مجموعه‌ای از خانه‌های هندی که با هنجارهای معماری مسکونی فاصله دارند، به‌تازگی در نشریه معماری دزین معرفی شده‌اند.
در این مطلب، مجموعه‌ای از خانه‌های هندی را معرفی می‌کنیم که به تازگی تکمیل شده‌اند و با هنجارهای معماری مسکونی فاصله دارند.
به گزارش فرادید، معماران هند در سال‌های اخیر به طور فزاینده در جستجوی به چالش کشیدن فرم خانه‌های معمولی بودند، تا جایی که خانه‌های غیرمعمول به یک گرایش قابل‌توجه در پرجمعیت‌ترین کشور جهان تبدیل شده‌اند.
این برج ۱۲ طبقه ساخت استودیوی هندی اسپاسم دیزاین، خانه‌ای برای یک خانواده هندی است. این خانه که برای متمایز شدن در محیط شهری متراکم خود طراحی شده، در یک دیواره ضدباران از صفحات سفالی پیچیده شده است.
سارواسوا با وجود ارتفاعش، بلندترین خانه بمبئی نیست. این عنوان هنوز در اختیار آنتیلا است، اقامتگاهی ۲۷ طبقه که سال ۲۰۱۰ برای موکش آمبانی میلیاردر توسط شرکت معماری بین‌المللی «پِرکینز و ویل» ساخته شد.
در حالی که معماران سارواسوا نهایت تلاش‌شان را برای برجسته ساختن این پروژه انجام دادند، دیگران به دنبال طراحی خانه‌هایی بوده‌اند که تقریباً نامرئی باشند. برای نمونه، والمِیکِرز چوجی را «معماری استتار» توصیف میکند. این خانه تا حدی در یک محوطه شیبدار تعبیه شده، در حالی که فضا‌های زندگی آن پیرامون درختان و صخره‌هایی ساخته شده که قبلاً وجود داشتند.
گرمای شدید در بسیاری از مناطق هند به چالشی فزاینده تبدیل شده و گروه معماری کیرون چیرلا در واکنش به این موضوع، به این خانه در حیدرآباد سقفی فانوس‌مانند داده که تهویه و نور طبیعی را فراهم میکند.
این خانه که با استفاده از مصالح محلی ارزان قیمت مانند الوار، آلومینیوم موج‌دار و آجرکاری خشن ساخته شده، حول یک فضای نشیمن با ارتفاع کامل سازماندهی شده که درست رو به بالاترین نقطه خانه است.
والمِیکِرز طبقه اسباب‌بازی را با استفاده از حدود ۶۲۰۰ اسباب‌بازی دور ریخته‌شده ساخته است. این ساختمان دایره‌ای در یک دیوار سوراخ‌دار پوشیده شده که متشکل از بلوک‌های فشرده‌ای از جنس خاک تثبیت‌شده، کاشی‌های ماناگولور و اسباب‌بازی‌هایی است که در منطقه دور ریخته شده‌اند. به گفته وینو دانیل، بنیانگذار والمِیکِرز از این اسباب‌بازی‌ها برای تبدیل خانه به «یادبود زنده‌ای از نوستالژی و دوران کودکی» استفاده شده، در حالی که تهویه عبوری نیز فراهم شده است.
این خانه به عنوان خانه‌ی دایره‌ای دیگری با ساختار بیرونی غیرمعمول، در یک دیوار سبدی محصور شده که در آن سنگ‌های بزرگ از همان نواحی معلق هستند.
این خانه تعطیلات را استودیوی محلی اِرث‌اِسکِیپ پیرامون یک استخر پلکانی و گودافتاده در مرکز خانه طراحی کرده است.
استودیوی معماری آرکیوپتریکس هنگام طراحی خانه درختی مردم، جمع‌آوری آب را در اولویت قرار داده است.
این خانه که یک استخر آب‌پاش روی پشت بام دارد، پیرامون یک استوانه مرکزی شامل یک آسانسور و یک راه‌پله مارپیچ ساخته شده است. یک سطح شیبدار منحنی روی پشت بام، آب باران را در یک مخزن جمع‌آوری میکند که از طریق یک لوله به رنگ قرمز روشن از وسط خانه به زیرزمین منتقل می‌شود.
این خانه در یک جنگل انبوه را استودیوی اِرث‌اسکیپ بنگلور طوری طراحی کرده که چشمگیر به نظر برسد و در عین حال نیازی به قطع درختان یا استفاده از بتن و فولاد نداشته باشد.
نتیجه کار خانه‌ای شده که در دو حجم طاقدار جداگانه تقسیم شده که وزن خودشان پشتیبان آن‌هاست و با استفاده از آجر‌های سه‌لایه‌ی سنتی تولیدشده در منطقه محلی ساخته شده است.
استودیوی چندرشته‌ای دیزاین نی دوکان رویکردی پشت و رو به این خانه داشته که نتیجه «بی‌علاقگی کامل» مشتری به ظاهر آن از بیرون بوده است.
این خانه ارگ مانند اطراف مجموعه‌ای از حیاط‌ها ساخته شده که دیوار‌های بتنی آن را محصور کردند و سه حجم برجک مانند از آنها برافراشته شده است.
آسمالای خانه دیگری در این فهرست است که اطراف درختان موجود ساخته شده است. این خانه فرم‌های مواج دارد و از مواد بازیافتی مانند بطری‌های شیشه‌ای در ساخت دیوار داخلی آن استفاده شده است.
شریا پاراسرامپوریا، یکی از بنیانگذاران این استودیوی معماری گفته: «ما مجذوب ایده ساخت یک اقامتگاه به شکل قطعه‌ای از یک مجسمه شدیم تا یک ساختمان محض.»
صفحه‌ای از آجر و سنگ سوراخ‌دار مواج این خانه‌ی ساخت استودیوی معماری پی‌اِم‌اِی مادوشالا را پوشانده است.
ویژگی‌های غیر معمول خانه فقط به نمای آن محدود نمی‌شود. حیاط‌های داخلی در هر یک از چهار گوشه تعبیه شدند، در حالی که یک پلکان تندیسی از بالا به پایین در مرکز پیچ خورده و با گچ آبی پرداخت شده است.
