داریوش بزرگ در دوران حکومت خود، شبکه‌ای گسترده از راه‌ها و ایستگاه‌های پستی به نام چاپارخانه را در امپراتوری هخامنشی ایجاد کرد که به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین سامانه‌های ارتباطی در آن زمان شناخته می‌شد.
سردیس داریوش بزرگ، پادشاه هخامنشی، در یکی از برجسته‌ترین ساختمان‌های تاریخی برلین، یعنی ساختمان پست این شهر، خودنمایی می‌کند.
به گزارش عصرایران، این سردیس نه تنها به عنوان یک اثر هنری، بلکه به عنوان نمادی از اهمیت تاریخی ارتباطات و تأثیر عمیق تمدن ایران بر جهان شناخته می‌شود.
نصب سردیس داریوش بزرگ در ساختمان پست برلین دلایل مهمی دارد:
بنیانگذار سامانه پستی جهان: داریوش بزرگ در دوران حکومت خود، شبکه‌ای گسترده از راه‌ها و ایستگاه‌های پستی به نام چاپارخانه را در امپراتوری هخامنشی ایجاد کرد که به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین سامانه‌های ارتباطی در آن زمان شناخته می‌شد.
اهمیت ارتباطات: قرار دادن سردیس داریوش روی ساختمان پست برلین، به عنوان نمادی از ارتباطات، اهمیت تاریخی این صنعت و تاثیر آن بر تمدن‌ها را برجسته می‌کند.
ساختمان پست برلین، که در سال ۱۸۸۱ ساخته شد، یکی از ساختمان‌های مهم و تاریخی این شهر است. این ساختمان در زمان خود به عنوان یکی از اصلی‌ترین ساختمان‌های دولتی آلمان شناخته می‌شد. روزگاری در این ساختمان، آلمانی‌ها به وسیله ۲۵۰ اسب و صد‌ها پیک مشغول انجام خدمات پستی بودند.
این ساختمان تاریخی از سال ۱۹۹۵ به یک موزه گالری تبدیل شد. البته طی جنگ جهانی دوم، بیست و پنجمین سردیس این ساختمان نابود شد و اثری از آن باقی نماند.
روی نمای بیرونی این ساختمان، سردیس ۲۶ شخصیت جهانی، به ترتیب قدمت تاریخی نصب شده که به صورت مستقیم و غیر مستقیم در شکل گیری صنعت «پست» نقش داشته‌اند.
نخستین سردیس این ساختمان متعلق به داریوش بزرگ است. داریوش بزرگ، امپراتور هخامنشی بود که برای نخستین بار در تاریخ، اقدام به ایجاد اماکنی به نام چاپارخانه کرد. چاپارخانه‌ها وظیفه‌ای مشابه به خدمات پستی امروزی داشتند و به همین دلیل به عنوان نخستین سردیس ساختمان پست برلین، ساخته شده است.
