سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه در واکنش به تاکید تندروها برای ساخت بمب اتم می‌گوید: کسانی که مشی افراطی را در پیش می‌گیرند و معروف به تندرو هستند، خواسته یا ناخواسته به منافع ملی ضربه وارد می‌کنند.
دیپلماسی هماهنگ دولت و پارلمان، نکته‌ای است که رامین مهمانپرست، سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه درباره سفرهای روسای قوای مجریه و مقننه و همچنین وزیر امور خارجه به کشورهای منطقه طی هفته های اخیر، بیان می‌کند.
به گزارش خبرآنلاین، او در گفتگویی به این نکته اشاره می‌کند که این هماهنگی میان قوا کم سابقه است و بهتر است از ابزارهای دیگر هم در دیپلماسی استفاده شود.
در نظر نگرفتن منافع ملی هم نکته‌ای است که مهانپرست درباره اصرار تندروها بر ساخت بمب اتمی مطرح می‌کند و می‌گوید تندروها مدافع این اقدام هستند. او همچنین به آنها توصیه می‌کند که جلوتر و عقب‌تر از رهبری حرکت نکنند چراکه تبعیت از رهبری اصل ولایتمداری است.
در ادامه گفتگو با رامین مهانپرست، سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه را می‌خوانید:
آقای مهمانپرست! همزمان با افزایش تنش‌ها میان اسرائیل با ایران و حزب الله، شاهد سفر مقامات دولتی و مجلس به لبنان بودیم، فکر می‌کنید تا چه اندازه ضرورت دارد که دیپلماسی پارلمانی با دیپلماسی دولت همراه و در یک راستا باشد؟
یکی از ابزارهایی که در دنیای سیاست از آن بسیار استفاده می‌شود، ابزار دیپلماسی عمومی است. دیپلماسی عمومی به معنای به کارگیری همه ظرفیت‌های غیردولتی برای رسیدن به آن هدفی است که دیپلماسی رسمی ما آن را دنبال می‌کند. یکی از این ظرفیت‌ها دیپلماسی پارلمانی است، به هر صورت نمایندگان مجلس، نمایندگان ملت هستند و افکار عمومی را نمایندگی می‌کنند.
وقتی که نمایندگان یک ملت برای رسیدن به یک نقطه نظر مشترک با سایر کشورها فعال می‌شود و همه ظرفیت خودش را به کار می‌گیرد، این می‌تواند زمینه‌ساز خوبی در این جهت باشد که سیاست‌های رسمی و دولتی ما هم تقویت شوند و راحت‌تر به نتیجه برسند.
متاسفانه شاید ما قبلا کمتر شاهد استفاده از ظرفیت‌های بالای پارلمانی خود در بحث سیاست خارجه بودیم. بنابراین اینکه در چنین مقطع حساسی سفر رئیس مجلس شروع می‌شود و سعی می‌کند موضوع مهم منطقه را در دستور کار خودش قرار دهد، حرکت بسیار مثبتی است و نویدبخش این است که ما شاهد فعال‌تر شدن دیپلماسی پارلمانی باشیم و قطعا هماهنگی دیپلماسی پارلمانی با دیپلماسی رسمی می‌تواند برنامه‌هایی که برای کشور مفید است و منافع ملی ما را تامین می‌کند، را تکمیل کند.
با توجه به نکاتی که درباره فایده هماهنگی دولت و مجلس در بحث دیپلماسی مطرح کردید، به نظر شما در این زمینه آن هماهنگی لازم میان پزشکیان و قالیباف وجود دارد؟
به نظر می‌رسد یکی از نقاط درخشانی که در تاریخ روابط خارجی ما، آن هم در شرایط حساس و تعیین‌کننده در حال وقوع است، همین اقدامات فعلی مسئولین است. وقتی رژیم صهیونیستی جنایات خودش را به صورت کاملاً صریح و علنی با پشتوانه کشورهای غربی و آمریکا دنبال می‌کند و تهدید می‌کند و احساس می‌کند که هیچ مانعی پیش‌رو ندارد، ما شاهد اتفاقات بسیار قابل توجهی در کشور بودیم و توانستیم همه نقشه‌های رژیم صهیونیستی را عملاً بر باد بدهیم.
چنانچه شخص رهبری به عنوان ستون و خیمه اصلی انقلاب و نظام با سخنان، روحیه جبهه مقاومت را تقویت کرد و با حضور خودشان در نماز جمعه که محل تهدید دشمنان بود و منجر به تجمع میلیونی شد، شروع مقابله کاملاً هوشمند با تهدیدات و جنگ روانی دشمنان بود.
در همین مقطع شاهد بودیم که هم وزیر امور خارجه در سفری که به لبنان و سوریه داشت، سفری که خود رییس جمهور به قطر داشت و بعد هم که رییس قوه مقننه به لبنان و ژنو سفر کرد، همه این موارد نشان‌دهنده این است که هماهنگی در بالاترین سطح در حال شکل‌گیری است و تقسیم کار خوبی هم در بُعد رسمی روابط خارجی صورت گرفته، کما اینکه وزیر امور خارجه مواضع را منتقل می‌کند و در مورد توطئه‌های رژیم صهیونیستی تاکیدات، توصیه‌ها و هشدارهای لازم را به کشورهای مختلف منتقل می‌کند.
از آن طرف خود رییس جمهور برای توسعه روابط با همسایگان و ملاحظاتی که همه باید برای حفظ ثبات و امنیت منطقه، داشته باشند، به کشورهای مختلف سفر می‌کند و از طرف دیگر ظرفیت دیپلماسی پارلمانی است که نمایندگان یک ملت به عنوان یک قدرت در کشور هستند، آنها هم سعی می‌کنند این مطالب را به همتایان خودشان منتقل کنند.
در مجموع به نظر می‌رسد این هماهنگی خیلی خوب در حال شکل‌گیری است، همه جانبه است و می‌شود ابزارهای دیگری نظیر بحث دیپلماسی فرهنگی هم در کنار این به کار گرفت. مجموعه این اقدامات می‌تواند باعث اقتدار شود و نقطه قوت سیاست خارجه ما شود.
در حالی که شاهد هماهنگی سران قوای مجریه و مقننه در بحث دیپلماسی عمومی هستیم، از آن طرف برخی از نمایندگان خواستار تغییر دکترین هسته‌ای و در نتیجه ساخت بمب اتم شدند، این قبیل اقدامات تا چه اندازه می‌تواند فضای بین الملل را بر علیه ایران کند؟
کسانی که مشی افراطی را در پیش می‌گیرند و معروف به تندرو هستند، خواسته یا ناخواسته به منافع ملی ضربه وارد می‌کنند چراکه در بخش منافع ملی ما باید حتماً همه جوانب را سنجیده دنبال کنیم و نباید دچار احساسات و شوری که خالی از یک درک واقعی است، تصمیم بگیریم و اقداماتی انجام بدهیم که می‌توان تبعات منفی برای ما داشته باشد و یا حتی تصور اینکه ما با فشار فضایی را ایجاد کنیم که مسئولین عالی رتبه مجبور به تصمیم‌گیری شوند، هیچ کدام از این موارد در راستای منافع ملی نیست و افرادی که این کار را انجام می‌دهند یا از روی غفلت و ندانستن شرایط این کارها را پیگیری می‌کنند و یا اینکه علی‌رغم همه توضیحاتی که داده می‌شود، باز هم اصرار داشته باشند آدم شک می‌کند به اینکه چه اصراری دارند که به منافع ملی لطمه وارد کنند.
من فکر می‌کنم جمله‌ای که رهبری در نماز جمعه نصر اعلام کردند، فوق‌العاده مهم و مخاطبان اصلی آن همین جریان تند داخلی هستند. ایشان فرمودند در پاسخ و اقدامی که باید انجام بدهیم، نه تعلل و کوتاهی می‌کنیم و نه شتابزده عمل می‌کنیم.
اینکه شتابزده عمل نخواهیم کرد، مفهوم خیلی بلندی دارد ما باید کاملا حساب شده اقدام کنیم چراکه قضیه شبیه یک بازی شطرنج فوق‌العاده حساسی است، حرکت‌ها و حرف زدن‌ها باید کاملاً سنجیده باشند، مواضعی که دنبال می‌شوند، باید کاملاً هماهنگ و برنامه‌ریزی شده باشد، کسانی که خارج از این قاعده رفتار می‌کنند و یا تلاش دارند که فضایی را برای یک موضع نسنجیده آماده کنند. اینها در حال طی کردن مسیر اشتباهی هستند.
با توجه به اینکه رهبری فتوایی مبنی بر حرام بودن بمب اتمی دارند، این تاکید تندروها بر ساخت بمب هسته‌ای به معنای عبور آنها از رهبری است؟
خدا می‌داند چه نیتی دارند اما کسانی که مدعی تبعیت از ولایت هستند و ولایت‌پذیری را سرلوحه کار خودشان اعلام می‌کنند، باید توجه داشته باشند که تبعیت از رهبری به این معنی است که کسی از رهبری عقب نیافتد و یا اینکه جلوتر از رهبری حرکت نکند، هر دوی این موارد خلاف هستند و نشان‌دهنده این است که تقیدی به ولایت وجود ندارد و یا بسیار ضعیف است.
حتما همه دوستان و علاقمندان به کشور باید مطمئن باشند که دلسوزترین فرد به حال کشور و مردم رهبری هستند که بسیار با درک و اقتدار و با تسلط همه مسائل را زیرنظر دارد و در مورد هر اقدامی که لازم اشد، ایشان تصمیم می‌گیرند. کسانی که سعی می‌کنند از رهبری جلوتر حرکت کنند و یا کسانی که عقب می‌افتند و فاصله می‌گیرند، هر دو این گروه در جهت خلاف منافع ملی حرکت می‌کنند.
