December 27 2024 - جمعه ۰۷ دی ۱۴۰۳
- RSS
- |
- قیمت خودرو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- پیوندها و آگهی ها
- |
- آرشیو
- |
- تماس با ما
- |
- درباره ما
- |
- تبلیغات
- |
- استخدام
یکی از دلایل اینکه تایتانیک به اندازهی کافی قایق نجات نداشت این بود که طراحان این کشتی نمیخواستند طبقهی قایقها را شلوغ و دید کشتی به اقیانوس اطلس را برای مسافران درجه یک تایتانیک مختل کنند.
تایتانیک مشهورترین کشتی تاریخ، گرچه در اثر برخورد با یک کوه یخ در اولین و تنها سفر دریایی اش غرق شد، اما حالا به لطف یک ویدئو شبیه سازی شده که داخل این کشتی را با جزئیات به تصویر کشیده، میتوان یک بار دیگر، عظمت و شکوه آن را ستود.
به گزارش روزیاتو، ویدئویی که توسط جرد اوون، انیماتور آمریکایی در کانال یوتیوب او منتشر شده، کشتی تایتانیک را از تمام زوایا نشان میدهد، دقیقاً به همان شکلی که ۱۱۲ سال قبل، پیش از آغاز اولین و آخرین سفر دریایی اش، بود.
این ویدئو شاید برای کلایو پالمر، میلیاردر استرالیایی کمک کننده باشد که وعدهی بازسازی کشتی تایتانیک با هزینهی تخمینی یک میلیارد پوند را داده است.
«تایتانیک ۲» که تا سال ۲۰۲۷ آماده خواهد شد، قرار است کپی برداری نزدیکی از امکانات کشتی اصلی باشد، از جمله سیستمهای جهت یابی و ایمنی مدرن.
اوون که در کانال یوتیوبش ویدئوهایی سه بعدی دربارهی نحوهی عملکرد چیزهای مختلف منتشر میکند – در ویدئوی خود، تایتانیک را «کماکان مشهورترین کشتی تاریخ» توصیف میکند.
او میگوید: «وقتی ساخت تایتانیک را تمام کردند، بزرگترین کشتی دنیا بود. این کشتی نزدیک به ۱۰۰ سال قبل طراحی و ساخته شد. این بدان معنی است که نه کامپیوتری وجود داشته و نه نرم افزار طراحی سه بعدی ای. همهی آن با دست طراحی شده بود. به نظر من که شگفت انگیز است.»
کشتی تایتانیک ۱۰ طبقه دارد، از جمله طبقهی قایقها که بالاترین طبقه بود و بیشتر قایقهای نجات کشتی در آنجا قرار داشت.
یکی از دلایل اینکه تایتانیک به اندازهی کافی قایق نجات نداشت این بود که طراحان این کشتی نمیخواستند طبقهی قایقها را شلوغ و دید کشتی به اقیانوس اطلس را برای مسافران درجه یک تایتانیک مختل کنند.
اوون میگوید: «همانطور که همهی ما میدانیم، کافی نبودن قایقهای نجات ایدهی بسیار بدی است.»
در زیر طبقهی قایق ها، طبقهای قرار داشت که به آن طبقهی تفرجگاه هم گفته میشد و ویژهی مسافران درجه یک بود.
این طبقه که تقریباً به همان اندازهی طول کشتی بود، بیشتر، فضایی باز، مخصوص قدم زن و لذت بردن از هوای دریا بود.
در آخرین و پایینترین طبقه، موتورها و اتاقهای بخار کشتی قرار داشتند. بعد از برخورد تایتانیک با آن کوه یخ، این طبقه اولین بخش از کشتی بود که زیر آب رفت.
اوون همچنین رازهایی از طراحی تایتانیک را برملا میکند، از جمله حقایقی کمتر شنیده شده دربارهی دودکشهای سرسیاه این کشتی.
او میگوید: «تنها از ۳ تا از ۴ دودکش استفاده میشد. دودکش چهارم بیشتر جهت زیبایی به کشتی اضافه شده بود. سازندگان تایتانیک معتقد بودند این کشتی با داشتن ۴ دودکش قدرتمندتر به نظر میرسید. با این حال، دودکش چهارم کماکان به تهویهی هوای داخل کشتی کمک میکرد.»
یک حقیقت جالب دیگر این است که تایتانیک ۲ پلکان بزرگ داشت که هر دو در قسمت درجه یک بودند.
پلکان بزرگ پیشین به جلوی کشتی نزدیک بود و بین دودکشهای اول و دوم قرار داشت. اما پلکان پسین به انتهای کشتی نزدیک بود و بین دودکشهای سوم و چهارم قرار داشت.
پلکان بزرگ پیشین، اما بزرگتر بود و مزین به یک پنل دیواری چوبی حکاکی شده بود که یک ساعت نیز در مرکز آن قرار داشت، همانجایی که در فیلم «تایتانیک» جک و رز با یکدیگر ملاقات کردند.
در کنار پلکان بزرگ پیشین، یک باشگاه قرار داشت که مملوء از تجهیزات ورزشیای بود که برای آن زمان بسیار مدرن محسوب میشدند، مثل دستگاه پاروزنی و دوچرخههای مکانیکی.
تایتانیک به امکانات لوکسی مانند زمینهای اسکواش، حمامهای ترکی، ورزشگاه سرپوشیده، آرایشگاه و همچنین اولین استخر شنا در یک کشتی مجهز بود.
اوون همچنین فاش کرد که بخش اول نام کامل این کشتی یعنی RMS Titanic مخفف پیشوند رسمی این کشتی است.
تایتانیک یک Royal Mail Steamer (کشتی بخار پست سلطنتی) بود، به این معنی که از سوی پادشاهی انگلیس رسماً به جا به جایی نامهها و بستهها گماشته شده بود.
تایتانیک با به همراه داشتن ۶ تا ۹ میلیون بستهی پستی، عازم نیویورک بود.
البته مسلماً تمامی بستههای پستی تایتانیک بعد از غرق شدن این کشتی، در ساعت ۲:۲۰ بامداد روز ۱۵ آوریل سال ۱۹۱۲، نزدیک به ۲ ساعت و ۴۰ دقیقه بعد از برخورد تایتانیک با کوه یخ، گم شدند.
طبق تخمین ها، در حادثهی تراژیک غرق شدن تایتانیک، ۱،۵۱۷ نفر از ۲،۲۲۴ سرنشین این کشتی جان خود را از دست دادند، که از این میزان بیش از ۷۰۰ نفر، از مسافران درجه سه کشتی بود.
تایتانیک حالا در فاصلهی حدوداً ۶۵۰ کیلومتری از سواحل استان نیوفاندلند ِ کانادا در عمقی حدوداً ۳،۸۰۰ متری در بستر دریا قرار دارد.
با این حال، ویرانههای آن با چنان سرعتی در حال از میان رفتن است که ممکن است طی ۴۰ سال آینده چیزی از آن باقی نماند.