سخنگوی فرماندهی رزم هوایی نیروی هوایی آمریکا گفته است که در حال حاضر F-۳۵Aهای نیروی هوایی آمریکا فقط در واحد‌های تعیین شده دارای گواهی طراحی و عملیاتی برای حمل بمب اتمی B۶۱-۱۲ هستند و انتظار می‌رود که تمام F-۳۵A در موجودی نیروی هوایی آمریکا در آینده توان حمل این بمب هسته‌ای را داشته باشند.
جنگنده چندمنظوره نسل پنجمی F-۳۵A مجوز حمل بمب گرماهستهای B۶۱-۱۲ را دریافت کرد؛ بنابراین در حال حاضر برخی از جنگنده‌های F-۳۵A، اکنون به طور رسمی قادر به حمل بمب B۶۱-۱۲ خواهند بود که بازدارندگی آمریکا را افزایش میدهد.
به گزارش پارتیزان؛ سخنگوی فرماندهی رزم هوایی نیروی هوایی آمریکا گفته است که در حال حاضر F-۳۵Aهای نیروی هوایی آمریکا فقط در واحد‌های تعیین شده دارای گواهی طراحی و عملیاتی برای حمل بمب هسته‌ای B۶۱-۱۲ هستند و انتظار می‌رود که تمام F-۳۵A در موجودی نیروی هوایی آمریکا در آینده توان حمل این بمب هسته‌ای را داشته باشند.
در حال حاضر تقریبا ۱۰۰ بمب هسته‌ای از نسخه‌های قدیمیتر بمب هسته‌ای B-۶۱ در برخی کشور‌های عضو ناتو یعنی بلژیک، آلمان، ایتالیا، هلند و ترکیه که عضو ذخایر هسته‌ای ناتو هستند، نگهداری می شود که قرار است با نسخه جدیدتر آن یعنی B۶۱-۱۲ جایگزین شوند.
جنگنده F-۳۵A مجوز حمل بمب هسته‌ای B۶۱-۱۲ را خواهد داشت. این جنگنده میتواند دو تیر از این بمب هسته‌ای را در دهلیز داخلی خود حمل کند.
دو تیر بمب هسته‌ای B۶۱-۱۲ در دهلیز داخلی جنگنده اف ۳۵
سلاح هسته‌ای B۶۱ در اوایل دهه‌ی ۶٠ میلادی طراحی و در اواخر همان دهه ساخته و وارد خدمت شد. این سلاح هم‌اکنون در خط‌مقدم بمب‌های هواپرتاب هسته‌ای آمریکا است. (بمب گرما-هسته‌ای B۸۳ نیز در ذخیره است، اما هدف بر کنار رفتن آرام آرام آن با ورود B۶۱-۱۲ بوده است.)
سلاح از طریق روش‌های مختلفی (احتمالا مانند تعیین زمان مجاز انجام واکنش همجوشی-شکافت در سلاح) قابلیت تنظیم میزان انرژی رهاشده را دارد. نسخه‌ی ١٢ این بمب قابلیت تنظیم توان سلاح از ٠.٣ هزارتن تا ۵٠ هزارتن ماده‌ی منفجره‌ی TNT را دارد. (جهت درک این اعداد، سلاح هسته‌ای پسرکوچک که برفراز هیروشیما منفجر شد، توانی معادل انفجار هم‌زمان ١۵ هزارتن ماده‌ی منفجره‌ی TNT داشت.)
از نکات جالب در مورد خانواده‌ی تسلیحات هسته‌ای B۶۱ نبود عملکرد ایمنی برای هسته‌ی سلاح در برابر آتش‌سوزی است. البته تقریبا تمام نسخه‌های این سلاح به‌جز تعداد محدودی قابلیت جلوگیری از مسلح‌سازی ناخواسته و زودرس را دارد. این بدین معناست که اگرچه در صورت رخ دادن حادثه، احتمال انفجار سلاح بسیار کم است، اما احتمال نشت سوخت (پلوتونیوم) و از بین رفتن کامل آن وجود دارد.
