(تصاویر) دیوار برلین چگونه ساخته شد؟

دیوار برلین به دستور اریش هونِکِر، سیاستمدار کمونیست آلمان شرقی، ساخته شد.

مانع مرگباری که برلین را بین سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۸۹ از نظر فیزیکی و ایدئولوژیکی از هم مجزا کرد. هدف اصلی از ساخت آن جلوگیری از مهاجرت گسترده آلمانی‌ها از برلین شرقی به برلین غربی بود.

این دیوار نماد «پرده‌ای آهنین» شد که اروپای غربی و بلوک شرق را در طول جنگ سرد از هم جدا کرد. تنها در عرض دو هفته و در ابتدا به عنوان یک سیم خاردار موقت و دیوار بلوک سیمانی ساخته شد. اما خیلی زود تقویت شد تا برای هر کسی که به دنبال آزادی در غرب است، سدی کُشنده باشد.

در ادامه تصاویری را می‌بینید که به خوبی نشان می‌دهند دیوار برلین با چه سرعتی بالا رفت و چگونه شهر را به دو نیم کرد.

پیش از ۱۳ آگوست ۱۹۶۱

در تاریخ ۱ ژوئن ۱۹۶۱ عکسی ثبت شده دروازه براندنبورگ را نشان می‌دهد که پیش از شروع ساخت دیوار با سیم خاردار بسته شده است.

دسترسی فرامرزی

افسران پلیس برلین غربی، که در اینجا در ۲۱ آگوست ۱۹۶۰ تصویر شده‌اند، قبل از عبور رانندگان از زیر دروازه براندنبورگ به برلین شرقی با آن‌ها صحبت می‌کنند. تقریباً یک سال بعد، این دروازه شاخص که قرار بود بخشی از دیوار برلین را تشکیل دهد، از سوی شرق بسته شد.

کنترل ترافیک

اوایل آگوست ۱۹۶۱ و پس از بسته شدن مرز شرق و غرب، پلیس آلمان شرقی مدارک رانندگان را در خیابان‌های برلین بررسی می‌کند.

جلوگیری از فرار

کودکی سوار بر اسکیت از خیابانی در منطقه کروتسبرگ در شرق برلین عبور می‌کند. نزدیکی خیابان به دیوار به این معنی است که پنجره‌های زیرزمین خانه با آجر پر شده‌اند تا از تسهیل فرار به سمت غرب جلوگیری شود.

ممنوعیت دسترسی به خیابان

سربازان و کارگران آلمان شرقی شروع به خراب کردن خیابان‌هایی کردند که در امتداد مرز قرار داشتند تا برای اکثر وسایل نقلیه غیرقابل عبور باشند و بتوانند سیم‌های خاردار و حصار‌ها را نصب کنند.

آن سوی حصار

این تصویر تلخ عذاب و حیرتی را که در دوی سوی دیوار احساس می‌شد به تصویر می‌کشد، زمانی که در اولین روز‌های جداسازی، مردم سعی می‌کردند همچنان ارتباط خود را با خانواده و دوستان حفظ کنند.

بستن راه

اعضای نیروی پلیس آلمان شرقی در حال گفتگو با ساکنین برلین غربی و توضیح شرایط پس از بسته شدن یک نقطه مرزی شرق و غرب در برلین.

تعطیلی مغازه‌ها

این منظره از خیابان برنائر در برلین غربی، فروشگاه‌های بسته را در تاریخ ۷ ژوئیه ۱۹۶۱ نشان می‌دهد. ساختمان‌های روبه‌رو در برلین شرقی واقع شده‌اند.

آغاز ساخت دیوار

نیمه شب یکشنبه ۱۳ آگوست، پلیس و واحد‌های نیرو‌های امنیتی آلمان شرقی شروع به بستن مرز کردند. تا صبح مرز با برلین غربی را بستند و ساخت «پرده آهنین» آغاز شد.

نگهبانی

یک مرزبان جوان آلمان شرقی پس از بسته شدن تمام نقاط مرزی شرق و غرب در خیابان‌های برلین نگهبانی می‌دهد.

مسدود کردن نقاط مرزی

اعضای نیرو‌های امنیتی آلمان شرقی با استفاده از ستون‌های سیمانی شروع به سد کردن نقاط مرزی با برلین غربی می‌کنند.

دیوار اولیه

اولین موانع بتنی در ۱۷ آگوست ساخته شدند.

یک مانع فیزیکی

مدت کوتاهی پس از ساخت دیوار، مردی در برلین غربی از بالای دیوارِ چیده‌شده با همسایه خود در برلین شرقی گفتگو می‌کند. موانع خیلی زود برای جلوگیری از برگزاری چنین ملاقات‌هایی تشدید و تقویت شدند.

حفاظت از مرز جدید

اعضای «گروه رزمی طبقه کارگر»، سازمان شبه‌نظامی آلمان شرقی، از گذرگاه مرزی نزدیک دروازه براندنبورگ محافظت می‌کنند.

ورود ممنوع!

یک شهروند مسن که به سمت برلین غربی می‌رود توسط یکی از اعضای گروه رزمی طبقه کارگر به عقب برگردانده می‌شود.

زیر ذره‌بین

دو تن از اعضای ارشد پلیس نظامی سلطنتی بریتانیا پس از بسته‌شدن دروازه براندنبورگ توسط نیرو‌های امنیتی آلمان شرقی در حالی که دیوار شروع به شکل گیری می‌کند، آن را بررسی می‌کنند.

«شما در حال ترک برلین غربی هستید»

روی تابلو نوشته شده است: «توجه! شما اکنون در حال ترک برلین غربی هستید.» پس از جنگ جهانی دوم، برلین به چهار بخش تقسیم شد: شمال غربی تحت کنترل فرانسه، غرب تحت کنترل انگلیس و ایالات متحده که بخش‌های جنوب غربی شهر را کنترل می‌کرد، در حالی که کل قسمت شرقی برلین به اتحاد جماهیر شوروی اختصاص یافت.

شالوده ترس

سطح جاده در پوستسدامر پلاتس، از مهم‌ترین میدان‌های برلین، کنده‌کاری شد تا پایه‌ای برای دیوار فراهم شود. حتی خطوط تراموا هم در امان نماندند.

دیوار در حال شکل‌گیری

ساخت دیوار به‌طور هماهنگ در سرتاسر شهر توسط کارگران آلمان شرقی و تحت نظارت پلیس مسلح و واحد‌های نیرو‌های امنیتی آلمان شرقی پیش می‌رفت.

تقویت دیوار‌ها

دیوار در مناطق کلیدی شهر از جمله در این مکان در نزدیکی ساختمان رایشتاگ تقویت و مستحکم‌تر شد.

رسوخ ناپذیری

با افزایش ارتفاع دیوار به ۳.۵ متر، به ابعاد و نفوذ ناپذیری دیوار اضافه شد. این مانع با نرده‌های مشبک، سنگر‌های ضد وسیله نقلیه، سیم خاردار، سگ‌هایی در صفوف طولانی، تخت‌هایی از میخ، ۱۱۶ برج دیده‌بانی و ۲۰ پناهگاه با صد‌ها سرباز مسلح تقویت شد.

جابه‌جایی ساکنان

تمام آپارتمان‌های برلین شرقی که رو به دیوار قرار داشتند، با آجر محصور شدند و ساکنان آن‌ها از ترس آنکه از آن ساختمان‌ها به عنوان پایگاه‌هایی مخفی در جهت تلاش برای فرار استفاده شود، نقل مکان کردند.

نگهبانان دروازه

اعضای گروه رزمی طبقه کارگر که برای حفاظت از مرز مستقر شده‌اند، در دروازه براندنبورگ آماده هستند و توسط یک خودروی زرهی پیشاهنگ پلیس مرزی محافظت می‌شوند.

اعتراضات

این عکس که سه روز پس از دیوارکشی گرفته شده است، پلیس برلین غربی را نشان می‌دهد که جمعیت عظیمی از تظاهرات‌کنندگان علیه مجزاسازی شهر را در خیابان‌های نزدیک بنای یادبود جنگ شوروی مهار می‌کند.

حکومت پلیسی

مدارک شناسایی افرادی که در نزدیکی مرزِ تازه‌بنا‌شده زندگی می‌کردند، قبل از اینکه بتوانند وارد آپارتمان خود شوند، توسط نیروی ملی پلیس آلمان شرقی بررسی می‌شد.

یک شهر تقسیم‌شده

نمای هوایی از شهرِ دو نیم شده برلین. سمت راستِ دیوار برلین شرقی است و در سمت چپ، برلین غربی قرار دارد.

گشت‌زنی‌های مرگبار

یک ماشین گشت‌زنی نیروی ملی پلیس آلمان شرقی به طور منظم در امتداد سمت آلمان شرقی دیوار رفت و آمد می‌کند.

سرزمین بی‌طرف مین‌گذاری‌شده

دیوار مستقیماً از میان محله‌های مسکونی عبور می‌کرد. اینجا، در «این سرزمین بی‌طرف»، زمین پر از مینی که دو دیوار را از هم جدا می‌کند، روستای کلین گلینیک را تقسیم کرده است.

نوار مرگ

دیواری که از بالا دیده می‌شود، به وضوح «نوار مرگ» را نشان می‌دهد که در آن مین کاشته شده و با موانع ضدتانک پوشیده شده است.

دیواری که ۲۸ سال پابرجا بود

دروازه نئوکلاسیک قرن هجدهمی براندنبورگ، مکانی دیدنی در برلین که از ویرانی‌های جنگ جهانی دوم جان سالم به در برد، خود را در قلب یک برلینِ تقسیم‌شده می‌دید. دیوار برلین ۲۸ سال پابرجا بود و در سال ۱۹۸۹ فروریخت تا آغازی بر سقوط کمونیسم در اروپای شرقی و مرکزی باشد.