بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور، گفت: حمایت از تولید، نیروی کار و اشتغال، در حقیقت حمایت از تولید قلمداد می‌شود.
حمیدرضا امام قلی تبار با اشاره به اینکه حمایت از تولید حمایت از نیروی کار و اشتغال است گفت: اثرات مشکلات موجود در مسیر تولید مظلومیت نیروی کار و اشتغال است.
به گزارش ایلنا، وی بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور با اشاره به اینکه نیروی کار در کنار سرمایه و تکنولوژی، یکی از مولفه‌های اساسی فعالیت اقتصادی است گفت: نیروی کار به عنوان یک مکمل توانمند، نقش پُر رنگی در تکمیل این چرخه بازی می‌کند به اعتقاد کارشناسان اقتصادی، حمایت و ارزش گذاری نیروی کار حتی می‌تواند چالش‌های سرمایه و تکنولوژی را پوشش داده و در برخی موارد به توانمند سازی آنها منجر شود.
وی با اشاره به تاکیدات رهبر معظم انقلاب در چند سال اخیر پیرامون حمایت از تولید، ارتقاء معیشت، کاهش تورم افزود: منویات رهبری بیانگر اهمیت نیروی کار است. حمایت از تولید، نیروی کار و اشتغال، در حقیقت حمایت از تولید قلمداد می‌شود، اینکه دولت‌های مختلف از گذشته تاکنون برای تکریم حمایت از تولید، نیروی کار و اشتغال چه عملکردی داشته‌اند؛ نیازمند بیان واقعیت‌هایی است که بهتر است دولت چهاردهم با وسعت دید بیشتر از دولت‌های گذشته اهمیت این بخش را درک کند.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور اظهار داشت: به اعتقاد فعالین بخش تولید بیشترین دغدغه این بخش را در فرمایشات رهبر معظم انقلاب میتوان شنید، اما اینکه مسئولین مربوطه اهمیت موضوع را درک کرده اند یا نه؟ نباید براساس آمارهای غیرمسئولانه و رفع تکلیف مسئولین بلکه باید بصورت میدانی در فضای کسب و کار تولید جستجو کرد.
امام قلی تبار گفت: کاهش در حجم تولید واحدها، وجود چک‌های برگشتی تولیدکنندگان و مشتریان آنها، محدودیت در پرداخت تسهیلات بانک‌ها به تولید، حجم عظیم معوقات در باز پرداخت اقساط بانکی، حقوق پرسنل و بیمه تامین اجتماعی، قطع برق و گاز و سوخت تولیدکنندگان دو روز در هفته در فصول گرما و سرمای سال، تحمیل پرداخت هزینه‌های حقوق و بیمه و هزینه اجاره تولیدکنندگان بابت قطع برق و گاز و گازوئیل، درگیر شدن تولیدکنندگان با وجود دارا بودن چک‌های برگشتی جهت تامین نقدینگی بسمت بازار‌های مالی غیر رسمی با بهره‌های بالا، مباحث مالیاتی و افزایش قیمت مواد اولیه و ده‌ها مشکلات ریز و درشت دیگر تنها خروجی آن مظلومیت تولید و تولیدکننده و افزایش هزینه‌های تولیدکننده و افزایش قیمت‌ها و؛ که اثراث آن مظلومیت نیروی کار و اشتغال کشور است.
وی ادامه داد: از تکریم نیروی کار و سرمایه انسانی تولیدکننده همین بس که با وجود دلایل متغن مبنی بر وجود هزینه متوسط ماهیانه ۳۰ میلیون تومانی برای یک خانوار ۳.۳ نفره، ولی با میانگین حقوق دریافتی یک سوم هزینه خود همچنان هرساله با اجرای سناریوی افزایش حقوق براساس تورم ساختگی دولت‌ها دغدغه حمایت از تولید سرداده و با این استدلال حدود ۷۰ درصد همین حقوق حداقلی دریافتی کارگر را برای تأمین هزینه اجاره حداقلی و ۳۰ درصد دیگر دریافتی را برای آموزش و درمان و مواد غذایی کرده اند. در این اوصاف خرید خانه خرید خودرو، مسافرت و تفریحات و حتی تهیه برنج و گوشت و ... را هم برای همیشه از ذهن کارگر و خانواده‌ی آنها برداشته شده و از سبد معیشت آنان کوچ کرده است.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور گفت: در این شرایط بجز انگشت شمار تولیدکنندگان و پرسنل آنها، مابقی درگیر چالش‌هایی هستند که هر از گاهی دولت‌ها با ظاهری آراسته و آمارهای نه چندان واقعی قصد ساکت کردن افکار عمومی جامعه را داشتند که نتیجه معکوسی را به همراه داشته است.
وی افزود: نیروی کاری که درگیر تأمین حداقل نیاز‌های روزمره خود آن هم به تنهایی جهت زنده ماندن باشد، کاهش آمار تورم ساختگی دولت‌ها چاره درمان نیروی کار نیست. به موزات آن برای این پرسنل راندمان در کار و افزایش بهره وری واژه فراموش شده و گمنامی خواهد بود که هنگام خرید هر سبد کالایی برای خانواده متوسط خود، برخلاف ادعا‌های مسئولین مربوطه فقط با افزایش همیشگی قیمت‌ها مواجهه می‌شود.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور بیان کرد: حال که دولت چهاردهم سکاندار و وارث واقعیت‌های بخش تولید و نیروی کار و به عبارتی شرایط بد اقتصادی کشورمان در فضای کسب و کار است، توصیه دلسوزان تولید و فضای کسب و کار این است که مدیریت، ساختن راه است و طی کردن راه نیست.
وی اظهار داشت: بنابراین انتظار دلسوزان با توجه به گفتمان دولت آقای پزشکیان با رویکردی جدید همگام با دغدغه مقام معظم رهبری چالش‌های این بخش را به کارشناسان میدانی ارجاع نماید تا ضمن مطالعه واقعیت‌های تولید و فضای کسب و کار که بی شک ایده آل نیست با آسیب شناسی عملگرایانه در جهت رفع موانع پیش در سریعترین زمان ممکن اقدام نمایند تا به معنای واقعی کلمه تولید را به جایگاه واقعی و تکریم نیروی کار را برای بازگشت امید به زندگی نهادینه نماید. در غیر اینصورت طی کردن راه و طی کردن مسیر مدیران گذشته و دولت‌های گذشته در آینده‌ای نه چندان دور، صرفاً تکرار قضاوت‌های درست کسانی خواهد بود که نه مسئولان به دغدغه رهبری نسبت به حمایت از تولید تمکین کرده اند و نه برای گفتمان کارشناسی دولت خود ارزشی قائل بودند.
