با اینکه بسته کمکی جدید برای اوکراین شاید باعث موفقیت نسبی این کشور شود، اما کی‌یف را قادر نمی‌سازد تا به پیشرفت قابل ملاحظه‌ای دست پیدا کند و به صحنه برگردد. یکی از دلایل برتری هوایی روسیه در بسیاری از موارد و دفاع هوایی مستقر در زمین ناکافی اوکراین است.
تابستان گذشته انتظار زیادی وجود داشت که ضد حمله «بزرگ» اوکراین که علیه نیرو‌های روسی آغاز شده بود، باعث به عقب رانده شدن نیرو‌های روسی شود و کی‌یف پیروز شود، اما این اتفاق نیفتاد.
به گزارش ایسنا، روزنامه دیلی‌تلگراف در گزارشی می‌نویسد: ضد حمله اوکراین نه تنها موفقیت‌آمیز نبود بلکه با شکست روبرو شد و دستاورد‌های کمی برای کی‌یف در پی داشت. این شکست را می‌توان تا حدی به گردن امتناع غربی‌ها برای تامین کمک‌های نظامی مناسب برای اوکراین انداخت.
نتیجه این اقدام واکنش مسکوت در سیاستگذاری‌های داخلی اروپایی‌ها و آمریکا بود که بی‌شک به شکست و ناکامی جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده در تصویب به موقع بسته کمک بیشتر در کنگره و همچنین بی‌میلی کشور‌های اروپایی در تشدید کمک‌های خود به اوکراین منجر شد.
ترکیبی از تلفات و کمبود مهمات در اوکراین به نیرو‌های روسی اجازه داده تا به نبرد برگردند و مناطقی استراتژیک را تحت کنترل خود دربیاورند. نیرو‌های روسی در پیشرفت‌های خود دستاورد‌های خوبی در خط مقدم داشته‌اند. به طوریکه اوکراین مجبور شد تا یکسری از مناطق را رها کند و همچنین خسارات جدی به زیرساخت‌های این کشور در نتیجه حملات هوایی نیرو‌های روسی وارد آمد.
اکنون انگلیس و آمریکا بسته کمکی اضافی شامل سیستم‌های دفاع هوایی، موشک‌های دوربرد و مهمات را به اوکراین اعلام کرده است. اگر لندن و واشنگتن ارسال تسلیحات و مهمات را به کی‌یف تسریع بخشند، اوکراین قادر خواهد بود تا در خط مقدم ثبات داشته باشد و از زیرساخت‌هایش نیز حفاظت کند. این ممکن است در مواجهه با حمله بزرگ روسیه در تابستان حیاتی باشد.
با اینکه بسته کمکی جدید برای اوکراین شاید باعث موفقیت نسبی این کشور شود، اما کی‌یف را قادر نمی‌سازد تا به پیشرفت قابل ملاحظه‌ای دست پیدا کند و به صحنه برگردد. یکی از دلایل برتری هوایی روسیه در بسیاری از موارد و دفاع هوایی مستقر در زمین ناکافی اوکراین است. یکی دیگر از دلایل نداشتن نیروی کافی در ارتش اوکراین است و پس از بیش از دو سال نبرد سخت، به نظر می‌رسد که اوکراین نتوانسته یک بسیج بزرگ نیرو‌ها که به آن نیاز دارد را اجرایی کند.
همچنین چالش‌های مورد نظر برطرف نشدنی هستند. روسیه یک رشد اقتصادی فزاینده‌ای را در این دوره جنگ داشته و اکنون نیز در حال ایجاد سطوح عظیم نیرو است که خودشان را برای محقق شدن اهداف ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه قربانی می‌کنند.
اگر مسکو بتواند به موفقیتی شگرف در تابستان دست پیدا کند که شاید شامل خارکیف، دومین شهر اوکراین شود، دیگر میل و رغبتی برای غرب نماند که هزینه بیشتری برای اوکراین در زمستان پیش رو صرف کنند.
این چشم‌انداز تیره و تار با عدم اطمینان بیشتر در مورد انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا و انتخابات پارلمانی در انگلیس بدتر هم می‌شود. به نظر می‌رسد به دلیل سطحی از عزم و اراده که در میان متحدان غربی اوکراین دیده نمی‌شود، این جنگ پایانی خوش برای روسیه داشته باشد.
