اگر رئیس‌جمهور بعدی نخستین وعده‌اش، بکارگیری وزیران و مدیرانی متفاوت از اکثراعضای دولت سیزدهم که بانیان وضع نامناسب‌موجودند و مهمتر از آن تغییر سیاست‌ها باشد، می‌توان به آن دل بست و امید‌ها را زنده کرد.
آینده ایران در ماه‌های آینده، روش حکمرانی تازه‌ای می‌خواهد.
محمد مهاجری در کانال تلگرامی خود نوشت: شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی فریاد می‌زند که باید طرحی‌نو در انداخت و دولت بعدی، چه اصولگرا و چه غیراصولگرا، کشور را از حال فعلی به حال بهتر سوق دهد.
بعضی اخلاقیات مرحوم شهید رئیسی از جمله خستگی‌ناپذیری‌اش ارزشمند بود و باید توسط آیندگان هم دنبال شود، اما ملک و مملکت را جز پرکاری، تدبیر و آینده نگری و سیاست و کارآمدی هم لازم است.
اگر رئیس‌جمهور بعدی نخستین وعده‌اش، بکارگیری وزیران و مدیرانی متفاوت از اکثراعضای دولت سیزدهم که بانیان وضع نامناسب‌موجودند و مهمتر از آن تغییر سیاست‌ها باشد، می‌توان به آن دل بست و امید‌ها را زنده کرد.
نتیجه این امیدبخشی، بالارفتن مشارکت است. کدام کاندیدا‌ها می‌توانند مردم را پای صندوق بیاورند؟ و آیا سیستم سیاسی، اراده‌ای برای حضور مردم دارد یا به آماری شبیه انتخابات مجلس دوازدهم قانع است؟
وقت تنگ است و فرصت‌ها مثل باد می‌گذرد.
