در این سری از نقاشی‌های باستانی که داخل غاری در «صحرای بزرگ آفریقا» یافت شده‌اند، چند فرد «شناگر» به تصویر کشیده شده‌اند.
نام این غار «غار شناگران» است؛ علت این نامگذاری وجود یک سری نقاشی‌ها روی دیوار غار است که گروهی از افراد را حین شنا کردن به تصویر کشیده‌اند. این غار در صحرای غربی مصر است و نقاشی‌های روی دیواره‌های غار بین ۶۰۰۰ تا ۹۰۰۰ سال پیش کشیده شده‌اند.
به گزارش فرادید، هزاران سال پیش، صحرای بزرگ آفریقا این منظره خشک و شنی که امروز می‌بینیم نبود، بلکه یک چشم‌انداز سبز و خرم بود. در واقع، فلات «جلف کبیر» غنی از ماسه‌سنگ که از جنوب غربی مصر تا جنوب شرقی لیبی امتداد دارد و جایی‌ست که صخره‌نگاره‌ها در آن قرار دارند، شواهد بیشتری در خود دارد که نشان می‌دهد این پهنه زمین، روزگاری پر از آب بوده و همیشه یک بیابان بایر نبوده است.
سال ۱۹۲۶، این منطقه‌ی دورافتاده توسط نقشه‌بردار اروپایی، لازلو آلماسی نقشه‌برداری شد. آلماسی به طور اتفاقی به دو غار کم‌عمق کنار هم برخورد کرد که با صد‌ها نقاشی صخره‌ای از حیوانات و انسان‌ها تزئین شده بودند.
اما یک مجموعه از نقاشی‌ها برای محققان متمایز بود: چند انسان که دست‌ها و پاهایشان را طوری باز کرده بودند که انگار در حال شنا کردن هستند. بسیاری از محققان حدس می‌زنند این نقاشی‌ها نمایی اجمالی از زندگی روزمره قبل از تبدیل شدن منطقه به یک بیابان هستند.
این غارنگاره‌ها وقتی در کتاب مایکل آنداتیا به نام «بیمار انگلیسی» (مَک‌کلِلَند و استوارت، ۱۹۹۲) نام برده شدند، به فرهنگ عامه نیز راه یافتند و بعد‌ها در فیلمی به همین نام در سال ۱۹۹۶ به نمایش درآمدند.
