است که منفی‌گرایی را تداوم بخشیده و می‌تواند هم برای فرد منفی‌نگر و هم برای اطرافیانش بسیار طاقت‌فرسا باشد.
منفی‌نگر‌ها به جای اینکه با تعریف و تمجید عزت نفس خود را بیشتر کنند، اغلب آن را نادیده گرفته یا کم اهمیت جلوه می‌دهند.
این کار نه تنها ذهنیت منفی‌شان را تقویت می‌کند، بلکه دیگران را از ارائه بازخورد مثبت در آینده منصرف می‌کند.
یکی از بارزترین نشانه‌های یک فرد دائماً منفی‌گرا، تمایل آنها به خودگویی منفی است.
آنها می‌توانند خشن‌ترین و سخت‌گیرترین منتقد خود باشند و اغلب خود را به خاطر کاستی‌ها و شکست هایشان سرزنش می‌کنند. «من خیلی بازنده هستم»، «من همیشه همه چیز را به هم می‌زنم» یا «نمی‌توانم هیچ کاری را درست انجام دهم»، از جملات رایج آنها هستند.
این نوع گفتگو‌های تحقیرآمیز نه‌تن‌ها منفی‌گرایی آنها را بیشتر می‌کند، بلکه به عزت نفسشان هم آسیب می‌زند.
منفی‌نگر‌ها حتی در موقعیت‌های شاد یا لحظات آرام راهی برای نگرانی در مورد آینده یا تمرکز بر گذشته پیدا می‌کنند.
برای مثال، ممکن است دائماً اشتباهات یا پشیمانی‌های گذشته را در ذهن خود تکرار کنند، حتی زمانی که این کار هیچ فایده‌ای نداشته باشد.
این ناتوانی در لذت بردن از لحظه به دیدگاه همیشه منفی آنها دامن می‌زند.
انگار همیشه به دنبال چیزی هستند که نگران آن باشند و شادی و رضایت را در اینجا و اکنون از خود سلب می‌کنند.
