بایدن برای اولین بار است که در ۵۰ سال گذشته، این چنین آزاد است. تا حدی، او می‌تواند کاری را که دوست دارد، انجام دهد. بایدن به جای محو شدن در سایه‌ها و مسخره شدن به‌عنوان یک "اردک لنگ" و فردی بی‌اثر و منفعل، می‌تواند حرف آخر را بزند، از آخرین خنده لذت ببرد و آن را به نهایت برساند.
روزنامه گاردین در مطلبی با اشاره به مدت شش ماهه باقیمانده از ریاست جمهوری بایدن و هشدار نسبت به تبدیل شدن او به فردی بی‌اثر که مورد تمسخر قرار گیرد، نوشت بایدن هنوز زمان و اهرمی برای تنظیم آینده آمریکا و تا حدودی آینده جهان را در اختیار دارد.
به گزارش ایسنا، روزنامه انگلیسی «گاردین» در مطلبی با اشاره به اینکه «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا به‌جای اینکه در ماه‌های پایانی حضورش در کاخ سفید یک مقام از کار افتاده و بی‌اثر باشد، می‌تواند از زمان باقیمانده ریاست‌جمهوری خود برای دفاع از دموکراسی ایالات متحده و رسیدگی به کارهای ناتمام خارج از این کشور استفاده کند، نوشت: «پیرمردی خیالی را تصور کنید که تنها در یک غذاخوری شبانه در مرکز شهر واشنگتن نشسته است. او پشتش به پنجره است و شانه‌هایش قوز کرده است. نام این پیرمرد جو است و خسته و غمگین به نظر می‌رسد. شاید او در حال فکر کردن به گذشته است. برای او، این یک کابوس است.»
گاردین می‌نویسد: «با این حال، حتی اگر او واقعا رئیس‌جمهور آمریکا بود، و حتی اگر سرویس مخفی بدنام و شرمسار آمریکا به او اجازه یک لحظه خصوصی خیالی را می‌داد، جو نیازی به احساس غم و تنهایی ندارد. شش ماه از مسئولیت او باقی مانده است. روی کاغذ، او همچنان قدرتمندترین مرد جهان است. و دیگر لازم نیست نگران انتخاب مجدد، رای، نظرسنجی یا مناظره‌های تلویزیونی باشد. حالا چه کسی اهمیت می‌دهد که کارشناسان چه می‌گویند؟»
در این مطلب با اشاره به کناره‌گیری رهبر کاخ سفید از رقابت‌های انتخاباتی نوامبر آمده است: «بایدن برای اولین بار است که در ۵۰ سال گذشته، این چنین آزاد است. تا حدی، او می‌تواند کاری را که دوست دارد، انجام دهد. بایدن به جای محو شدن در سایه‌ها و مسخره شدن به‌عنوان یک «اردک لنگ» و فردی بی‌اثر و منفعل، می‌تواند حرف آخر را بزند، از آخرین خنده لذت ببرد و آن را به نهایت برساند. »
گاردین با اشاره به رهبرانی در آمریکا که موقعیت مشابهی داشتند، می‌نویسد: «جورج بوش پدر در نوامبر ۱۹۹۲، پس از شکست از بیل کلینتون، در موقعیتی مشابه قرار گرفت، اگرچه تنها دو ماه از ریاست جمهوری او باقی مانده بود. مانند بایدن، بوش هم یک آدم سیاست خارجی بود و رئیس جمهور، نه کنگره، سیاست خارجی را هدایت می‌کند. بنابراین، بوش چون فکر می‌کرد این کار درستی است – اما اساسا به این دلیل که می‌توانست – در کمال تعجب، به سومالی حمله کرد. راستش را بخواهید، این موفقیت بزرگی نبود.
مداخله نظامی آمریکا در حمایت از برنامه سازمان ملل برای قحطی‌زدایی و ملت‌سازی، به جنگ داخلی سومالی دامن زد. این به نبرد موگادیشو و بزرگ‌ترین تحقیر نظامی ایالات متحده از زمان ویتنام منجر شد. کلینتون را با مشکل بزرگی مواجه کرد. با این حال بوش کار خودر ا کرده بود بسیار غیرمنتظره رئیس‌جمهور بعدی را به خطر انداخت.»
این نشریه انگلیسی می‌نویسد: «بایدن هنوز زمان و اهرمی برای تنظیم آینده آمریکا و تا حدودی آینده جهان را دارد. بحران‌های غیرمنتظره‌ای به وجود می‌آیند که نیاز به اقدام دارند. تصمیمات سیاسی می‌تواند دست جانشین او را، خواه کامالا هریس یا دونالد ترامپ، را مشغول کند و مسیر تاریخ را تغییر دهد. این یک ماه‌عسل برعکس است. آیا بایدن از این فرصت استفاده خواهد کرد که میراث خود را بیشتر کند و گسترش دهد؟»
در ادامه این مطلب با اشاره به سفر جنجالی جدید نتانیاهو به آمریکا و لفاظی‌هایش آمده است: «سفر هفته گذشته بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و مظنون به جنایات جنگی به واشنگتن، یادآور قوی این بود که بایدن کارهای ناتمام در خاورمیانه دارد. این دیدار در بحبوحه کشتار مداوم غیرنظامیان فلسطینی در غزه و به دنبال حکم تاریخی دادگاه جهانی مبنی بر غیرقانونی بودن اشغال و مصادره سرزمین فلسطین توسط اسرائیل انجام شد.
این دیوان حکم داد که این وضعیت باید پایان یابد. آیا بایدن اشتباهات قبلی را جبران خواهد کرد؟ به طور قابل توجهی، کامالا هریس احساس آزادی کرد که در مذاکرات خود با نتانیاهو موضع سخت‌تری اتخاذ کند. به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی توسط ایالات متحده، که این معاون بایدن به طور فرضی از آن حمایت می‌کند، اگر همراه با توقف ارسال سلاح‌های تهاجمی به تل‌آویو باشد، می‌تواند کل پویایی خاورمیانه را تغییر دهد.»
گاردین با اشاره به ادعاهای نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در کنگره آمریکا، می‌نویسد: «سخنرانی عوام‌فریبانه نتانیاهو در کنگره، درگیری با حماس را به‌عنوان بخشی از جنگ نیابتی گسترده‌تر با ایران، معرفی کرد. این یک جنجال معمولی بود. نتانیاهو عملا فراموش کرده است که بایدن، زمانی که برای اولین بار انتخاب شد، می‌خواست با ایران معامله کند.
رئیس‌جمهور جدید ایران، این ماه کار خود را آغاز می‌کند. بایدن، اگر بخواهد، می‌تواند دوباره تلاش کند تا مسیر دیپلماتیکی را که ترامپ ویران کرده بود، احیا کند. عربستان سعودی و ایران در حال حاضر مسیر جدیدی را آغاز کرده‌اند. آتش‌بس غزه، توافق عربستان و اسرائیل و روند تشکیل ۲ دولت فلسطین و اسرائیل جوایز درخشانی هستند.»
در ادامه این مطلب همچنین با اشاره به جنگ اوکراین آمده است: «بایدن آخرین فرصت را هم برای تصحیح یک اشتباه فاحش دیگر دارد؛ شکست او در مقابله مؤثر مستقیم با روسیه بر سر حمله این کشور به اوکراین. ولادیمیر پوتین برای بازگشت ترامپ بی‌تاب است. او انتظار دارد که همکار قلدرش اوکراین را رها کند و یک پیروزی واقعی به او هدیه دهد.
این یک فاجعه خواهد بود. اگر بایدن پیش‌قدم شود، هریس مطمئنا از اقدامات سخت‌تر در قبال روسیه حمایت خواهد کرد. هیچ وقت برای کشیدن خط قرمز دیر نیست. میراث بایدن به‌عنوان یک قهرمان دموکراسی و نظم مبتنی بر قوانین بین‌المللی بسیار تقویت می‌شود، اگر که او اصلاحات شورای امنیت سازمان ملل را آغاز کند، از حقوق بشر جهانی سخن بگوید و تلاش‌های جهانی ضد اشاعه هسته‌ای را تا زمانی که هنوز می‌تواند احیا کند.»
گاردین در خاتمه می‌نویسد: «شش ماه برای تغییر دنیا زیاد نیست. اما برخی از احکام سیاسی بایدن در داخل کشور می‌تواند به کاهش کوه چالش‌های داخلی و خارجی مورد انتظار «رئیس‌جمهور هریس» کمک کند. هنوز همه چیز کاملا تمام نشده است. آمریکا هنوز به بایدن نیاز دارد. »
