دو خواننده را در حال اجرا روی صحنه تصور کنید. آوازخوانی عملی شجاعانه محسوب میشود، بنابراین احتمالاً به طور خودکار حدس میزنید که هر دوی آنها روی صحنه با اعتماد به نفس به نظر میرسند، درست است؟اما همیشه اینگونه نیست.
اعتمادبهنفس چیزی نیست که میگوییم یا انجام میدهیم، بلکه منظور این است چطور خود را نشان میدهیم.
به گزارش روزیاتو، یک خواننده ممکن است همچون همیشه با اعتماد به نفس به نظر برسد. اما دیگری ممکن است کاملاً عکس آن باشد و بسیار ناشی و معذب به نظر برسد.
دلیلش این است که منظور از اعتماد به نفس، چیزی نیست که میگوییم یا انجام میدهیم، بلکه منظور این است چطور خود را نشان میدهیم.
راهکارهای زیر به شما کمک میکنند بی هیچ حرفی، با اعتماد به نفس به نظر برسید.
قدرت ژست قدرتمندانه را هرگز دست کم نگیرید. وقتی صاف میایستید، با شانههای عقب و ستون فقرات صاف، فضا اشغال میکنید.
شاید بیشتر از فضایی نباشد که هنگام قوز کردن اشغال میکنید، اما تأثیر زیادی بر اطرافیان تان دارد.
پژوهشها نشان داده وقتی درست میایستید، دیگران شما را توانمندتر و با اعتماد به نفستر میبینند. شما هم خودتان را همین گونه میبینید. به همین دلیل احساس اعتماد به نفس بیشتری میکنید.
هر چه صافتر بایستید، دیگران بیشتر جذب شما میشود و برای گرفتن راهنمایی به سراغ تان میآیند. این امر میتواند برای شما موفقیت شغلی به دنبال داشته باشد.
داشتن تماس چشمی با دیگران شما را معذب میکند؟ اگر جواب تان مثبت است، در صورتی که میخواهید با اعتماد به نفستر به نظر برسید، باید خودتان را به تماس چشمی عادت دهید.
نگاه کردن به پایین یا خیره شدن به اطراف اتاق در حین صحبت کردن یک شخص نشان دهندهی دو چیز است: قائل نبودن احترام برای آن شخص و نداشتن علاقه به صحبتهای او.
اگر هم در حین صحبت کردن خودتان، از تماس چشمی با طرف مقابل خود پرهیز میکنید، تنها نشانهی یک چیز است: کمبود اعتماد به نفس.
پژوهشها نشان داده هر فرد عادیای تنها ۳۰ تا ۶۰ درصد زمان مکالمه با فرد مقابل خود تماس چشمی دارد، در حالی که اگر به دنبال ایجاد پیوند عاطفی یا با اعتماد به نفس به نظر رسیدن باشید، این میزان باید ۶۰ تا ۷۰ درصد باشد؛ بنابراین حتی اگر تماس چشمی با دیگران کمی معذب تان میکند، تلاش کنید بیشتر به چشمان شان نگاه کنید.
هر بخش از زبان بدن ما سرنخهای ظریفی دربارهی احساس ما به دیگران ما میدهد. وقتی دست به سینه میشوید، اغلب افراد این پیام را دریافت میکنند که شما عصبی هستید، تنش دارید، ترسیده اید، اعتماد به نفس ندارید، یا حتی مضطربید.
حتی اگر چنین احساسی نداشته باشید هم این حسی است که دیگران از شما دریافت میکنند؛ بنابراین کمی خود را شل کنید. در هنگام ایستادن یا نشستن، از دست به سینه شدن خودداری کنید.
اگر پشت میز نشسته اید، دست هایتان را روی میز قرار دهید به طوری که کف یک دست روی دست دیگر باشد. اگر میزی در کار نبود، دستهای خود را آزاد روی ران یا زانوی خود قرار دهید.
در هنگام ایستادن سعی کنید دست هایتان را طوری در هم قفل کنید که کف آنها رو به بالا قرار گیرد.
بیایید همین حالا چیزی را امتحان کنیم. شانه هایتان را شل کنید. شانه هایتان بالا بودند؟ بعد از آنکه شانه هایتان را شل کردید متوجه شدید که چقدر سفت و بالا بودند؟
از قرار معلوم بسیاری از ما در زندگی روزمره شانه هایمان را بالا میدهیم و منقبض میکنیم. کارشناسان این شیوهی بدن مان برای حفاظت از ما در برابر هر گونه صدمه یا درد احتمالی است.
اما گرچه یک واکنش بدنی طبیعی به زندگی روزانه است، اما برای اعتماد به نفس تان اصلاً خوب نیست. اگر به قانون جذب اعتقاد داشته باشید، دیگر انرژی کلیای که از شما متصاعد میشود را متوجه میشوند، از جمله وقتی پای زبان بدن در میان باشد.
اگر طوری بایستید یا بنشینید که از شما انرژی «تعقیب یا گریز» متصاعد شود، دیگران در زمان بحران برای گرفتن راهنمایی به سراغ تان نخواهند آمد. ممکن است تصور کنند که شما همیشه عصبی هستید یا تنش دارید، نه اینکه با اعتماد به نفس به نظر میرسید.
شاید عجیب به نظر برسد، اما تا به حال دربارهی «لبخند دوشن» چیزی شنیده اید؟ برای برخورداری از اثر آن، نیازی به لبخند زدن نیست.
به گفتهی کارشناسان، لبخند دوشن به عنوان خالصانهترین و واقعیترین نوع از لبخند شناخته میشود. در این حالت، چشمها میدرخشند و چهره کمی چروک میشود.
اغلب افراد وقتی به این شکل لبخند میزنید، شما را فرد صادقتر و مهربان تری میبینند. اما به طور حتم شما نمیتوانید در مصاحبههای شغلی یا جلسات صرفاً بنشینید و لبخند بزنید.
کافی است تصور کنید میخواهید به کسی که دوستش دارید لبخند بزنید بدون اینکه واقعاً لبخند بزنید. به نحوهی حرکت چشمها دقت کنید و آن را تمرین کنید.
هر چه بیشتر چشمان خود را در این حالت نگه دارید، فرد با اعتماد به نفستر و قابل اتکاتری به نظر میرسید.
اگر دلتان میخواهد با اعتماد به نفستر به نظر برسید، به زمان صحبت کردن و سکوت کردن تان دقت کنید.
اعتماد به نفس خاموش یکی از مطمئنترین انواع اعتماد به نفس است. وقتی آن را داشته باشید، دیگران هم آن را میبینند. اما اگر فاقد آن باشید، سخت میتوان احساسش کرد.
اصلیترین کاری که میتوانید برای دستیابی به اعتماد به نفس خاموش انجام دهید این است که در زمان صحبت کردن خود واقعی تان باشید. اغراق نکنید و مغرور نباشید. موفقیت هایتان را در جایی که نیازی نیست، فریاد نزنید.
نیازی به سکوت کردن نیست. چون منظور از اعتماد به نفس خاموش این نیست. چیزی فراتر از صحبت نکردن است.
شما میتوانید دربارهی کارهایی که انجام داده اید صحبت کنید، به شرط اینکه در موقعیت مناسب انجام شود. زمانی دربارهی موفقیت هایتان صحبت کنید که مناسب و کمک کننده باشد، نه زمانی که لزومی به آن نیست.
بگویید منظورتان چیست و صحبت خود را توضیح دهید، اما فقط زمانی که واقعاً لازم باشد. دیگران وقتی متوجه اعتماد به نفس خاموش تان شوند، در مقابل، شما را با اعتماد به نفستر خواهند دید.
اگر به دنبال تأیید یا تحسین دیگران هستید، بی حرکت ماندن میتواند کمک کننده باشد، اما نباید آن را بیش از حد جدی بگیرید. بی حرکت ماندن بیش از حد در هنگام ایستادن یا نشستن میتواند باعث شود خشک و منقبض به نظر برسید. این حالت بیشتر حس عصبی بودن را منتقل میکند تا اعتماد به نفس.
از سویی دیگر، تحرک بیش از اندازه هم نمیتواند کمک کننده باشد. چون باعث میشود به مراتب عصبیتر به نظر برسید، اما به شیوهای دیگر.
برای اینکه بی هیچ حرفی با اعتماد به نفس به نظر برسید، سعی کنید به شکلی متعادل نسبتاً بی حرکت، اما در عین حال به اندازهی شل و آزاد باشید تا خشک به نظر نرسید.
اگر نشسته بودید، دست هایتان را به طور کلی یک جا نگه دارید. اگر در حال صحبت یا سخنرانی بودید، دست هایتان را کمی به سمت خودتان حرکت دهید، اما دائماً آنها را در هوا تکان ندهید.
یک روش دیگر برای با اعتماد به نفس به نظر رسیدن این است که چانه تان را کمی بالا دهید. همین حالا آن را امتحان کنید تا تأثیرش را ببینید.
با اندکی بالا دادن چانهی خود، میتوانید به حالت ایستادن یا نشستن خود اعتماد به نفس بیشتری دهید.
کارشناسان میگویند اگر هنگام صحبت با کسی این کار را انجام دهید، علاقمندی خود به بحث و اعتماد به نفس تان را نشان میدهید. به علاوه، این کار باعث میشود اجتماعیتر به نظر برسید. حرکت کوچک و ظریف، اما تأثیرگذاری است.
خودتان را نشسته در جلسهی یک اداره تصور کنید. اغلب حاضرین در جلسه به پشتی صندلی تکیه داده اند. اما یک نفر کمی به جلو خم شده. کار درست را او انجام میدهد.
کارشناسان میگویند وقتی کمی به جلو خم میشوید، نشان میدهید که به بحث یا شخص مقابل تان علاقمند هستید. شما نشان میدهید که حواس تان جمع صحبتهای او است و آمادهی صحبت کردن هستید.