بیماری تیروئید چشمی یک اختلال سیستم ایمنی است؛ سیستم ایمنی در افراد مبتلا به این بیماری به درستی عمل نمی کند و منجر به التهاب می شود و باعث می شود عضلات و بافت اطراف چشم شما پف کند.
بیماری تیروئید چشمی یک اختلال سیستم ایمنی است؛ سیستم ایمنی در افراد مبتلا به این بیماری به درستی عمل نمی کند و منجر به التهاب می شود و باعث می شود عضلات و بافت اطراف چشم شما پف کند.
به نقل از وب ام دی، بیماری تیروئید چشمی یک اختلال سیستم ایمنی است؛ سیستم ایمنی در افراد مبتلا به این بیماری به درستی عمل نمی کند و منجر به التهاب می شود و باعث می شود عضلات و بافت اطراف چشم شما پف کند.
بیماری تیروئید چشمی می تواند علائم زیادی ایجاد کند. برخی خفیف هستند در حالی که برخی دیگر جدی تر هستند. اغلب، چشمان شما احساس خشکی می کنند. ممکن است تورمی داشته باشید که روی دید شما تأثیر می گذارد. نادر است، اما ممکن است بینایی خود را نیز از دست بدهید.
درمان هایی وجود دارد که می تواند علائم شما را کاهش داده و از بینایی شما محافظت کند. ممکن است ببیماری تیروئید چشمی را به نام افتالموپاتی گریوز، اربیتوپاتی گریوز یا بیماری چشم گریوز شنیده باشید، اما این اصطلاحات دیگر استفاده نمی شوند.
سیستم ایمنی شما از شما در برابر میکروب ها و سایر مواردی که می توانند شما را بیمار کنند محافظت می کند. در بیماری تیروئید چشمی، بدن شما بافت خود را در داخل و اطراف چشم شما با یک مهاجم خارجی اشتباه می گیرد. سپس سیستم ایمنی بدن شما سلول هایی به نام آنتی بادی ها را می فرستد که به چربی، ماهیچه و سایر بافت های داخل و اطراف چشم شما حمله می کنند.
کارشناسان نمی توانند به طور قطعی بگویند چه چیزی باعث این پاسخ ایمنی در برخی افراد می شود. با این حال محققان هنوز در حال مطالعه همه علل هستند.
این عارضه اغلب در افرادی با هورمون تیروئید بیش از حد یا پرکاری تیروئید اتفاق می افتد. اگر تیروئید کم کاری داشته باشید، به ندرت ممکن است این وضعیت اتفاق بیفتد. همچنین به ندرت، اگر سطح تیروئید طبیعی دارید، ممکن است به آن مبتلا شوید.
بیماری گریوز یک اختلال سیستم ایمنی است که باعث می شود بدن به غده تیروئید حمله کند. این حمله بدن شما را تحریک می کند تا هورمون تیروئید اضافی بسازد.
بیماری گریوز باعث ببیماری تیروئید چشمی نمی شود اما این دو حالت تقریباً در یک زمان ظاهر می شوند. این اختلالات ممکن است با هم به وجود بیایند زیرا بافت اطراف چشم شما ممکن است پروتئین هایی شبیه به نوع غده تیروئید شما داشته باشد. اگر به بیماری گریوز مبتلا هستید، برخی عوامل خطر دیگر ممکن است شانس ابتلا به بیماری چشم تیروئید را افزایش دهند، مانند:
سیگار کشیدن
جنسیت زن
عوامل ژنتیکی خاص
شما تحت درمان با ید هستید
این وضعیت می تواند باعث برآمدگی چشمان شما شود و این به این دلیل است که بیشتر بر مدار ناحیه ای در جمجمه که کره چشم شما در آن قرار دارد، تأثیر می گذارد. سلول های ایمنی می توانند باعث التهاب شوند که باعث گسترش عضلات، چربی و سایر بافت های این ناحیه می شود.
اگر تورم زیاد باشد، ممکن است نتوانید چشمان خود را تا آخر ببندید.
همچنین ممکن است علائم دیگری داشته باشید مانند:
قرمزی در سفیدی چشمان شما
سوزش، انگار کثیفی در چشم شما وجود دارد
درد و فشار
چشم های خشک یا آبریزش
دوبینی
حساسیت به نور
معمولاً هیچ کاری نمی توانید انجام دهید تا از بروز بیماری چشم تیروئید جلوگیری کنید.
اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد پرتودرمانی با ید رادیواکتیو، درمانی برای پرکاری تیروئید، می تواند بیماری چشم را بدتر کند. اگر به این بیماری چشمی مبتلا هستید و به این نوع درمان نیاز دارید، ممکن است پزشک به شما یک استروئید به نام پردنیزون نیز بدهد که می تواند به کنترل بیماری کمک کند.
این بیماری در هر فردی متفاوت عمل می کند. ممکن است التهابی داشته باشید که از 6 ماه تا 2 سال طول بکشد. حتی پس از کاهش تورم ممکن است اثرات ماندگاری روی چشمان شما داشته باشد.
علائم شما ممکن است خود به خود از بین برود اما پزشک شما می‌تواند دارویی مانند استروئیدها را به شما بدهد یا روش‌های خانگی را برای کمک به کاهش تورم و تسکین چشم‌ها پیشنهاد کند. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. درمان ببیماری تیروئید چشمی با درمان بیماری گریوز متفاوت است. مشکلات چشمی شما حتی ممکن است بعد از درمان تیروئید خود را نشان دهند.
برای بهترین نتایج، باید با تیمی از پزشکان کار کنید، مانند:
یک پزشک مراقبت های اولیه
یک متخصص مراقبت از چشم (چشم پزشک یا اپتومتریست)
پزشک معالج اختلالات سیستم هورمونی (متخصص غدد درون ریز)
مشاور سلامت روان
اکثر افراد فقط علائم خفیف دارند اما حدود 3 تا 5 درصد از مبتلایان به بیماری چشم تیروئید مشکلات جدی دارند که می تواند شامل از دست دادن بینایی باشد.
