این عکاس باتجربه که جنگهای عراق و افغانستان را پوشش خبری داده، میگوید این تجربهها به او کمک کرده تا در موقعیتهای غیرمنتظره مانند یک منطقه جنگی آرام بماند و وظیفهاش را انجام دهد. وظیفه عوامل سرویس مخفی جلوگیری از دیده شدن ترامپ است و آنها بدن خود را در خط تیر قرار میدهند. اما وقتی ترامپ بلند شد، او به نوعی خود را به جلو کشاند.
بهگزارش یک پزشک بامنبعِ پتاپیکسل، عکاس خبرگزاری آسوشیتد پرس، اوان وُچی، که عکس معروف ترامپ با دست بلند شده و مشت گره کرده، پس از جان به در بردن از سوءقصد را ثبت کرد، توضیح داده است که چطور موفق به گرفتن این عکس شده است.
به گزارش کافه سینما، وُچی، عکاس ارشد آسوشیتد پرس در واشنگتن دی. سی. است و عکس او از ترامپ یه عنوان «یک عکس افسانهای آمریکایی» و «اوج عکاسی خبری» شناخته شده.
اما وُچی چگونه این عکس را گرفت؟
وُچی درباره تلاش برای سوءقصد به ترامپ میگوید: «بلافاصله فهمیدم چه خبر است. فوراً به حالت کار رفتم.» او عکاسی از عوامل سرویس مخفی که بر روی ترامپ پریدند را آغاز کرد و به سرعت به این فکر افتاد که آنها چگونه ترامپ را از صحنه خارج خواهند کرد.
وُچی به سیانان گفت: «به سمت دیگر صحنه دویدم چون فکر میکردم راه خروجشان آنجا خواهد بود.» او اضافه کرد: «وقتی ترامپ بلند شد، شروع به بلند کردن مشتهایش کرد و خون را روی صورتش دیدم.»
وُچی فوراً فهمید که حالت ترامپ لحظهای مهم است. ویدئوها نشان میدهد که ترامپ هنگام گرفتن این عکس فریاد میزد «مبارزه، مبارزه، مبارزه».
این عکاس باتجربه که جنگهای عراق و افغانستان را پوشش خبری داده، میگوید این تجربهها به او کمک کرده تا در موقعیتهای غیرمنتظره مانند یک منطقه جنگی آرام بماند و وظیفهاش را انجام دهد. وُچی توضیح میدهد: «به عنوان یک عکاس ثابت، فرصت دوباره ندارم. باید آرام بمانم و هر کاری که میتوانم برای مستندسازی همه چیز انجام دهم.»
وُچی به گاردین گفته است که وظیفه عوامل سرویس مخفی جلوگیری از دیده شدن ترامپ است و آنها بدن خود را در خط تیر قرار میدهند. اما وقتی ترامپ بلند شد، وُچی میگوید او «به نوعی خود را به جلو کشاند» و به عوامل دستور داد صبر کنند قبل از اینکه مشتهایش را بلند کند و سه بار فریاد «مبارزه» بزند.
وُچی میگوید وقتی ترامپ این کار را کرد، او کمی شوکه شد ولی به خودش میگفت «آرام باش، فکر کن، ترکیب کن. آرام باش، فکر کن، ترکیب کن.»
تکنولوژی عکاسی خبری مدرن به وُچی این امکان را داد که هنگام گرفتن عکسها، آنها به صورت خودکار به یک ویرایشگر ارسال شوند. اندکی بعد، وُچی و همکاران رسانهایاش در چادری جمع شدند که هیچ سیگنال تلفن همراهی نداشت. تنها ۴۵ دقیقه بعد بود که وُچی برای اولین بار عکسش را که در شبکههای اجتماعی منتشر شده بود، دید.
وُچی به گاردین میگوید: «موضوع عکاسی این است که دو نفر میتوانند دقیقاً همان تصویر را ببینند و واکنشهای کاملاً متفاوتی داشته باشند. اما تصویر به دلیل خون روی صورت، پرچم و مشت بلند شده بسیار تأثیرگذار است. احساسات بسیار قوی در آن تصویر وجود دارد و فکر میکنم این همان چیزی است که مردم به آن واکنش نشان میدهند.»