در حیطه عملکرد، هم اف-۳۵ و هم اف-۲۲، سرعت، برد و دوام پروازی بالایی را در اختیار نیروی هوایی ایالات متحده قرار می‌دهند، اگر چه در برخی از حوزه ها، یکی از دیگری بهتر است.
جنگنده F-۳۵ Lightning II ساخت لاکهید مارتین از سال‌ها قبل به عنوان آینده قدرت هوایی برای سه شاخه ارتش ایالات متحده در نظر گرفته شده است. با سه نسخه متفاوت که به طرز منحصربفردی به نیروی هوایی، دریایی و تفنگداران ویژه دریایی ایالات متحده خدمت می‌کنند، این جت جنگنده به معنای واقعی کلمه به بهترین ماشین جنگی چندمنظوره جهان تبدیل شده است.
به گزارش روزیاتو، با این وجود وقتی پای نبرد تن به تن به میان می‌آید، همه می‌دانند که یک هواپیمای دیگر برتری اندکی نسبت به اف-۳۵ دارد. جنگنده F-۲۲ Raptor یکی از مرگبارترین جنگنده‌هایی است که تاکنون به آسمان رفته است، جنگنده‌ای با قابلیت پرواز در تمام شرایط جوی، با قابلیت‌های پنهانکاری که در همکاری بین لاکهید مارتین و بوئینگ ساخته شده است.
مقایسه دو مورد از جدیدترین و مرگبارترین جت‌های جنگنده آمریکا می‌تواند چالش برانگیز باشد و تلاش برای تصمیم گیری در مورد اینکه کدام یک در هر دسته بندی خاص نسبت به دیگری برتری دارد نیز بسیار دشوار خواهد بود. در این مقاله، نگاهی عمیق‌تر به شباهت‌ها و تفاوت‌های گسترده جنگنده اف-۳۵ لایتنینگ دو و اف-۲۲ رپتور خواهیم انداخت.
در حیطه عملکرد، هم اف-۳۵ و هم اف-۲۲، سرعت، برد و دوام پروازی بالایی را در اختیار نیروی هوایی ایالات متحده قرار می‌دهند، اگر چه در برخی از حوزه ها، یکی از دیگری بهتر است. یکی از فاکتور‌های کلیدی که برای عملکرد یک جنگنده اهمیت دارد سرعت آن است و در این بخش، اف-۲۲ که به طور ویژه برای برتری هوایی طراحی شده، به وضوح برنده است. قابلیت‌های اف-۲۲ در زمینه سرعت در جدول زیر مشخص شده اند:
به دلیل سرعت‌های فوق العاده اش، هواپیما‌های جنگی اندکی در آسمان امروز حضور دارند که بتوانند اف-۲۲ را شکست دهند، که آن را به یک رهگیر بسیار توانمند تبدیل می‌سازد. علیرغم قدرت بالایش، اف-۳۵ لایتنینگ ۲ توانایی برابری با سرعت‌های رپتور را ندارد، و حداکثر سرعت آن به ۱.۶ ماخ می‌رسد در حالی که حداکثر سرعت آن در سطح دریا تنها کمی بیش از ۱ ماخ است.
همچنین اف-۲۲ می‌تواند در زمینه نرخ صعود نیز رقیب قدرتمند خود را شکست دهد، جایی که این جنگنده می‌تواند در هر دقیقه ۶۲،۰۰۰ پا صعود کند. در مقایسه، اف-۳۵ تنها در هر دقیقه ۴۵،۰۰۰ پا صعود می‌کند. برای درک بهتر این دو عدد، باید بدانید که نرخ صعود یک بوئینگ ۷۸۷ بین ۲،۰۰۰ تا ۳،۰۰۰ پا بعد از بلند شدن است.
اف-۲۲ به طور ویژه طراحی شده تا مرگبارترین جنگنده برای نبرد تن به تن در تاریخ هوانوردی نظامی باشد و توانایی هماوردی با پیشرفته‌ترین جت‌های جنگنده‌ای که هر کشور متخاصمی می‌تواند بسازد را دارد. علیرغم عملکرد ضعیف‌تر در زمینه سرعت و نرخ صعود، اف-۳۵ به تکنولوژی پنهانکاری قابل توجهی مجهز شده که به آن امکان می‌دهد در مقابل جنگنده‌های مرسوم غیرپنهانکار بسیار کارآمد باشد.
در زمینه جنگ افزار و مهمات، اف-۳۵ بسیار متنوع‌تر از همتای سریعتر خود است و می‌تواند تقریباً هر نوع عملیاتی را انجام دهد. در حالی که اف-۲۲ در زمینه نبرد هوایی تن به تن بهتر است، چندمنظورگی و تنوع عملیاتی بالاتر اف-۳۵ به آن امکان می‌دهد که برای اهداف بیشتری به کار گرفته شود که شامل بازدارندگی هسته‌ای و عملیات‌های تهاجمی هوایی است. به طور کلی سه نوع کلیدی از ماموریت‌ها وجود دارد که اف-۲۲ ناتوان از انجام آن هاست، اما اف-۳۵ به خوبی برای انجام آنها تجهیز و طراحی شده است:
حمله هسته‌ای
عملیات‌های ضد کشتی
عملیات‌های تهاجمی هوا به زمین
در حالی که اف-۲۲ رپتور برای حملات زمینی بهینه سازی نشده است، این بدان معنا نیست که به سلاح‌های موثری مجهز نیست. رپتور می‌تواند ۶ لانچر LAU-۱۴۲/A برای شلیک موشک‌های هوا به هوای خارج از میدان دید، همراه با دو محفظه سلاح داشته باشد که هر کدام به لانچر LAU-۱۴۱/A برای شلیک موشک‌های Sidewinder در نبرد‌های هوا به هوا مجهز شده است.
در صورتی که قرار باشد از رپتور برای عملیات‌های حملات زمینی استفاده شود، این جنگنده می‌تواند به بمب‌های نقطه زن نیز مجهز شود. علیرغم ترسناک بودن، اف-۲۲ هرگز در میدان نبرد به کار گرفته نشده و تاکنون جنگنده دیگری را ساقط نکرده است.
اف-۳۵ توانایی انواع بسیار بیشتری از سلاح‌ها را نسبت به اف-۲۲ دارد و آنها را روی نقاط سخت خارجی یا محفظه‌های داخلی حمل می‌کند. سلاح‌های معمول حملات سطحی که این جنگنده حمل می‌کند می‌توانند شامل بمب‌های هدایت لیزری Paveway و موشک‌های ضد اهداف زمینی SPEAR-۳ هستند.
همچنین این جنگنده می‌تواند موشک‌های کروز JASSM و انواعی از سلاح‌های ضد کشتی را حمل کند. سخت است که فهرستی کامل از جنگ افزار‌ها و مهمات‌های قابل حمل توسط اف-۳۵ را تهیه کرد و این جنگنده توانایی حمل و شلیک بمب‌های هسته‌ای جاذبه‌ای B۶۱-۱۲ را دارد، سلاحی که می‌تواند توسط جنگنده‌های اف-۱۵ و اف-۱۶ نیز شلیک شود.
به طور کلی، ترکیب اف-۲۲ و اف-۳۵ تضمین می‌کند که نیروی هوایی ایالات متحده در بهترین شرایط قرار دارد، به ویژه وقتی پای مقابله با هر نوع تهدیدی از سوی دشمن در میان باشد. تصمیم گیری دقیق در مورد اینکه کدام یک از این دو جنگنده در موقعیتی خاص مورد استفاده قرار گیرد، در نهایت به این موضوع بستگی دارد که برای هر ماموریت چه چیزی مورد نیاز است.
رپتور بدون شک بهترین جنگنده برای نبرد‌های تن به تن در ناوگان هوایی ارتش‌های جهان در حال حاضر بوده و در زمینه توانمندی‌های نبرد هوا به هوا بی رقیب است. در صورتی که جنگی بین آمریکا و یک کشور دارنده جنگنده‌های پنهانکار رخ دهد، کشوری مانند چین که جنگنده Chengdu J-۲۰ را در اختیار دارد، اف-۲۲ ایده آل‌ترین جنگنده برای مقابله با هر نوع تهدیدی است.
اما مدرن‌ترین نبرد‌ها جای مناسبی برای چنین جنگنده‌هایی نیست و نبرد تن به تن زیادی رخ نمی‌دهد. در نتیجه، اف-۳۵ با قابلیت ارتباطات داده‌ای فوق العاده و تکنولوژی همکاری پیشرفته در کنار تنوع کاری بی نظیر، به جنگنده مناسب برای انواع مختلفی از عملیات‌ها تبدیل شده است. اما اگر این دو جنگنده در مقابل هم قرار گیرند، می‌تواند گفت که شکست اف-۲۲ دشوارتر است.
