یکی از مهم‌ترین تغییراتی که در ژانر ترسناک مدرن دیده می‌شود، این است که شوک‌های ناگهانی دیگر تأثیر زیادی روی مخاطب نمی‌گذارند. همچنین، بسیاری از فیلم‌های ترسناک امروزی نشان داده‌اند که برای خلق وحشت نیازی به عناصر فراطبیعی یا هیولا‌های ترسناک نیست.
ژانر ترسناک به عنوان یکی از محبوب‌ترین ژانر‌های سینما، تغییرات شگرفی را پشت سر گذاشته است. امروزه با گسترش رسانه‌های اجتماعی و سرویس‌های پخش آنلاین، نسل جدید به راحتی می‌تواند با آثار کلاسیک این ژانر آشنا شود. به همین خاطر، فیلم‌های ترسناک در میان مخاطبان مدرن محبوبیت زیادی را کسب کرده‌اند.
به گزارش روزیاتو، با این حال، مدتی است که طرفداران ژانر ترسناک از کمبود فیلم‌های ترسناک خوب ناراضی هستند. به همین دلیل است که یکی از فیلم‌های ترسناک موفق سال، یعنی اعجوبه (Oddity)، با وجود کیفیت بالایش به اندازه کافی دیده نشده است. این فیلم ایرلندی با وجود بودجه محدودش توانسته به یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک سال تبدیل شود.
Oddity با پرداختی هوشمندانه و تدریجی، تماشاگر را وارد داستانی دلهره‌آور می‌کند. این فیلم که امتیاز ۹۶ درصد را از منتقدان در سایت نقد فیلم «راتن تومیتوز» دریافت کرده، نه‌تن‌ها توجه منتقدان را به خود جلب کرده، بلکه توانسته روی تماشاگران هم تأثیر خوبی بگذارد.
یکی از ویژگی‌های قابل توجه اعجوبه، حضور بازیگرانی در آن است که عمدتاً خارج از ایرلند و ولز کمتر شناخته شده‌اند.
داستان فیلم درباره یک روانپزشک است که در خانه‌ای بزرگ و قدیمی زندگی می‌کند. پس از قتل همسرش در خانه، خواهر دوقلوی او که یک مدیوم است، وارد ماجرا می‌شود.
داستان فیلم لایه‌لایه پیش می‌رود و راز‌هایی را فاش می‌کند که تماشاگر از ابتدا از آنها بی‌خبر بوده است. Oddity نمونه بارزی از آن دسته از فیلم‌های ترسناکی است که به تدریج حس ترس و دلهره را در بیننده ایجاد می‌کنند.
اعجوبه با رویکرد تدریجی خود، موفق شده مخاطب را حتی پس از پایان فیلم درگیر کند و به فکر فرو ببرد. با اینکه داستان در اول فیلم به آرامی پیش می‌رود، اما این رویکرد به ایجاد تعلیق در فیلم کمک کرده است.
فیلم Oddity می‌تواند بدون افراط در استفاده از جامپ‌اسکیر‌ها و شوک‌های سطحی، حس ترس عمیقی را ایجاد کند. برخلاف بسیاری از فیلم‌های ترسناک مدرن که به شوک‌های ناگهانی و هیجان‌های گذرا تکیه می‌کنند، Oddity با خویشتن‌داری و دقت در نمایش صحنه‌های ترسناک، تأثیر بیشتری روی مخاطب می‌گذارد. صحنه‌های فیلم با اینکه گاهی عجیب و غریب هستند، اما در نهایت با روشن شدن حقیقت منطقی به نظر می‌رسند و مخاطب را غافلگیر می‌کنند.
فیلم با رویکردی آهسته و پیوسته در ابتدا، تعلیقی قوی ایجاد کرده و صحنه‌هایی هوشمندانه دارد که به شکلی خلاقانه باعث اضطراب و دلهره می‌شوند. همین ویژگی‌ها باعث شده که Oddity یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های مستقل جشنواره‌هایی مانند South by Southwest و Fantasia باشد. منتقدان این فیلم را به‌خاطر عدم استفاده از کلیشه‌های ژانر ترسناک و پرهیز از شوک‌های سطحی تحسین کرده‌اند.
شیلا اومالی، منتقد سایت Roger Ebert، در نقد خود از صبر و دقت کارگردان فیلم، دیمین مک کارتی، در خلق حس دلهره و ترس تجلیل کرده است. او Oddity را حتی از اولین فیلم ترسناک مک کارتی، هشدار (Caveat) هم ترسناک‌تر می‌داند و به قدرت کارگردان در ساخت صحنه‌های ترسناک بدون تکیه بر شوک‌های سطحی اشاره کرده است.
با اینکه این فیلم بودجه محدودی داشت و تیم بازیگری‌اش کمتر شناخته‌شده بود، توانست نظر مثبت منتقدان و تماشاگران را به خود جلب کند. در حالی که فیلم‌های ترسناک بزرگ با بازیگران و فرانچایز‌های مشهور همچنان محبوبیت خود را دارند، بسیاری از طرفداران ژانر ترسناک از تکرار مکرر این آثار خسته شده‌اند و به دنبال فیلم‌هایی اصیل‌تر و متفاوت‌تر هستند. به همین دلیل، فیلم‌های ترسناک مستقلی مانند Oddity توانسته‌اند تجربه‌های جدید و جذابی برای مخاطبان به ارمغان بیاورند.
یکی از مهم‌ترین تغییراتی که در ژانر ترسناک مدرن دیده می‌شود، این است که شوک‌های ناگهانی دیگر تأثیر زیادی روی مخاطب نمی‌گذارند. همچنین، بسیاری از فیلم‌های ترسناک امروزی نشان داده‌اند که برای خلق وحشت نیازی به عناصر فراطبیعی یا هیولا‌های ترسناک نیست. ترس‌های روانشناختی و ایجاد حس تعلیق و تنش از طریق فضاسازی مناسب می‌تواند تأثیری عمیق‌تر بر ذهن مخاطب بگذارد و او را درگیر کند؛ این همان تجربه‌ای است که باید هنگام تماشای فیلم‌های ترسناک داشته باشیم.
