«اکباتان متفاوت است، چون مردم این شهرک، برای ساخت آن خیلی زحمت کشیدند. وسط ساخت اکباتان، انقلاب شد و کار‌ها متوقف شد. آب، برق، جاده و امکانات نداشت، مردم با ابتکارات محلی آمدند این‌ها را ساختند. هیات مدیره برای هر بلوک داریم و بعد هیات مدیره مرکزی را درست کردند.»
یک جامعه شناس شهری گفت: «نقشه اکباتان ابتدا در نیویورک برای تعاونی‌های کارگری مطرح می‌شود، اما آنها پول نداشتند بسازند.»
به گزارش خبرآنلاین، حسین ایمانی جاجرمی گفت: «خانم رعنا حبیبی، استاد شهرسازی در کتاب مسکن طبقه متوسط در ایران می‌گوید شکل‌گیری ایده اکباتان در ایران اتفاق افتاد، چون ایران در اوج رونق درآمد نفتی بود. ایران در آن زمان با دنیا پیوند داشت طبقه متوسط هم درحال زیاد شدن بود.
آقای رحمان گلزار شبستری هم به‌عنوان کارآفرین به‌میان آمد و ایده را پیاده کرد. اکباتان گوشه‌ای از شهرسازی مدرن است. برای همین است که فکر می‌کنیم متفاوت است. ما قبل از آن حیاط‌های مشترک به‌صورت فضا‌های نیمه عمومی-نیمه خصوصی نداشتیم.»
او ادامه داد: «اکباتان متفاوت است، چون مردم این شهرک، برای ساخت آن خیلی زحمت کشیدند. وسط ساخت اکباتان، انقلاب شد و کار‌ها متوقف شد. آب، برق، جاده و امکانات نداشت، مردم با ابتکارات محلی آمدند این‌ها را ساختند. هیات مدیره برای هر بلوک داریم و بعد هیات مدیره مرکزی را درست کردند.
دولت در اکباتان نیست بلکه خودگران است. برای همین اکباتانی‌ها خود را جدا از تهران تعریف می‌کنند و هویت مستقل دارند. این را در هیچ جای دیگر تهران نداریم.
در محلات قدیمی مثلاً می‌گویند من بچه نازی‌آباد هستم این محلات قدیمی و تاریخی است، ولی در یک فضای برنامه‌ریزی شده مدرن هیچکس انتظار نداشت چنین هویتی مانند اکباتان شکل بگیرد. بخش عمده‌ای از این هویت مربوط به‌تلاش اکباتانی‌ها برای آبادی محله خودشان است.»
