برخی از کارشناسان معتقدند که یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش نرخ بیکاری در فصول گذشته، راه‌اندازی کسب‌وکار‌های کوچک در بستر فضای مجازی است که با وجود محدودیت‌هایی مانند فیلترینگ توانسته است به کاهش نرخ بیکاری در کشور کمک کند.
بررسی آمار‌های وضعیت کار در تابستان سال جاری، نشان‌دهنده بهبود شاخص‌های اشتغال و نیروی کار است. بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری در تابستان ۷.۵ درصد شد.
به گزارش دنیای اقتصاد، این نرخ بیکاری نسبت به بهار ۰.۲ واحد درصد کمتر شده است. نکته قابل توجه اینکه در تابستان کاهش نرخ بیکاری، همزمان با افزایش نرخ مشارکت و افزایش میزان اشتغال همراه بوده است. نرخ مشارکت در تابستان سال جاری به ۴۱.۷ درصد رسیده که بیشترین میزان در ۴ سال اخیر است.
برای داشتن تصویری بهتر باید اشتغال تابستانی را مورد کنکاش قرار داد. تعداد جمعیت شاغل نیز در تابستان سال‌جاری به ۲۵ میلیون و ۱۲۹ هزار نفر رسیده که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۴۴۳ هزار نفر بیشتر بوده و به بیشترین میزان تاریخی خود رسیده است.
در سال‌های گذشته، کاهش نرخ بیکاری بیش از آنکه متاثر از افزایش اشتغال باشد، به‌دلیل کاهش نرخ مشارکت اقتصادی بود. اما به نظر می‌رسد که این روند در حال تغییر است و میزان مشارکت اقتصادی و جمعیت شاغل در تابستان سال جاری همزمان افزایش یافته است.
روز گذشته آمار‌های جدیدی از وضعیت بازار کار ایران در تابستان امسال منتشر شد که حاکی از بهبود شاخص‌های کلیدی بازار کار است. طبق این گزارش، نرخ مشارکت اقتصادی با رشد ۰.۵ واحد درصدی نسبت به بهار امسال، به ۴۱.۷ درصد افزایش یافته است. همچنین، نرخ بیکاری در تابستان با کاهش ۰.۲ واحد درصدی ثبت شده در بهار، به ۷.۵ درصد رسیده، که نشان از روند مثبت در ایجاد فرصت‌های شغلی دارد. علاوه بر این، نسبت اشتغال با رشد ۰.۵ واحد درصدی به ۳۸.۵ درصد رسیده است.
آمار‌های اشتغال تابستان سال جاری نشان دهنده بهبود کلی در بازار کار ایران است. هرچند که نرخ مشارکت اقتصادی هنوز به سطح دوران پیش از همه‌گیری کرونا نرسیده، این رشد ۰.۵ درصدی گویای افزایش تمایل افراد به بازگشت به بازار کار است. به عبارت دیگر، بخشی از جمعیت که طی دوران همه‌گیری از جست‌وجوی کار منصرف شده بودند، اکنون مجددا وارد بازار شده‌اند.
برخی از کارشناسان معتقدند که یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش نرخ بیکاری در فصول گذشته، راه‌اندازی کسب‌وکار‌های کوچک در بستر فضای مجازی است که با وجود محدودیت‌هایی مانند فیلترینگ توانسته است به کاهش نرخ بیکاری در کشور کمک کند.
در دومین فصل سال‌جاری نرخ مشارکت اقتصادی با افزایش ۰.۵ واحد درصدی نسبت به بهار سال جاری، به ۴۱.۷ درصد رسیده است. نرخ مشارکت اقتصادی به درصدی از جمعیت در سن کار، معمولا افراد بالای ۱۵ سال، اشاره دارد که در بازار کار فعال هستند؛ این افراد یا شاغل هستند یا به دنبال کار می‌گردند. این نرخ شاخصی مهم برای ارزیابی وضعیت بازار کار و فعالیت‌های اقتصادی است.
به طور کلی، اگر نرخ مشارکت اقتصادی بالاتر باشد، نشان‌دهنده آن است که بخش بزرگ‌تری از جمعیت در سن کار در اقتصاد مشارکت دارند؛ بنابراین می‌توان گفت با وجود بهبود نرخ مشارکت اقتصادی در تابستان، مشارکت اقتصادی ۴۱ درصدی در ایران نسبتا پایین محسوب می‌شود. این به معنای آن است که کمتر از نیمی از جمعیت در سن کار در اقتصاد مشارکت دارند. یکی دیگر از نکات قابل‌توجه این است که نرخ مشارکت اقتصادی با وجود روند افزایشی که در فصول گذشته داشته، همچنان به دوران پیش از همه‌گیری ویروس کرونا نرسیده است.
نرخ بیکاری به درصدی از جمعیت فعال اقتصادی اشاره دارد که توانایی و تمایل به کار دارند، اما شغل پیدا نکرده‌اند. در واقع، این شاخص تنها آن دسته از افراد را در بر می‌گیرد که به دنبال کار هستند، نه افرادی که ناامید شده و دیگر جویای کار نیستند.
بر اساس آخرین گزارش منتشر شده از بازار کار ایران، نرخ بیکاری در تابستان سال جاری معادل ۷.۵ درصد بوده است. نرخ بیکاری ۷.۵ درصدی به طور کلی به معنای این است که از هر ۱۰۰ نفر نیروی فعال، حدود ۸ نفر بدون شغل هستند. کاهش نرخ بیکاری می‌تواند معلول دو اتفاق در اقتصاد یک کشور باشد. ابتدا آنکه بازار کار در یک جامعه بهبود یافته و افرادی که تا پیش از این جویای کار بوده‌اند، شغل مورد نظر خود را یافته‌اند.
در حالت دوم، کاهش نرخ بیکاری می‌تواند به دلیل آن باشد که برخی از افرادی که تا پیش از این در جست‌وجوی شغل مورد نظر خود بوده‌اند، از یافتن شغل مورد نظر خود منصرف شده و از جمعیت فعال بازار کار خارج شده‌اند.
با توجه به آنکه مشارکت اقتصادی همچنان به دوران پیش از کرونا بازنگشته، می‌توان گفت یکی از دلایل کاهش نرخ بیکاری، خروج و عدم بازگشت برخی از افراد در بازار کار است. با این‌حال در سال‌های گذشته عواملی مانند سهولت راه‌اندازی کسب‌وکار‌های مختلف در بستر فضای مجازی موجب شده بسیاری از افرادی که تا پیش از این در بازار رسمی کار به دنبال یافتن شغل مورد نظر خود بوده‌اند، کسب‌وکار خود را در فضای مجازی راه بیندازند.
به همین دلیل می‌توان گفت سیاستگذاران اقتصادی می‌توانند با برداشتن موانع از مسیر دسترسی افراد به فضای مجازی بدون پرداخت هزینه‌های گزاف به کاهش نرخ بیکاری در جامعه کمک کنند.
نسبت اشتغال یا نرخ اشتغال به درصدی از جمعیت در سن کار اشاره دارد که در حال حاضر شاغل هستند. این نسبت در تابستان سال جاری با افزایش ۰.۵ واحد درصدی نسبت به فصل بهار به ۳۸.۵ درصد رسیده است. همان‌گونه که نرخ مشارکت اقتصادی ۴۱.۷ درصدی نسبتا پایین است، نسبت اشتغال با نرخ مذکور نیز به صورت کلی پایین محسوب می‌شود.
با این‌حال آنچه در فضای بازار کار ایران می‌تواند امیدوار کننده باشد، این است که نسبت اشتغال نیز همسو با نرخ مشارکت اقتصادی در یک روند صعودی قرار گرفته و امید آن وجود دارد که این روند در فصول بعدی نیز تداوم یابد.
بررسی تحولات بازار کار ایران در تابستان سال جاری نشان می‌دهد که نرخ مشارکت اقتصادی زنان در مقایسه با تابستان سال گذشته هیچ تغییری نکرده است. در حال حاضر نرخ مشارکت اقتصادی زنان ایرانی ۱۴.۶ درصد است. بررسی مشارکت اقتصادی زنان در منطقه نشان می‌دهد که ایران یکی از کشور‌هایی است که پایین‌ترین نرخ مشارکت اقتصادی را دارد. اما یکی از نکات مثبت این است که با وجود ثابت ماندن نرخ مشارکت اقتصادی زنان در ایران، نرخ بیکاری در مقایسه با تابستان سال گذشته کاهش و نسبت اشتغال افزایش یافته است.
در تابستان سال‌جاری، نرخ بیکاری زنان با کاهش ۱.۲ واحد درصدی نسبت به تابستان سال گذشته، به ۱۴.۲ درصد رسیده است. نسبت اشتغال نیز با افزایش ۰.۲ واحد درصدی نسبت به تابستان سال گذشته، به ۱۲.۵ درصد رسیده است.
با این‌حال بسیاری از کارشناسان معتقدند بازار کار زنان در ایران همچنان قابل قبول نیست و سیاستگذاران باید با اقدام در زمینه مهار تورم و ایجاد ثبات اقتصادی، زمینه‌های لازم را برای بهبود اشتغال زنان در کشور فراهم کنند.
