«رویا‌های ربات» (Robot Dreams) که به تازگی در سینما‌های آمریکا به اکران درآمده، با نقد‌های بسیار مثبتی از سوی منتقدان و استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبرو شده است.
در حالیکه در روز‌های اخیر فیلم تازۀ «گارفیلد» با بازخورد مایوس‌کننده‌ای مواجه شده و نتوانسته نظر مثبت مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کند، انیمیشن سینمایی «رویا‌های روبات» محصول سال ۲۰۲۳ اسپانیا، آنطور که منتقدان می‌گویند، می‌تواند یک تجربۀ جذاب برای طرفداران فیلم‌های انیمیشن باشد.
به گزارش فرادید، داستان این فیلم تراژدی-کمدی دربارۀ یک سگ تنهاست که در دهۀ ۸۰ میلادی در منهتن زندگی می‌کند. او از تنهایی خسته شده و به همین دلیل تصمیم می‌گیرد برای خودش یک ربات بسازد؛ یک همدم فلزی برای روز‌های تنهایی. دوستی آنها به تدریج رشد می‌کند تا جایی که به رفقای جدایی‌ناپذیر یکدیگر تبدیل می‌شوند. اما در یک شب تابستانی سگ با اندوه و نگرانی فراوان مجبور می‌شود ربات محبوبش را در یک مجموعۀ تفریحی ساحلی رها کند. آیا آنها دوباره همدیگر را خواهند دید؟
در اینجا برخی نکات کلیدی را که منتقدان در مجموع به آنها اشاره کرده‌اند ملاحظه می‌کنید.
سادگی و تاثیرگذاری: سادگی خطوط و طراحی انیمیشن با روایت سرراست داستان هماهنگ است و به طرز عجیبی قوه تخیل مخاطب را تحریک می‌کند.
احساسات واقعی و غیر واقعی: منتقدان می‌گویند این انیمیشن هم‌زمان حس واقعیت و سورئال بودن یا آشنایی و غرابت را القا می‌کند که این امر یک جور اصالت غیرمنتظره را برای آن به ارمغان آورده است.
احساسی و عمیق: این فیلم روایت خود را به شیوه‌ای عمیق، اصیل و کاملا تاثیرگذار ارائه می‌دهد. منتقدان می‌گویند فراموش کنید که شخصیت‌های این فیلم حیوانات هستند! «رویا‌های رباتی» در حقیقت فیلمی کاملا «انسانی» است.
نوستالژی: کارگردان اسپانیایی پابلو برگر فیلمی ساخته که حس و حال آخرین روز تعطیلات تابستان را القا می‌کند: گرم و درخشان، با یک جور حس هم‌زمان تلخ و شیرین و پر از خاطرات و یادها.
داستانی درباره‌ی فراق و فراموشی: «رویا‌های ربات» به شکلی تاثیرگذار به داستانی درباره‌ی فراموش نکردن آدم‌هایی که زمانی با آنها روز‌های خوبی را گذراندیم تبدیل می‌شود؛ درسی باارزش دربارۀ دوستی و عشق برای پیر‌ها و جوان‌ها.
روایت بدون کلام: یکی از ویژگی‌های برجستۀ این اثر که منتقدان آن را ستایش کرده‌اند، روایت بدون کلام آن است؛ با وجود اینکه شخصیت‌های این داستان حرفی نمی‌زنند، اما مخاطب به طور کامل با آنها ارتباط برقرار می‌کند.
مناسب برای بزرگسالان: با اینکه این یک انیمیشن است، اما منتقدان می‌گویند بیشتر مناسب بزرگسالانی است که قدردان شوخ‌طبعی‌ها و جذابیت‌های ظریف و تامل‌برانگیز هستند تا کودکانی که به سر و صدا و بزن و بکوب علاقه دارند.
