هند می‌خواهد ناوگان قابل توجه Su-۳۰MKI خود را برای سال‌های آینده حفظ کند، اما لزوما نمی‌خواهد Su-۳۰های جدیدی بخرد. در سال‌های اخیر، هند بر تولید داخلی (مانند جنگنده سبک وزن Tejas) تمرکز کرده و جت‌های رافال فرانسوی را خریداری کرده است.
لاکهید مارتین جنگنده F-21، نسخه ای از F-16 Fighting Falcon را به طور خاص برای نیروی هوایی هند طراحی کرده است.
به گزارش روزیاتو، هند می خواهد ناوگان قابل توجه Su-30MKI خود را برای سال های آینده حفظ کند، اما لزوما نمی خواهد Su-30 های جدیدی بخرد. در سال های اخیر، هند بر تولید داخلی (مانند جنگنده سبک وزن Tejas) تمرکز کرده و جت های رافال فرانسوی را خریداری کرده است.
اما در حال حاضر، این کشور برای طراحی و ساخت جت های جنگنده چند منظوره پیشرفته بومی خود، به تنهایی تلاش می کند. بنابراین، در حالی که هند یک قدرت بزرگ در حال ظهور است، هنوز به شدت به واردات وابسته است و لاکهید امیدوار است هند به خرید F-21 علاقه مند شود.
طبق ویدیوی لاکهید از F-21 ، این جنگنده نسبت به جت های جنگنده F-16 که در حال حاضر در حال تولید هستند، بروز رسانی های زیادی دارد. F-21 دارای ۴۰ درصد توان حمل تسلیحات هوا به هوای بیشتر، برد بیشتر و قدرت پرسه زنی بادوام طولانی تر خواهد بود. اف-۲۱ تنها جنگنده ای خواهد بود که قادر به انجام شیوه سوختگیری کاوشگر/سبد و بوم است و با جدیدترین سنسورها و آویونیک ماموریت پیکربندی می شود. در کل از F-16 امکان بقای بیشتری خواهد داشت.
بهبودهای F-21 نسبت به F-16:
۱۲,۰۰۰ ساعت پرواز (همانند بلوک ۷۰)
قابلیت حمل ۴۰ درصد تسلیحات هوا به هوای بیشتر
افزایش برد و دوره های پرسه زنی
امکان سوختگیری هوایی کاوشگر/سبد و بوم
جدیدترین سنسورها و آویونیک ماموریت
F-21 دارای ویژگی های اثبات شده F-16 و فناوری های نوظهور لاکهید است. این جت به طور ویژه برای پاسخگویی به نیازهای نیروی هوایی هند، ترکیب برخی از قابلیت های پنهانکاری و ارائه ۳۰ درصد هزینه های چرخه زندگی کمتر نسبت به همتایان دو موتوره اش طراحی شده است.
F-21 یک F-16 Block 70 دوپینگ کرده با مقداری دی ان ای جنگنده های F-22 و F-35 خواهد بود. F-16 Block 70/72 همچنان در حال تولید است (فقط برای صادرات)، و خط مونتاژ آن احتمالا حداقل تا پایان دهه کنونی به کار خود ادامه خواهد داد. لاکهید تخمین می زند که تقاضا برای حدود ۳۰۰ فروند F-16 دیگر وجود داشته باشد.
لاکهید مارتین تصریح می کند که F-21 «به طور خاص برای نیروی هوایی هند پیکربندی شده است» و هند قادر خواهد بود خود آنها را بسازد (چیزی که برای تلاش های هند برای گسترش بخش دفاعی خود بسیار جذاب است).
« F-21 فرصت‌های بی‌نظیری را برای شرکت‌های هندی در همه اندازه‌ها، از جمله شرکت‌های کوچک، کوچک و متوسط (MSME) و تامین‌کنندگان در سرتاسر هند فراهم می‌کند تا روابط تجاری جدیدی با لاکهید مارتین و دیگر رهبران این صنعت در ایالات متحده و سراسر جهان برقرار کنند. » – لاکهید مارتین
اگر هند این جت را بخرد، لاکهید مارتین و غول هندی Tata آن را با هم خواهند ساخت (لاکهید بارها در وب‌سایت خود تاکید کرده که این جت در هند ساخته خواهد شد).
کمپانی Tata تصریح کرده است که “F-21 Block 70 به طور ایده آل برای پاسخگویی به نیازهای جنگنده های تک موتوره نیروی هوایی هند مناسب است و این همکاری بی بدیل صنعت ایالات متحده و هند به طور مستقیم از ابتکار هند برای توسعه ظرفیت تولید هوافضا و دفاع خصوصی در هند حمایت می کند.» با این حال، مشخص نیست که آیا واقعاً میل و اقدام هایی در دهلی برای خرید این جت وجود دارد یا خیر.
در حالی که هند در حال مذاکره با ایالات متحده برای ساخت C-130J Super Hercules India تحت لیسانس است، این کشور در حال مذاکره با روسیه برای از سرگیری تولید داخلی Su-30 برای صادرات نیز هست (تا حدی برای کمک به روسیه برای دور زدن تحریم های ایالات متحده). هند اکثر Su-30 های خود را تحت لیسانس و در هند ساخته است.
نیروی هوایی هند یک مورد خاص است. هند یک قدرت بزرگ یا در حال ظهور است و در حال حاضر بزرگترین جمعیت جهان را دارد. این کشور به آینده امیدوار است، جایی که می تواند به تنهایی یک ابرقدرت بزرگ باشد. هند یکی از اعضای جنبش غیر متعهد نیز هست، به این معنی که هرگز جهت گیری ژئوپلیتیکی نداشته و برنامه‌ای برای سوگیری در این عرصه نیز ندارد. در حالی که هند ممکن است رقبایی (چین و پاکستان) داشته باشد، اما دوستان واقعی نیز ندارد – یا حداقل دوستانی به معنای متحدان.
نیازهای هند با بسیاری از کشورها متفاوت است – این کشور نیازهای متفاوتی نسبت به کشورهای سطح متوسط مانند مصر و ویتنام دارد. اما در عین حال، این کشور یک اقتصاد در حال توسعه است که باید بودجه خود را افزایش دهد.
| جت های جنگنده موجود در نیروی هوایی فرانسه | تعداد فروندهای در سرویس (به ادعای FlightGlobal) |
| SEPECAT Jaguar M/S | ۱۳۰ فروند |
| MiG-21 | ۱۲۷ فروند (قرار است بازنشسته شوند) |
| MiG-29 | ۶۵ فروند (بیش از ۱۰ فروند برای آموزش) |
| Mirage 2000H/I | ۴۴ فروند (بیش از ۱۱ فروند برای آموزش) |
| Rafale DH/EH | ۳۶ فروند |
| Su-30 | ۲۶۶ فروند (۱۲ فروند برای جایگزینی سفارش داده شده است) |
| Tejas | ۱۲ فروند (تعداد بیشتری سفارش داده شده) |
هند از دیرباز روابط خوبی با اتحاد جماهیر شوروی و پس از آن روسیه داشته است. در حالی که هند مدت هاست تلاش کرده تا اطمینان حاصل کند که به هیچ یک از تامین کنندگان جهانی چندان وابسته نباشد، عمده تجهیزات نظامی این کشور از اتحاد جماهیر شوروی/روسیه تامین می شود و Su-30 ستون فقرات نیروی هوایی هند را تشکیل می دهد. هند همچنین خواهان دریافت جت های پیشرفته به عنوان یک قدرت بزرگ است (در نهایت، این کشور تمرکز زیادی بر روی مقابله با چین دارد).
اما در حال حاضر، به نظر می رسد که هندی ها احتمالاً تا حدودی به دلیل تحریم های ایالات متحده و نیاز به تنوع بخشیدن به تامین کنندگان جنگنده های خود، از روسیه خرید نخواهند کرد. اما اگر جت های روسی نه، پس چه کشوری؟ این رویکرد بیشتر اروپا و ایالات متحده را برای هند باقی می گذارد (خرید جت های چینی ۱۰۰ درصد خارج از تصور و برنامه هندی هاست).
در حالی که هند احتمالاً دوست دارد F-35 را دریافت کند، به دلایل متعددی احتمال کمی وجود دارد که ایالات متحده به فروش این جت با ارزش به هند فکر کند. به عنوان مثال، خرید S-400 SAM از روسیه (و هند هم این سیستم را در اختیار دارد)، باعث اخراج ترکیه از برنامه اف-۳۵ شد.
همچنین هند ممکن است به دنبال جت جنگنده ای باشد که توانایی بیشتری نسبت به F-16 قدیمی (حتی در نسخه Block 70/72) داشته باشد اما قادر به خرید یک جنگنده نسل پنجم نیز نیست. به نظر می رسد لاکهید فکر می کند که یک مصالحه و انتخاب گزینه ای بینابینی ممکن است برای هند کارساز باشد.
