«رقبا باید از یک نوع نبوده و با هم فاصله شخصیتی و تفاوت معنادار سیاسی و تنوع منطقی داشته باشند تا مردم بتوانند از بین آنها افراد مناسب را انتخاب کنند. از طرفی باید نتیجه انتخابات از قبل مشخص شده نباشد و مردم احساس کنند که واقعاً خودشان دارند افراد مطلوب خود را انتخاب می‌کنند.»
روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی برای افزایش مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم دو پیشنهاد ارائه داد.
این روزنامه نوشت: برگزاری انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام در ایران پس از فاجعه سانحه بالگرد رئیس جمهور و همراهان وی از دو جهت حائز اهمیت فراوان است.
یکی اینکه رئیس جمهور جدید بتواند راهی برای پیشرفت و توسعه اقتصادی ایران باز کند و ترمیم عقب‌افتادگی‌های فاحش کشور از اهداف سند چشم‌انداز ۲۰ساله را که سال آینده مهلت آن به پایان می‌رسد، محقق سازد.
دیگری احتمال روی کار آمدن ترامپ در آمریکاست که فردی بسیار ضدایرانی است و ایرانیان از وی خاطره‌های بسیار بد و ناخوشایندی دارند. زیرا او با خارج شدن از توافق برجام، ترور سردار قاسم سلیمانی و برقراری دوباره تحریم‌های گسترده علیه ایران، زندگی تمام ایرانیان را با مشکلات زیادی مواجه ساخت؛ بنابراین برای فائق آمدن بر این معضلات، باید تلاش شود میزان مشارکت پائین مردم در سه انتخابات گذشته نه‌تن‌ها تداوم نیابد، بلکه تحولی اساسی در رویکرد مردم نسبت به ضرورت حضور وسیع در انتخابات تیرماه بوجود آید و دوباره حماسه حضور اکثریت مردم در پای صندوق‌های رأی برای تعیین رئیس جمهور جدید تحقق یابد.
اما حاکمیت چه اقداماتی می‌تواند انجام دهد تا مشارکت عمومی بالا رود و مردم به صندوق‌های رأی اشتیاق بیشتری نشان دهند و از آن استقبال زیادتری بکنند؟
مهم‌ترین نقش برای افزایش مشارکت مردم را شورای نگهبان می‌تواند ایفا کند و آن این است که در تأیید صلاحیت‌ها نشان دهد که در بر همان پاشنه سابق نمی‌چرخد. شورای نگهبان با رفتار خود می‌تواند نشان دهد که عین متن قانون اساسی برای تأیید صلاحیت نامزد‌ها رعایت می‌شود و هیچ نامزدی به سادگی رد صلاحیت نمی‌شود.
شورای نگهبان با سعه صدر می‌تواند نشان دهد که مردم با انتخاب افراد مورد نظر خود، بهتر از هرکس و نهاد دیگری به آینده امیدبخش کشور فکر می‌کنند و آنها هستند که باید صلاحیت نامزد‌ها را تشخیص دهند.
به این ترتیب فضای کشور برای برگزاری یک انتخابات آزاد و سالم باز خواهد شد و امکان برگزاری انتخابات رقابتی فراهم خواهد گردید.
البته باید در بین نامزد‌ها افرادی وجود داشته باشند که نماینده بخش‌های بزرگی از جامعه ایران بوده و نیز معرفی شده از سوی احزاب گوناگون سیاسی و گروه‌های مختلف صنفی و جامعه مدنی باشند تا رقابت واقعی اتفاق بیفتد؛ بنابراین رقبا باید از یک نوع نبوده و با هم فاصله شخصیتی و تفاوت معنادار سیاسی و تنوع منطقی داشته باشند تا مردم بتوانند از بین آنها افراد مناسب را انتخاب کنند.
از طرفی باید نتیجه انتخابات از قبل مشخص شده نباشد و مردم احساس کنند که واقعاً خودشان دارند افراد مطلوب خود را انتخاب می‌کنند.
به این ترتیب می‌توان حیطه مشارکت مردم را گسترده‌تر کرد و اعتبار کشور را در سطح جهانی افزایش داد تا با تکیه بر قدرتی که از مشارکت بالای مردم بوجود می‌آید، بتوان معضلات بین‌المللی کشور را حل کرد و با انسجام اجتماعی، گام‌های بلندی به سوی توسعه همه‌جانبه ایران برداشت. به طوری که جمهوری اسلامی ایران در جایگاه واقعی ژئوپلیتیک خود قرار گیرد و تمامی ظرفیت‌های انسانی خود را بارور سازد و مهاجرت نخبگان معکوس شود.
