زمزمه‌های خداحافظی کلینت ایستوود از حرفه کارگردانی و بازیگری سینما که چند سالی بود به راه افتاده بود، حالا در آستانه اکران فیلم تازه این کارگردان ظاهرا جدی‌تر شده است.
فیلم جدید ایستوود، با بازی نیکلاس هولت در نقش عضوی از هیأت‌منصفه، داستان پدری را دنبال می‌کند که در دادگاهی باید از کسی دفاع کند که ماجرایش بسیار در رسانه‌ها مطرح شده است. پیش‌بینی شده که نمایش «هیأت‌منصفه شماره ۲» در سالن‌های معدودی انجام گیرد.
به گزارش همشهری آنلاین، این در حالی است که فیلم‌های ایستوود معمولا در سالن‌های زیادی به نمایش درمی‌آمد. این کارگردان-بازیگر تمام‌نشدنی هالیوود، با ۷دهه فعالیت حرفه‌ای در بالاترین سطح، چهره منحصربه‌فرد سینماست؛ مردی که از سریال‌های ارزان‌قیمت وسترن وارد زیرگونه جذاب وسترن اسپاگتی شد و با حضور در فیلم‌های سرجو لئونه به شهرت رسید و در سال‌های بعد و با همکاری‌های پرثمر با دان سیگل، به یکی از موفق‌ترین چهره‌های هالیوود مبدل شد. ایستوود از دهه ۱۳۷۰ کارگردانی را تجربه کرد و از دهه ۱۳۸۰ فیلمسازی برایش جدی شد.
جالب اینکه هرچه سن ایستوود بالاتر رفت، فیلم‌های موفق‌تری ساخت و در کهنسالی ۴ بار اسکار گرفت. تا پیش از ۹۰ سالگی، ایستوود صحبت جدی‌ای درباره کناره‌گیری از سینما نمی‌کرد؛ ولی در سال‌های اخیر و به‌خصوص پس از پایان سال‌ها همکاری با کمپانی برادران وارنر، شایعه خداحافظی کهنه‌سوار هالیوود جدی شد و حالا هم که ظاهرا ماجرا تمام شده و یکی از مهم‌ترین سینماگران جهان از این حرفه کناره‌گیری خواهد کرد.
وقتی سرجو لئونه تصمیم به کارگردانی «به‌خاطر یک مشت دلار» (۱۹۶۴) گرفت، سراغ کلینت ایستوود رفت. ظاهرا دستمزدی که لئونه می‌توانسته به ایستوود پرداخت کند تنها ۱۵هزار دلار بود، ولی در نهایت بازیگر جوان سریال‌های تلویزیونی، پذیرفت با دستمزدی اندک نقش مرد بی‌نام را در «به‌خاطر یک مشت دلار» بازی کند و این شروع محبوبیت و موفقیتش در سینما بود.
موفقیت «به خاطر یک مشت دلار» به ۲دنباله دیگر انجامید و لئونه با ایستوود «به خاطر چند دلار بیشتر» (۱۹۶۵) و «خوب، بد، زشت» (۱۹۶۶) را کارگردانی کرد؛ سه‌گانه‌ای که مهم‌ترین فیلم‌های وسترن اسپاگتی نام گرفتند. با این فیلم‌ها و به‌خصوص با فیلم «خوب، بد، زشت» اسطوره مرد بی‌نام شکل گرفت و پرسونای سینمایی ایستوود در دهه۶۰میلادی را رقم زد.
همکاری با سرجو لئونه و دان سیگل زمینه‌ای برای گرایش ایستوود به کارگردانی فراهم کرد. در این میان نقش و سهم دان سیگل بیشتر بود. چنانچه ایستوود در مصاحبه‌ای چنین گفت: «دان سیگل بود که به من گفت: «تو حساسیت و دقت نظر جالب‌توجهی داری و باید کارگردانی را تجربه کنی.»
وقتی فیلمنامه «آهنگ میستی را برایم پخش کن» به دستم رسید رفتم پیش رئیس استودیو و گفتم می‌خواهم در این فیلم بازی کنم. او گفت: «حتما؛ چراکه نه.» بعد گفتم که می‌خواهم آن را کارگردانی هم بکنم که او باز گفت: «حتما؛ چراکه نه.» وقتی خارج می‌شدم با خودم گفتم حتما کار راحتی است! البته بعد از آن مدیر برنامه‌هایم به من گفت که آنها با این موضوع موافقت کرده‌اند، ولی قرار نیست برای کارگردانی فیلم به تو پولی بدهند. اما این موضوع برای من مهم نبود، چون فرصت فوق‌العاده‌ای بود.»
کلینت ایستوود از چهره‌های مورد علاقه آکادمی است و تاکنون برنده ۴ جایزه اسکار شده است. ایستوود نخستین‌بار برای فیلم «نابخشوده» (۱۹۹۲) برنده اسکار بهترین فیلم و کارگردانی شد و ۱۲سال بعد برای «عزیز میلیون دلاری» (۲۰۰۴) همین جوایز را مجددا از آن خود کرد. ایستوود تنها سینماگری است که ۲بار جایزه توامان بهترین فیلم و کارگردانی را برده است.
ایستوود که با شروع هزاره سوم دوران تازه‌ای از فعالیت خلاقانه‌اش را آغاز کرده بود، با ۲فیلم جنگی «نامه‌هایی از ایووجیما» (۲۰۰۶) و «پرچم‌های پدران ما» (۲۰۰۶) مورد تحسین منتقدان قرار گرفت؛ ۲فیلمی که منتقدان آنها را شاهکار‌های ضدجنگ ایستوود نامیده‌اند.
دان سیگل به‌عنوان کارگردانی الهام‌بخش تأثیر زیادی بر ایستوود گذاشت؛ کارگردانی که ایستوود را در قامت هری کالاهان در «هری کثیف» (۱۹۷۱) هدایت کرد؛ یکی از موفق‌ترین و جذاب‌ترین فیلم‌های ایستوود که دنباله‌های بعدی را هم به همراه داشت.
