این نوع افراد که یک چهارم بزرگسالان را تشکیل میدهد در محیط کاری استرس بیشتری را تجربه میکنند.
فرارو- استرس در حین کار اجتناب ناپذیر است، اما یک مطالعه جدید نشان میدهد ۲۶ درصد از جمعیت بزرگسال مستعد استرس بیشتری در محیط کار هستند.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک پست، محققان دانشگاه اوزاکا دریافتند افرادی با ویژگی شخصیتی حساسیت پردازشی حسی بیشتر در معرض استرس هستند و بیشتر از همکاران خود درگیر استرس محیط کار میشوند. این موضوع حتی در مورد افرادی که دیدیگاه خوشبین یا بدبینی دارند نیز صادق است. حساسیت پردازش حسی، به این معنی که این افراد هم حساسیت عاطفی بالاتری دارند و هم واکنش پذیری بالاتری نسبت به محرکهای داخلی و خارجی مانند درد، نور و صدا دارند.
ایلین آرون، روانشانسی که این اصطلاح را ابداع کرد، توضیح داده است که این افراد اغلب توسط محرکهای حسی به شدت تحت تاثیر قرار میگیرند. نورهای روشن، بوهای قوی، پارچههایی با بافت درشت، یا صدای آژیر میتواند بر این افراد تأثیر بگذارد. این افراد همچنین نسبت درد بسیار حساس هستند؛ با صداهای بلند احساس ناراحتی میکنند و به راحتی شوکه میشوند. افرادی که ویژگی شخصیتی حساسیت پردازشی حسی دارند معمولاً از اخبار خشونت آمیز یا ناراحت کننده اجتناب میکنند، زیرا خلق و خوی آنها سریعتر از دیگران تحت تأثیر قرار میگیرند. آنها علاقه زیادی به هنر، ادبیات و موسیقی دارند و بهتر از دیگران زیبایی آن را درک میکنند.
بر طبق یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله ژاپنی روانشناسی کاربردی، این ویژگیها میتواند محیط کار را به محیطی پر استرس برای آنها تبدیل کند. محققان این پژوهش با تجزیه و تحلیل پاسخهای ۲۷۰ کارگر ژاپنی به ارتباطی میان حساسیت پردازشی حسی و تأثیر بیشتر استرس پی بردند. این ویژگی همچنین با ویژگی همچنین با احساس بیگانگی نسبت به جامعه مرتبط است.
توموهیرو آیوکو، سرپرست این تیم پژوهشی، گفت: «مطالعات ما نشان داده است افرادی با حساسیت پردازشی حسی در محل کار بیشتر دچار استرس میشوند و تقریباً ۲۶ درصد از بزرگسالان شاغل را میتوان به عنوان افرادی با حساسیت پردازشی حسی طبقه بندی کرد. یافته ما بسیار مهم و تعجب آور است، زیرا نشان میدهد بخش قابل توجهی از نیروی کار ممکن است سطوح بالاتری از استرس را تجربه کنند.»
با این حال یک جنبه مثبت وجود دارد: محققان همچنین دریافتند که حساسیت پردازشی حسی با داشتن همدلی بیشتر مرتبط است. آیشیرو واتامورا، نویسنده ارشد این مقاله افزود: «یافتههای ما نشان میدهد کسانی که حسایت پردازشی حسی دارند بیشتر مستعد استرس هستند، اما سطوح بالای همدلی آنها برای سازمانها ارزمشند است؛ به ویژه در نقشهایی که نیاز به مهارتهای بین فردی قوی دارند». با درک ویژگیهای منحصربهفرد افراد با ویژگی حساسیت پردازشی حسی، سازمانهای صنعتی میتوانند محیطهای سالمتر و حمایتکنندهتری ایجاد کنند. این کار میتواند سلامت روانی کارکنان و رفاه کلی محل کار را بهبود بخشد.