«آنوک اِمه» بیشتر به خاطر بازی در مقابل «ژان لوئی» در فیلم «یک مرد و یک زن» ساخته «کلود للوش» (۱۹۶۶) شناخته می‌شود که برای آن نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن و برنده گلدن گلوب شد.
«آنوک اِمه» بازیگر مطرح که در آثاری، چون «زندگی شیرین» ساخته فدریکو فلینی و «یک مرد و یک زن» از کلود للوش ظاهر شده بود، در سن ۹۲ سالگی درگذشت.
به گزارش ایسنا، این هنرپیشه که از چهره‌های مهم موج سینمای فرانسه محسوب می‌شود و در آثار سینماگران مطرحی، چون «فدریکو فلینی»، «ژاک دمی»، «سیدنی لومت»، «برناردو برتولوچی» و «کلود للوش» نقش آفرینی کرده در خانه‌اش در پاریس و در سن ۹۲ سالگی درگذشته است.
«آنوک اِمه» بیشتر به خاطر بازی در مقابل «ژان لوئی» در فیلم «یک مرد و یک زن» ساخته «کلود للوش» (۱۹۶۶) شناخته می‌شود که برای آن نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن و برنده گلدن گلوب شد.
او همچنین سابقه حضور در آثار برجسته سینمای هنری مانند «زندگی شیرین» و «هشت و نیم» از ساخته‌های «فدریکو فلینی»، «لولا» به کارگردانی «ژاک دمی»، «مونپارناس» ساخته «ژاک بکر» و «تراژدی یک مرد مضحک» از «برناردو برتولوچی» ظاهر شده است.
فعالیت حرفه‌ای او در عرصه سینما در اواخر دهه ۱۹۴۰ آغاز شد و تا پایان راه و فیلم «بهترین سال‌ها» ساخته «کلود للوش» در سال ۲۰۱۹ ادامه یافت.
«اِمه» که سابقه بازی در بیش از ۸۰ اثر بلند را در کارنامه دارد در فیلم ساخته «رابرت آلتمن» در سال۱۹۹۴ با عنوان «آماده پوشیدن»، «علفزار درخت توس» به کارگردانی «مارسولین لوریدان-ایونس» (۲۰۰۳) را دارد که در آن او نقش یک بازمانده از هولوکاست را بازی می‌کند که ۶۰ سال پس از جنگ به آشویتس باز می‌گردد.
«آنوک اِمه» در ۲۷ آوریل ۱۹۳۲ در پاریس به دنیا آمد و نام اصلی او «نیکل فرانسوا فلرونس دریفوس» بود و پدرش «هنری دریفوس» و مادرش «ژنو سوریا» نیز هر دو بازیگر بودند.
در طول جنگ جهانی دوم، او برای جلوگیری از آزار و اذیت نازی‌ها، از نام مادرش استفاده می‌کرد و بین پاریس و جنوب فرانسه رفت وآمد می‌کرد و در یک مدرسه شبانه روزی در کوه‌های آلپ تحصیل کرد و در آنجا با «راجر وادیم» آشنا شد که بعد‌ها فیلم «و خدا زنان را آفرید» را ساخت.
زمانی که او ۱۴ ساله بود، توسط یک کارگردان به نام «هنری کالف» کشف شد و برای بازی در نقش شخصیتی آنوک در درام عاشقانه «خانه زیر دریا» محصول ۱۹۴۷ انتخاب شد و از آن پس تصمیم گرفت نام حرفه‌ای خود را آنوک بگذارد و بعد از آن نیز نام خانوادگی «اِمه» (که در زبان فرانسوی به معنای «دوست‌داشتنی» است) را برای خود برگزید.
او در ۱۶ سالگی در فیلم «عاشقان ورونا» (۱۹۴۹)، اقتباس «آندره کیت» از نمایشنامه رومئو و ژولیت بازی کرد.
در طول دو دهه بعد، «آنوک اِمه» در بیش از ۴۰ فیلم بازی کرد و نام خود را در فیلم‌های فرانسوی مانند درام «ارتباطات بد» ساخته «الکساندر آستروک» (۱۹۵۵) که الهام بخش سینماگران موج نو سینمای فرانسه بود و همچنین فیلم «مونپارناس» ساخته «ژاک بکر» درباره «آمادئو مودیلیانی» نقاش ایتالیایی اوایل قرن بیستم حضور یافت.
در سال ۱۹۶۰، «فدریکو فلینی» او را برای بازی در شاهکار خود «زندگی شیرین» در کنار «مارچلو ماسترویانی» انتخاب کرد و «آنوک اِمه» سه سال بعد دوباره در فیلم کلاسیک «هشت و نیم» بار دیگر با این کارگردان بزرگ ایتالیایی همکاری کرد.
او همچنین در فیلم هیجان‌انگیز روان‌شناختی «قرار ملاقات» (۱۹۶۹) به کارگردانی «سیدنی لومت» بازی کرد، که در آن زنی را به تصویر کشید که شوهرش (عمر شریف) به او شک دارد.
اما بازی در فیلم «یک و مرد و یک زن» ساخته «کلوود للوش» در سال ۱۹۹۶ و در نقش مقابل «ژان لوئی ترنتینانت» شهرت بین‌المللی را برای «امه» به ارمغان آورد و این فیلم پس از کسب نخل طلای بهترین فیلم جشنواره کن در چندین شاخه از جوایز اسکار نامزد شد.
این فیلم که در سه هفته با بودجه اندک فیلمبرداری شد، ۱۴ میلیون دلار در ایالات متحده و بیش از ۵۰ میلیون دلار در سراسر جهان فروخت و «آنوک امه» اولین هنرپیشه‌ای بود که برای یک نقش فرانسوی زبان نامزد اسکار شد، اگرچه در مقابل «الیزابت تیلور» برای فیلم «چه کسی از ویرجینیا ولف می‌ترسد» شکست خورد.
«آنوک امه» در سال ۲۰۰۲ با دریافت جایزه افتخاری آکادمی فیلم فرانسه (سزار) مورد تقدیر قرار گرفت.
