داستان ساخت شهرک اکباتان و راه‌اندازی چند کارخانه

ساخت نخستین فاز شهرک اکباتان توسط گلزار شبستری در سال ۱۳۴۵ آغاز شد و در سال‌های بعد با ساخت فاز دوم و سوم ادامه یافت و بعد از ساخت دو فاز اول، فاز سوم شهرک هم در سال۷۰ به بهره‌برداری رسید.

به گزارش همشهری آنلاین، گلزار برای ساختن این شهرک، چندین کارخانه در محوطه اطراف راه‌اندازی کرد تا از طریق اهالی این محدوده، امکانات و مایحتاج ساختمان‌سازی را تولید کند و توسعه دهد.

او در خاطراتش داستان راه‌اندازی این کارخانه را این گونه روایت می‌کند: «دور اکباتان هنوز زمین خالی موجود بود. تمام زمین‌های اطراف را خریدم و متراژ زمین‌هایم به ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار مترمربع رسید. خیلی از امکانات را خودم برای اکباتان فراهم کردم. مثلاً به‌دلیل اینکه این شهرک به فرودگاه نزدیک بود، در نتیجه صدای نشست و برخاست هواپیما به یکی از معضل‌های خریداران تبدیل شده بود.»

شبستری می‌افزاید: «در ایران آن موقع کسی شیشه دوبل برای پنجره‌ها استفاده نمی‌کرد. کارخانه‌ای ایجاد و شیشه‌ها را خودم تولید کردم. پنجره‌ها و در‌ها را هم خودمان در نارمک می‌ساختیم. همچنین شهرک اکباتان ۲ میلیون و ۴۰۰ هزارمترمربع موکت لازم داشت. موکت در بازار متری ۱۰۰ تا ۱۲۰ تومان بود. با خرید کارخانه موکت، تمام موکت شهرک اکباتان را تهیه کردیم. همچنین کارخانه الکترولوکس را خریدم برای اینکه کابینت‌های آشپزخانه و لوازم لوکس را برای اکباتان تولید کند.»

مرحوم گلزار شبستری سال ۱۳۰۸ در شهر تاشکند ازبکستان متولد شد، اما در شناسنامه‌اش محل تولدش را مشهد قید کرده‌اند. پدرش در یک روستا نزدیک مرز شوروی سابق، کشت سیب‌زمینی داشت و با همان فنی که در تاشکند یاد گرفته بود، شیره سیب‌زمینی برای شیرینی‌پزی تولید می‌کرد و برای فروش به تهران می‌آورد. مغازه‌ای هم در تهران گرفته بود و محصولش را توزیع می‌کرد.

شبستری دوران تحصیلات ابتدایی را تا کلاس پنجم در مشهد گذراند و در زمان حمله روس‌ها و انگلیس‌ها به تهران کوچ کردند. او کلاس ششم را در مدرسه نوبنیاد نظامی خیابان سپه خواند. در ۱۲ سالگی پدرش را از دست داد و پس از آن به دارالفنون رفت. به همراه همکلاس‌اش می‌خواست به آمریکا برود، اما به دلیل مشکلات مالی از این سفر بازماند و در نهایت در سومین سال تلاشش برای ورود به دانشگاه در دانشگاه کشاورزی کرج قبول شد، اما علاقه او به معماری و دانشکده هنر‌های زیبا همیشه در ذهنش باقی و جاری بود.

در آزمون ورودی آنجا هم شرکت کرد و قبول شد. علاوه بر درس خواندن بعدازظهر‌ها در دفتر استادش، که روبه‌روی دانشگاه بود، مشغول کار شد و کم‌کم اسمش به‌عنوان «رحمان گلزارـ آرشیتکت» سردر پروژه‌های مختلفی نقش بست. به خاطر مهارت و چیره‌دستی‌اش ظرف ۴ سال بیش از ۱۰۰ خانه ساخت و زمانی که ۴ دهه از عمرش می‌گذشت، شهرک اکباتان را بنا نهاد.