رسانه آمریکایی نوشت که به‌رغم قصد واشنگتن برای محدود و تضعیف کردن نیروی هوایی ایران، این کشور توانست به‌طور موفقیت‌آمیزی با مهندسی معکوس، جنگنده‌های اف ـ ۱۴ تامکت را متناسب با نیازهای عصر جدید هوانوردی بهبود ببخشد.
رسانه آمریکایی در یادداشتی درباره استفاده ایران از جنگنده‌های «گرومن اف-۱۴ تامکت» ساخت شرکت گرومن این کشور نوشته، ناوگان تامکتهایی که هنوز تهران آنها را به پرواز درمی‌آورد، طی چند دهه برای کارآیی داشتن در عصر جدید هوانوردی تغییر و تحول یافته‌اند.
به گزارش ایسنا به نقل از نشنال‌اینترست، در این یادداشت آمده است: «اف-۱۴ تامکت» بیش از پنج دهه پیش، برای اولین بار به کار گرفته شد. در حالی که این جنگنده‌ها با هواپیما‌های جدیدتر نسل بعدی آن در آمریکا جایگزین شده‌اند، هنوز در ایران به کار گرفته می‌شوند.
رساه آمریکایی نوشته تهران که اصلی‌ترین دشمن آمریکاست، این جنگنده‌ها را اوایل انقلاب اسلامی و پیش از سقوط شاه ایران وارد کرده بود. ناوگان تامکتهایی که هنوز از سوی تهران به پرواز در می‌آیند، طی چند سال تغییر و تحول یافته‌اند تا مناسب استفاده در عصر جدید هوانوردی باشند.
طبق این گزارش، تام‌کت‌ها محصول جانبی برنامه «جنگنده تاکتیکی آزمایشی نیروی دریایی آمریکا» در سال ۱۹۵۰ بود. طبق این دستورالعمل، نیروی دریایی و هوایی آمریکا ماموریت داشتند از وسیله واحدی برای رسیدن به اهداف تعیین‌شده در ماموریت‌های هر ۲ نیرو استفاده کنند.
به عبارت دیگر، این وسیله جدید باید به عنوان یک جنگنده بمب‌افکن و رهگیر عمل می‌کرد. کارخانه صنایع دفاعی «نورث‌روپ گرومن» در نهایت، برای تولید این محصول قرارداد بست که نمونه اولیه آن هواپیمای اف-۱۴ بود که تبدیل به جنگنده‌ای هوا به هوا شد که قابلیت پرواز با سرعتی بیش از ۲.۲ ماخ را داشت.
در ادامه این مطلب آمده است: تام‌کت‌ها قرار بود مرگ‌بار باشند. هر یک از این جنگنده‌ها به آتشبار «ام-۶۱ای-۱» شرکت جنرال الکتریک مجهز بود که گلوله‌های ۲۰ میلی‌متری شلیک می‌کرد. این جنگنده همچنین به هشت جایگاه حمل تسلیحات و مهمات، از حمله موشک‌های کوتاه‌بر، میان‌برد و دوربرد هوا به هوای «ای‌آی‌ام-۹»، «ای‌آی‌ام-۵۴» و «ای‌آی‌ام-۷» مجهز بود.
علاوه بر این این اف-۱۴ تامکت قادر به حمله مهمات هوا به زمین مانند بمب‌های خوشه‌ای «سی‌بی‌یو» و بمب‌های «راک‌آی» است.
این نشریه نوشت: تامکت به دلیل برخورداری از توانمندی‌های برجسته و حرفه‌ای، فورا، به جنگنده‌ای مطلوب تبدل شد. این جنگنده، به‌ویژه، برای خلبان‌های ایرانی ایده‌آل محسوب می‌شد، چراکه به طور موثری عملکرد جنگنده‌های «میگ-۲۵ فاکس‌بت» متعلق به دوره اتحادیه جماهیر شوروی را به چالش می‌کشید که طی دهه ۷۰ میلادی برفراز ایران به پرواز در می‌آمدند.
سپس، «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور وقت آمریکا که در دوران ریاست‌جمهوری خود به دنبال متحدانی در منطقه آسیا بود، در نهایت، ترجیح داد که ۷۹ جنگنده تامکت را به ایران در غرب آسیا بفروشد.
این نشریه پایان این مطلب با اشاره به توانمندی‌های دفاعی ایران برای بهره‌گیری از این جنگنده‌های متناسب با چالش‌ها و نیازهای روز هوانوردی و رزمی نوشت: از سقوط حکومت پهلوی در ایران، آمریکا به دنبال محدود کردن ناوگان هوایی جمهوری اسلامی ایران بود. طی چند سال، ایران به طور موفقیت‌آمیزی توانست موانع ایجاد شده توسط واشنگتن را با مهندسی معکوس قطعات این جنگنده‌ها از طریق تهیه این قطعات، دور بزند.
