در سالیان اخیر و با توجه به تغییر و تحولات جامعه، موج مهاجرت افزایش یافته و این مقوله در هنرمندان هم با نرخ صعودی همراه بود. اما تصاویری که گاهاً از آنها در خارج از کشور منتشر میشود، مؤید این امر است که آنها نتوانستند به شکل درست در مسیر هنرشان حرکت کنند. خب این هم از تلخیهای روزگار است و شاید هم ایرانی بودن سختترین کار دنیاست.
مهاجرت هنرمندان هرچند در سالهای اخیر روند صعودی داشته، اما تصاویر منتشرشده از برخی از آنها نشان میدهد که حال و روز چندان خوبی در غربت ندارند.
به گزارش روزیاتو، به این بهانه سراغ چند چهره میرویم که این روزها شاید حال و روز چندان خوبی نداشته باشند.
تاروپود لیلی رشیدی با هنر آمیخته شده چرا که از یک خانواده کاملا هنری متولد شده وحداقل یکی از فرزندان داوود و احترام باید این مسیر را طی میکرد. او با «قصههای تا به تا» در دهه هفتاد خورشیدی شناخته شد و غالب آثارش هم به همکاری با خالهاش یعنی مرضیه برومند برمیگردد و مثل او دل در آثار کودک دارد. حالا، اما مدتیست که تصاویری از او در کارگاه نمایشی که برای کودکان در دبی برگزار کرده منتشر میشود. به هر حال هنرمند میتواند در هر جایی که بخواهد کلاسهای خود را برگزار کند، اما خب لیلی رشیدی شاید میتوانست تکرار مرضیه برومند در سرزمین خودمان باشد. اما انگار نمیشود.
آخرین تصویر دیدهشده از ارژنگ همان ویدئوییست که به تازگی از تورنتو منتشر کرده و با لحن شیرین خود از هزینههای سرسامآور کانادا تعریف میکند. او اکنون در تورنتو راننده تاکسیهای اینترنتیست و اینطور که میگوید به لحاظ درآمد رویه ایدهآلی را طی نمیکند و به مشکلات عدیدهای برخورد کرده است. ارژنگ امیرفضلی کار خود را در تلویزیون با برنامه «نوروز ۷۲» به کارگردانی داریوش کاردان، همراه با مهران مدیری و حمید لولایی آغاز کرد و اکنون بیش از سه دهه است که در جامعه هنر شناخته میشود، اما شاید روا نباشد که هنرمند پس از سی سال در این وضعیت به سر ببرد.
شبنم فرشادجو هم مثل ارژنگ امیرفضلی این روزها در کاناداست. تورنتو یکی از مقاصد مهم ایرانیها برای مهاجرت است و حالا شبنم هم تصمیم گرفته برای گذران زندگی روی به برگزاری کلاسهای آموزش بازیگری در این شهر بیاورد. فرشادجو در ایران از آن دسته بازیگرانی بود که همواره به تئاتر وفادار بود و تا آخرین روزهای حضورش هم دست از اجرا نکشید و حالا هم در آن سوی دنیا علاقهاش را دنبال میکند هر چند که با استعدادی که داشت میتوانست آثار بیشتری را در ذهن مخاطب ایرانی به یادگار بگذارد.
عربنیا نسبت به سایر اسامی کمی زودتر به کانادا هجرت کرد و طبق گفته خودش در آن جا راننده بیمار است. جواناول سینمای ایران در دهه هفتاد پس از همکاری با بزرگترین کارگردانان ایرانی به سمت تلویزیون رفت و با ایفای نقش «مختار ثقفی» تبدیل به یکی از ماندگارترین شخصیتهای تلویزیونی پس از انقلاب شد. اما چه کسی فکر میکرد روزگار و عربنیا اینقدر با هم نسازند؟ او که با موضعگیریهای خاصش همیشه شکل دیگری از هنر را بازتاب میداد حالا قرار نیست از قاب هیچ دوربینی دیده شود و احتمالا تنها همان ویدئوهای منتشر شده در صفحهاش تنها ارتباطش با مردم باشد.
ویشکا آسایش همواره یکی از متفاوتترین هنرمندان ایرانی بوده و از شکل بازیاش در آثار سینمایی و تلویزیونی به خوبی میتوان این نکته را دریافت. او که خواهرزاده مازیار پرتو، کارگردان و فیلمبردار مطرح سینمای ایران است در اواسط دهه هفتاد با بازی در سینمایی ساحره و مجموعه تلویزیونی امام علی (ع) وارد عرصه تصویر شد، اما کارنامه هنریاش نشان داد که گزیدهکاری را ترجیح میدهد و احتمالا با کاراکتر «خانم دارابی» در «ورود آقایان ممنوع» در یادها خواهد ماند. او حالا این روزها را در پاریس میگذراند، ورزش میکند و شواهد نشان میدهد که آرامش را در جای دیگری از کره خاکی برگزیده و علاقه چندانی به حضور جلوی دوربین ندارد.